komt dit ooit nog goed

deel 7

Pov Marit
We lopen paal 14 in en een man vraagt wat die voor ons kan doen. We zegen dat we even aan het beslissen zijn. De vrouw achter de toonbank komt ook naar ons toe gelopen. Die man kijkt heel erg op Joris en die vrouw lijkt heel erg op mij. Opeens komt Janneke aangelopen want die stond buiten even te wachten. Die vrouw kijkt Janneke aan. 'wat doe jij hier Janneke' vraagt ze. 'jullie kinderen willen vragen op hun antwoorden' zegt Janneke en ze wijs naar Joris en naar mij. 'loop maar mee' zegt de vrouw. 'THIJS EN MEREL KUNNEN JULLIE DE KASSA EN DE PLAATS AANGEVEN EVEN VAN ONS OVERNEMEN' roept de naar twee mensen die achter de toonbank staan. 'JA IS GOED' wordt er terug geroepen. De vrouw loopt voor op naar een kantoor en doet de deur open. 'ga maar zitten' zegt ze tegen ons. We gaan zitten. De man en de vrouw gaan tegenover ons zitten. 'mag ik een vraag stellen' vraag ik beleeft. 'jahoor' zeggen ze allebei. 'zijn jullie onze echte ouders' vraag ik. De man knikt. 'ik ben Joanne' zegt de vrouw. 'ik ben Martin en we zijn jullie echte de ouders' zegt de man. 'WAAROM HEBBEN JULLIE ONS ACHTERGELATEN, WAAROM ZIJN JULLIE ZOMAAR WEGGEGAAN, WAAROM HEBBEN JULLIE NOG NOOIT VAN JULLIE LATEN HOREN, WAREN WIJ NIET BELANGRIJK VOOR JULLIE' schreeuwt Joris opeens. Ik kijk hem aan en geef hem een blik van-zo-is-het-wel-genoeg. 'jullie waren wel belangrijk voor ons' zegt Joanne. 'maar we hadden geen tijd meer voor de opvoeding' zegt Martin. 'EN TOEN DACHTEN JULLIE VAN LATEN WE ONZE KINDEREN BIJ JANNEKE ACHTER EN WE LATEN NIKS MEER VAN ONS HOREN' schreeuwt Joris boos. 'nee zo hebben wij het niet gedacht, maar we waren bijna nooit thuis omdat de zaak lekker viel en Janneke paste toen altijd op en toen dachten we dat het beter zo zijn als we jullie bij haar achter laten' zei Joanne. Ik snapte het echt niet meer. 'wat is onze achternaam' vroeg ik. 'van Heest' zei Martin. Ik keek Koen aan en die dacht het zelfde als dat ik dacht. 'zijn wij de enige kinderen' vraag ik voorzichtig. 'nee' zei Joanne snikkend. 'hebben we nog een broer of zus' vroegen Joris en ik verbaast. 'ja want er zit nog een jongen tussen jullie twee in' zegt Martin. 'hoe heet hij dan' vraagt Matthy. 'we hebben hem ooit Koen genoemd maar of die nog steeds zo heet dat weten we niet en we weten ook niet of hij nog leeft of wat hij doet' zegt Joanne snikkend. Ik kijk achter mij en ziet dat koen met tranen in zijn ogen zit. 'wat is er gebeurt met Koen' vraag Joris om er achter te komen of het wel echte Koen is die achter ons zit. 'jullie waren bij Janneke en Koen was met ons mee omdat we naar het ziekenhuis moesten met Koen. We reden terug van het ziekenhuis naar huis toen wij ruzie kregen over de opvoeding. Koen lag rustig te slapen maar werd wakker door ons geschreeuw. We stoppen toen bij een tankstation en we stappen uit de auto maar waren vergeten dat koen nog in de auto was. We liepen naar de tankstation om eten te gaan halen en toen we terug liepen was Koen meegenomen en we weten nog steeds niet door wie. Toen dachten we dat het beter was dat jullie net z'n tweeën naar Janneke zodat er niet weer gebeurt' zei Joanne. Ondertussen was Koen helemaal aan het huilen. Ik draaide mij om en gaf hem een knuffel. 'wat is er jongeman' vroeg Martin beleeft. 'i-i-ik ben jullie verloren zoon' zei Koen snikkend. 'ik ben de gene die achter is gelaten is in de auto' zei Koen. Joanne en Martin keken heel verbaast. Joanne pakt haar mobiele en bekeek samen met Martin de familie foto. Koen is onze broer ging er door mij gedachten heen. Ik keek Joris aan en die keek strak vooruit. Dat betekende altijd dat hij aan het nadenken was. Ik keek Koen aan en die had gelijk een glimlach. 'koen je bent het echt' zei Joanne verbaast. We hebben heel veel bijgekletsen toen gingen we weer naar huis. 'kom gerust nog een keer langs' zeiden papa en mama in koor. 'is goed' antwoorden we terug. We zaten in de auto. 'jij heb ons nog veel uitleggen broertje van mij' zei Joris met een lach op zijn gezicht. 'ja is goed' zei Koen. We reden naar huis met een leuke afspeellijst als ik een liedje kenden zong ik lekker mee. 'ik moet naar de wc' zei Matthy. 'ja ik moet eigenlijk ook wel' zei ik. 'oke, we stoppen bij de volgende tankstation' zei Joris want die reed. We stopte bij het tankstation en Matthy en ik liepen het tankstation binnen. Toen ik terug was van de wc zag in dat Matthy bij het drinken stond. 'wil jij ook iets' vroege hij. Ik knikte en hij pakt drinken van ons allemaal. Hij betaalde en we liepen weer terug naar de auto. We zaten weer in de auto we moesten nog een uurtje rijden. We kwamen aan bij de straat van Janneke. Janneke, Joris en ik stapte uit. We zeiden Janneke gedacht en stapte in onze eigen auto. We reden achter Koen en Matthy aan. 'wat hebben ik geluk met zulke broers' zei ik. Joris begon te lachen. We reden de heuvel af naar het huis. We stapte het huis binnen en liepen met z'n allen naar de bank. Robbie, Raoul, Milo en Lieke wou het verhaal wel weten wat er is gebeurt. Ik legde het verhaal uit maar nog niet dat koen onze broer was. 'koen moet jullie ook nog wat vertellen' zei Matthy tegen de rest. Koen knikte. 'ik heb een zusje en een broer' zei Koen. 'wie' vroeg de rest. Koen wees naar Joris en naar mij. De monden ging bij de andere jongens openen staan. 'wat is er gebeurt' vroeg Lieke zich af. Koen wil net het verhaal uitleggen.......

Hoop dat jullie het leuk vinden