"ကိုတိုးနိုင္။ ခင္ဗ်ားက လူႏွစ္ေယာက္ေလာက္ေခၚၿပီး လွည္းကူးကိုသြား။ ေဈးစကားက ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေျပာၿပီးသားမို႔ ခင္ဗ်ားက အဲ့မွာတင္စရာရွိတာတင္ၿပီး သူတို႔ေပးတဲ့လိပ္စာအတိုင္း လိုက္ပို႔ေပးလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss"
"ကိုခ်စ္ႀကိဳင္ကေတာ့ အင္းစိန္ကိုသြား။ ေဈးစကားေတြဘာေတြ မေျပာရေသးတာမို႔ ခရီးစရိတ္ကို ပုံမွန္လိုပဲ မိုင္နဲ႕ယူ ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss"
"ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ တိမ္သွ်င္မင္းက စစ္ကိုင္းကိုသြားရမွာမို႔ နည္းနည္းေတာ့ၾကာမယ္။ ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေနာက္ေန႕အတြက္ သြားရမယ့္ေနရာေတြကို ကိုေအာင္ေအာင္က ေျပာျပလိမ့္မယ္။ ေငြကိုလည္း သူ႕ဆီပဲ စာရင္းတင္ထားလိုက္"
"ဟုတ္ကဲ့ Boss"
"ကဲ လုပ္စရာရွိတာသြားလုပ္ေတာ့"
ကိုတိုးနိုင္နဲ႕ ကိုခ်စ္ႀကိဳင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အသီးသီးထြက္ခြာသြားၾကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က ဆက္ၿပီး ကိုေအာင္ေအာင္ကို မွာစရာရွိတာေတြ မွာေနလိုက္တယ္။ သူ႕ကို မွာစရာရွိတာေတြ မွာၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အိမ္ျပန္ၿပီး စီစဥ္စရာရွိတာကို စီစဥ္ရတယ္။ သုံး၊ေလးရက္ေလာက္ေတာ့ ၾကာျဖစ္မွာမို႔ အဝတ္အစားကို နည္းနည္းပိုထည့္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ အလွေလးကိုတင္ၿပီး ပစၥည္းတင္ရမယ့္အိမ္ကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။
တကယ္ေတာ့ စစ္ကိုင္းကို ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ မသြားလဲရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က အိမ္ကေန ထိုင္ၿပီးၫႊန္ၾကား႐ုံနဲ႕တင္ အဆင္ေျပတယ္။ အခုက ရွမ္းျပည္ဘက္ကို သြားစရာရွိေနတာနဲ႕ ၿပီးေတာ့ မႏၱေလးကိုလည္း ဝင္စရာရွိေနလို႔ လမ္းႀကဳံတာနဲ႕ စစ္ကိုင္းပါ တစ္ခါတည္းဝင္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္တယ္။ ဒီတိုင္းႀကီး ဗလာသြားတာထက္ အလုပ္နဲ႕ဆိုေတာ့ ပိုက္ဆံလည္း ရတာေပါ့ေလ...
------------------------------------------------------------
အလွေလး ကြၽန္ေတာ့္အနားကို ေရာက္လာခဲ့တာ အခုဆိုရင္ ေလးႏွစ္ေတာင္ၾကာလာခဲ့ၿပီ။
ဒီေလးႏွစ္အတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္ အေႂကြးေတြကို ေက်ေအာင္ဆပ္နိုင္ခဲ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုန္တင္ကားႏွစ္စီး ထပ္ဝယ္နိုင္ခဲ့တယ္။ အခုဆို ကြၽန္ေတာ္က ကုန္တင္ကားသုံးစီးနဲ႕ အေသးစား စီးပြားေရးလုပ္ငန္းပိုင္ရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနခဲ့ၿပီ။
YOU ARE READING
အလွေလး / အလှလေး (ရပ်နား)
RomanceFiction ဆိုတဲ့အတိုင်း စိတ်ကူးယဥ်ဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်ပါတယ်။ အပြင်မှာ တကယ်မရှိပါဘူး။
