The Substitute Bride

Chapter 17

Fierrha Lourice

“Good morning, baby” I am greeted by his charming smile. Agad din naman akong napangiti dahil sa bungad nya.

He help me to get up. Doon ko napansin ang mga pagkaing nakapatong sa lamesa rito sa loob ng kwarto.

“C'mon and let's take our breakfast” Yaya ni Ryker na akin namang pinaunlakan. Kumain kami ng agahan ng masagana at masaya.

"Are you okay?" My husband asked me as soon as we entered his office. I just nod at him before seating on his four-seater sofa. Isinama nya ako dito sa kumpanya dahil parang di daw sya mapakali na wala ako sa tabi nya.

Napahilot ako sa sintido ko dahil bahagyang kumirot ito. Kitang-kita ko ang pagguhit ng pag-aalala sa muka ng asawa ko.

"Do you want to go home or better yet, let's go to the hospital?" Nahampas ko sya sa dibdib dahil sa pagiging OA nya. Sumakit lang ng konti ang ulo, ospital agad? Pero kahit OA sya ay nagdiwang naman ang puso ko.

He cares for me now, huh? Nakikita ko na talaga ang malaking pagbabago nya.

"Wag ka ngang OA dyan! I'm really fine. Masama lang siguro ang gising ko. Baka namaya ay umayos na rin 'tong pakiramdam ko" Dahil sa sinabi ko ay bumalik ang atensyon nya sa kanyang trabaho. Well, that's what I really want. Ang makapagtrabaho sya ng maayos hindi yung kung saan saan naglalakbay ang utak nya.

"Do you like to go somewhere?" Ryker asked me when lunch time came.

"Wala naman akong gustong puntahan dito nalang tayo kumain. Magpahtid nalang tayo sa secretary mo ng pagkain. Just finish your work so we can go home early" He nod at me before giving his full attention to his work. Ewan ko ba, wala talaga akong ganang kumilos today. Siguro lalagnatin ako?

Napasandal na lamang ako sa sofa. Kumuha ako ng isang libro mula sa bookshelf nya para naman kahit papaano ay malibang ako.

Narrator

Dahil na rin siguro sa oras at kabusugan ay hindi namalayan ni Lourice na nakatulugan na nya ang pagbabasa.

Sandaling napabaling ang tingin ni Ryker sa babae. Nang makitang tulog na ang asawa ay agad nya itinigil ang trabahong ginagawa. Nilapitan nya ang asawa at pagkatapos ay binuhat ito.

Hinayaan nyang makaupo sa hita nya ang asawa. Ang ulo naman nito ay nakasiksik sa leeg nya. He still needs to sign those papers.

Ryker is already done with his work. It has been an hour since Lourice fell asleep. Inaayos nya ang pwesto ng asawa dahil plano nyang kargahin nalang ito. He doesn't want to wake up his wife beause his she is sleeping peacefully. Ayaw nyang masira ang tulog nito dahil baka sobrang napagod ito sa sariling trabaho nitong mga nagdaang araw

He carried his wife in a bridal style. Napangiti naman sya nang magsumiksik ang asawa sa dibdib nya.

Nasa ganon silang akto nang biglang bumukas ang pintuan. Bumungad ang kanyang sekretarya. Matanda na ito. Mga nasa late forties na siguro. "Sir you have a meeting later, 4 pm. Icacancel ko po ba?" Puno ng paggalang at respetong tanong nito sa kanya.

Sinuklian nya ng isang simpleng ngiti ang matandang sekretarya. “Yes please cancel it. My wife looks very tired. She needs to rest” Isang tango ang ibinigay nito bago may kung anong inayos sa table nito. Siguro'y ikinakansela na ang sana'y meeting nya.

When they reached the parking lot, Lourice woke up. He gently put down his wife na para bang isa itong babasaging kristal na nangangailangan ng sobrang pag-iingat.

