Pov Marit:
Ik wou net nog een vraag stellen toen de telefoon ging. Stiefmoeder stond op en liep naar de telefoon toe. Met Janneke het lam. Ik hoorde haar achternaam en dacht gelijk aan Matthy. Dit kan toch niet waar zijn dacht ik bij mij zelf. Ze hing de telefoon op en liep weer naar de stoel. 'wie was dat' vroeg Joris voorzichtig. 'het was de politie' zei ze. 'ik moet jullie nog wat vertellen' zei ze erachter aan. 'wat dan' vroegen wij in koor. 'eigelijk heb ik wel een zoon' zei ze snikkend. Ik keek haar verbaast aan ik snapte haar niet helemaal. 'maar waarom ziet u uw zoon nooit' vroeg ik aan haar. 'mijn zoon is mee genomen door zijn vader ik weer niet hoe hij er uitziet en ik weet ook niet waar die nu uitspookt en ik weet alleen dat hij Matthyas het lam heet' zei ze. Ik keek Joris aan en hij knikten naar mij. 'ik weet waar uw zoon is' zei ik. 'ohh ja' zei ze verbaast. 'ja uw zoon is een goede vriend van ons' zei Joris. Ik pakt mijn telefoon en liet een foto zien van matthy. 'ja dat is hem' zei ze huilend. 'ik kan hem bellen of hij langs wil komen' zei ik. 'ja als dat kan heel graag zei ze. Ik knikte en zocht en nummer van matthy op. Ik belde Matthy maar hij nam niet op. Toen belde ik Koen die nam gelukkig wel op.
(K is van Koen en m is van Marit)K: hey Marit alles goed
M: heyy ja hier gaat het goed. Maar ff een vraag aan jouw
K: stel maar
M: ik heb net Matthy geprobeerd te bellen maar hij nam niet op weet jij waar hij is.
K: ik ga even voor je kijken
(Je hoort geroezemoes aan de andere kant)
K: ben je er nog
M: ja ik ben er nog
K: hij was een video aan het maken dus hij hoorde zijn telefoon niet. Maar hij luistert nu mee. Heyy Marit zegt Matthy
M: heyy Matthy zou jij alsjeblieft hier naar toe willen komen
K/m: uhh hoezo
M: omdat iemand jouw gedag wil zeggen
K/m uhh oke ik kom er aan. Mag ik meer. Ja hoor Koen je mag mee
M: oke tot zo
(Einde gesprek)
'Ze komen er aan' zeg ik tegen Janneke. 'ze' vraag Janneke. 'ja Koen wou graag mee' zei ik. Even later gaat ze bel en ik doe open kom binnen zeg ik tegen de jongens en ze stappen het huis in.Pov Matthy
Er wordt op mijn deur geklopt en Koen staat er of ik mijn telefoon niet heb horen afgaan. Ik kijk op mijn telefoon en ik zie dat ik gebeld ben door Marit. Ik zeg dat ik een video aan het maken ben. 'geen probleem' zeg Koen heb er nu toch aan de lijn. Ze vraagt aan mij of ik naar ze toe wil gaan. Ik snap er niks van dus ik ga maar even langs. Koen wou graag mee dus jij gaat met mij mee. We rijden naar het adres dat we hebben gekregen van Joris. Ik bel aan en Marit doet de deur open. 'kom binnen' zegt ze met een lach op haar gezicht. Ik loop door de gang heen. Ik ken het ergens van zeg ik in mijn zelf. Ik kijk om mij heen en zie foto's aan de muur. 'loop maar door' zegt Marit. Ik doe de huiskamer deur open en zie Joris en een vrouw zitten. Ik blijf in de deur opening staan. Ik kijk die vrouw heel goed aan. Ik ken haar ergens van maar ik weet niet waar van. 'kom zitten dan kunnen we even praten' zegt ze. Ze heeft een heel lieve stem. Koen en ik gaan naast Marit en Joris zitten. Ik blijf die vrouw maar aan kijken. Er spoken dingen in mijn hoofd van vroeger. Ze komt mijn heel erg bekend voor denk ik. 'wat is uw naam' vraag Koen beleeft. 'ik heet Janneke' zegt ze lief. Janneke, Janneke die naam komt mij ook bekend voor. Mijn vader zei altijd je moeder is niet ze vertrouwen ze gaat vreemd met andere mensen. Mijn vader had ooit een keer de naam van mijn moeder vertelt. Ik beging te gegraven in mijn geheugen. Tot dat ik mijn moeder voor mij zie in mijn gedachten. Ik kijk Janneke nog een keer aan. Dit kan niet waar zijn zeg ik in mijn zelf. Ik begin uit het niets te huilen. Koen kijkt mij verbaast aan. 'wat is er' vraagt hij. 'm-m-mama bent u dit echt' vraag ik stotterten. 'ja' zegt ze. Ik spring van de bank af en ik geef haar een dikke knuffel. Koen snap er helemaal niks gelukkig leg Marit het helemaal uit. 'maar als Matthy uw zoon is wie zijn onze ouders dan' vraag Joris. 'ik weet het niet' zegt mijn moeder.Pov Marit:
Ik ben heel erg blij voor Matthy dat hij zijn moeder heb gevonden ik weet nog steeds niet wie mijn ouders zijn. Klopt onze achternamen wel. 'janneke weet u misschien hoe onze ouders heten' vroeg ik aan haar. 'nee sorry schat dat weet ik niet' zei ze. ' maar ze werkt in een restaurant zei u toch' zei Joris. 'ja dat klopt de naam van het restaurant heet paal 14' zei ze. Ik pakte mijn telefoon en begon gelijk te googlen. 'paal 14 ligt in Katwijk' zei ik verbaast. 'ja dat klopt, want wij woonden ook eerste in Katwijk' zei Janneke. Ik tikte Joris aan en hij begreep wat ik bedoelde. ' als jullie er na toe gaan wil ik met jullie mee' zei Janneke. 'wij willen ook mee' riepen Matthy en Koen in koor. ' zullen we morgen naar Katwijk rijden' vroeger Joris. 'is goed' zei iedereen. We mochten bij Janneke blijven slapen.Volgende dag
Ik werd wakker. Ik had de kriebels in mijn buik. Vandaag gaan we eindelijk onze echte ouders zien. Iedereen was wakker en we reden naar Katwijk. Paal 14 was gelukkig al open. We parkeerde de auto en liepen naar paal 14 toe. We liepen het restaurant binnen.....Sorry dat ik zo weinig poos ik heb heel veel ideeën maar ik moet eerste alles rustig uitwerken hooplijk zijn jullie weer blij met deel veel Leesplezier
JE LEEST
komt dit ooit nog goed
RandomMarit heb ruzie met haar ouders. Ze liegt tegen iedereen en niemand vertrouwd haar tot dat ze met haar nicht mee gaat naar een groep jongens. Haar leven verandert. Kan ze ooit nog goed maken met haar ouders en kan ze het überhaupt het ooit nog komen...