The Substitute Bride

Chapter 30

Fierrah Lourice

I woke up without Ryker by my side. Agad akong nag-ayos at bumaba. A deafening silence greeted me. Naglakad ako papunta sa kusina pero walang bakas niya. I checked the fridge just to find out na hindi man lang nagalaw ang mga pagkaing inihanda ko para sana sa pagdating nya kagabi.

The sink is also dry. Showing that no one used or washed something on it. Mukang galit talaga sya.

I sighed before taking out the tupperwares from the fridge at ipinainit ang mga iyon thru microwave. I also cooked rice to have a complete meal.

Looks like o would be eating breakfast alone.

I pressed my lips together and shake off my head para alisin ang namumuong mga ideya sa aking isipan.

After eating breakfast, I take a bath for a short period of time only. Mga 30 minutes lang. I chose to wear a beige baggy t-shirt top paired with a black checkered miniskirt. Tinambalan ko iyon ng black ankle boots with a 1.5 inch heel. Hindi kataasan para makaiwas sa pagkatalisod or whatsoever.

To complete my look, I put sunscreen on my face and concealer to conceal those eyebags. I also applied a liquid matte lipstick with an earthly and bloody shade. Tipong yung pagkapula nya ay dark na malapit sa brown.

I grab my metal-chained sling bag  in the shade of black before checking my self at the full length mirror. I chuckled when I saw my appearance. It's cute, though I look like a teenager.

I'm not in the mood to work so I just drive my car to somewhere else. Bahala na kung saan makarating. The important thing is, ma-clear up yung mind ko.

After hours of driving ay di ko namalayang nakarating na pala ako sa Batangas.

I parked my car before getting off from it. The calming sound of the waves and the cold fresh air greeted me. Agad akong nagpalit ng sleeveless top at short tsaka flip-flops. Buti nalang lagi akong may baon na extrang mga gamit.

Napakahabang oras din ang ginugol ko sa pakikinig sa tunog ng bawat paghampas ng alon sa dalampasigan. Kahit papano ay nabawasan ang bigat na nararamdaman ko. Ang buhok kong nililipad ng malamyos na hangin ay itinali ko. The view of the setting sun calms the raging storm inside me.

Sumakay ako sa kotse at nagmaneho pauwi.

Saktong pagdating ko ay ang paghinto rin ng isa pang sasakyan. Bumaba ako para salubungin ang asawa ko pero napatda ako sa aking kinatatayuan. Isang babae ang sunod na bumaba sa kotse nya. Nagkasalubong ang aming mga mata at tila nananalamin lang kaming dalawa. Ngunit alam naming lahat na itsura man nami'y iisa, personalidad namin ay mananatiling magkaiba.

“Farrah” Sadyang dumulas iyon sa aking mga labi dahilan para mapaiwas sya ng tingin sa akin.

“So what does my twin sister doing with my husband? Care to tell me? Hmm?” Maybe my anger and the pregnancy hormones mixed up. Matalim ang tingin na ibinibigay ko sa aking kakambal ay may halong panunuya ang aking mga salita.

“Fierrah if you don't want me to be here, mas mabuti pang umuwi nalang ako” Matapos sabihin iyon ay bigla nitang tinahak ang daan palabas .

Mabilis man sya, mas mabilis pa rin ang taong kanina pang nanunuod sa amin. Hinabol sya ni Ryker at hinawakan ang kanyang kaliwang kamay upang pigilan.

Parang isang telenovela ang eksena. Kung makikita man ng iba na walang alam sa buong istorya ay tiyak akong kikiligin pa sila.

Habang nagtatagpo ang kanilang mga mata, ramdam ko ang mga tila saksak ng kutsilyo sa aking dibdib.

Everything seems romantic for them. T*ng ina! Ansakit!

Muli ay tumingin sa akin ang taong dahilan ng aking saya't pagdadalamhati.

“Stop this nonsense Fierrah Lourice. Show some respect to her! At least be grateful that she visited you” His eyes shouts anger...anger towards me.

Did I do anything wrong? Respect and gratefulness?! Oh hell. Sinong niloko nila?

“I don't care” I answered in a sarcastic tone.

This fueled up Ryker's anger. Malalaki ang bawat hakbang nya patungo sa akin. “ Are you really that ill-mannered? At least be grateful that your sister visited you!”

He gripped my wrist tightly. Ramdam ko ang sakit ng kanyang marahas na paghawak sa aking kamay. Agad akong kumawala sa kanyang pagkakahawak at itinago ang aking kamay sa aking likuran. Sa paraan ng pagkakahawak nya ay natitiyak kong mag-iwan iyon ng marka.

Inipon ko lahat ng lakas ng loob na meron ako at sinalubong ang nagbabagang mga mata ng aking asawa. “Muka ba 'kong may sakit para bisitahin? Like what the hell! Don't use that lame excuse to me. Ako binibisita ng mahal mo? Oh come on, I am not stupid. Wag nyo kong gamitan ng mga palusot na para lang sa mga tanga”

I pushed Ryker before going in the house. When I'm already at the front door ay muli ko silang binalingan ng tingin. I get one of my cards in my wallet and throw it to their direction.

I maintained my bitch face before uttering some words...“Kung maglalandian nga pala kayo, wag dito sa pamamahay ko. Please show some decency. Mahiya naman kayo! Kating kati na? Yan, use that card and book a hotel room hindi yung pamamahay ko pa ang bababuyin nyo”

I am so thankful that my voice didn't crack. As soon as I get in, isinara ko ang pinto at sumandal doon at tsaka tuluyang pinakawalan ang mga luhang kanina ko pang pinipigilan.

A/N: Vote, comment, follow

TikTok: drkslnphl
IG: drkslnphl
Twitter: DSsaghie

Tbc...
DarkSelenophile 🌙