Agad namang namula si Lourice knowing that his husband carried her. Para syang high school student na napansin ng crush nya dahil deep inside ay hindi nya maitatangging kinilig syan

"Let's go home?" There's gentleness and sweetness in Ryker's voice. Nakakapanibago pero naisip nya na ganon talaga si Ryker sa taong mahal nito, gentle and caring.

Ipinagdadasal nya sa sana'y magtuloy-tuloy na talaga ang magandang samahan nilang mag-asawa.

Nagising si Lourice na nasa kama na sya. Pagtingin nya sa digital clock na nasa bedside table ay ala-singko na pala ng hapon. Oras na para magluto. Kumakalam na rin ang kanyang tiyan.

Habang bumababa ay naglalakbay ang utak nya sa mga pagkain. Ano nga bang masarap kainin ngayon?

I feel like I'm craving for chicken ang potatoes. Nasabi nalang nya sa kanyang sarili nang biglang dumaan sa isip nya ang mga pagkaing gawa mula sa manok at patatas.

When she reached the kitchen, she prepared the ingredients that she'll be needing.

Inilabas nito ang butter, itlog, breadcrumbs, cheese, powdered cheese, chili powder, vegetable oil, at syempre, ang patatas at manok.

I'll cook fiery cheesy chicken and cheesy potato balls! My favorites. Excited na sabi nya sa kanyang sarili. Sa pag-iisip pa lang ng mga pagkain na iyon ay tila nanunubig na ang bagang nya.

Sa kalagitnaan ng kanyang pagluluto ay may mga brasong pumulupot sa bewang nya  Hindi  na kailangan pang lingunin ito para malaman ko kung sino sya. Presensya palang nito ay alam na nyang si Ryker 'to.

"Ryker..." She called his name. "Hmm?" He responded.

Umikot sya paharap sa kanyang asawa at nagpa-cute."Pwede bang ibili mo 'ko ng mochi? Please?" She even batted her lashes at pinagsiklop pa ang dalawa nyang kamay.

Mochi is one of her favourite foods. Noong highschool days ay lagi syang may isang pack ng mochi sa bag.

She earned a chuckle from him then he pinched her nose. Sinamaan naman nya ng tingin ang asawa dahil don.

"Don't look at me like that. Bibili na 'ko ng pagkaing gusto mo. I'll be back"Natatawang sabi ni Ryker. He kissed her temple before turning his back.

Hindi napigilan ni Lourice na pagmasdan ang papalayong pigura ng kanyang asawa.

Kung iiwan nya 'ko, kakayanin ko kaya? Para kasing ambigat sa pakiramdam ang isiping iiwanan nya 'ko. Sabi pa nito sa kanyang sarili.

Umiling-iling ito at tsaka ngumiti. "No to negative thoughts" Mahinang bulong nito.

Itinuloy na lamang nya ang pagluluto. Saktong kahahain nya palang ng mga pagkain sa lamesa nang dumating si Ryker.

"Here's your mochi!" Sabi nito na parang bata ang kausap. Iwinagayway pa nito ang dalawang pack ng mochi na dala-dala. Napailing nalang ako. May pagka-isip bata rin pala ang isang 'to.

Lumapit sya rito para kunin ang dalawang pack ng mochi.

"Thank you" She sweetly said to him. Lalayo na sana sya sa kanya pero hinawakan nito bewang nya. "Thank you lang? Wala man lang reward?" Napakunot naman sya sa sinabi ng asawa nya.

"Anong reward naman ang gusto mo?!" May pagka-inis na sa boses nya dahil sa napakaraming knows ng asawa nya. Gutom na nga sya't lahat lahat, dami pa rin nitong paligoy-ligoy.

"Ito" Tumungo ito at tsaka sinunggaban ang labi nya. Pagbigaw nya sa halik ay binigyan say nito ng isang mapaglarong ngisi. "That's what I call "thank you kiss" " Sabi ni Ryker na hindi pa rin naaalis ang mapaglarong ngisi sa kanyang mga labi.

A/N: 1.9k reads na guys! Let's aim for 2k.

Vote
Comment
Follow 😉

Tbc...
DarkSelenophile 🌙