The Substitute Bride

Chapter 22

Fierrha Lourice

Napakalakas ng ulan. Maya't maya rin ang pagtunog ng nakakapanindig-balahibong tunog. Pagtingin ko sa bintana ay matatalim ang mga kidlat na gumuguhit sa kalangitan. Tila ba nagngangalit ang langit. Kahit patay ang aircon ay nakakapanginig pa rin ang lamig.

It's been two days since I went out from the hospital at sa mga araw na iyon ay hindi ko pa muling nasisilayan ang asawa ko.

I've been texting and calling him but he's not answering the calls. Maging ang mga magulang ko ay hindi ko rin ma-contact.

Isang malalim na buntong-hininga ang aking pinakawalan.

I lay down on the bed and cover my whole body using the thick duvet. Minutes later, the darkness consumed my whole system.

Narrator

In the middle of the night, Fierrha Lourice was awaken by the noises coming downstairs. Because of curiosity, she get off from the bed.

Dahan-dahan syang bumaba ng hagdan. Nag-iingat na huwag makagawa ng kung anumang ingay. Dinala sya ng kanyang mga paa papunta sa kusina kung saan tila nagmumula ang ingay.

And there, she saw two men wearing black clothes and mask. Parang may hinahalughog ang mga ito na kung ano. Panay din ang pagdampot ng mga ito ng ilang kagamitan nilang pang-kusina.

Sa kabila ng pamginginig ay nagawa pa rin nya na makakilos.
Dali-daling umalis si Fierrha sa kusina. Ngunit sa kanyang pag-akyat sa hagdan, nasagi nya ang vase na nasa tabi. Nakalikha ito ng ingay na pumukaw sa atensyon ng dalawang lalaki.

"Pre may tao!" She heard the taller one said. Parang natataranta itong lumilingon sa paligid. Hinahanap kung nasaan sya.

"Tang *na pre, hanapin mo! Malalagot tayo nito" Sabi pa ng isa.

Dahil sa pagkataranta, nakalimutan na ni Fierrha na nagdadalang-tao sya. Mabilis syang tumakbo papunta sa kwarto. Walang halong pag-iingat.

Nang makapunta sya sa kwarto ay kinuha nya agad ang cellphone nya. She dialled her husband's number.

"Ryker, please sagutin mo..." She mumbled. Kinig na kinig nya ang mga papalapit na yabag. She lock the door at iniharang dito ang bedside table nila.

Ilang tawag na ang ginawa nya pero walang sumasagot. Nagriring lamang ng nagriring. Ang tao sa labas ng pinto ay ginagawa ang lahat para mabuksan iyon.

She heard a loud noise...tunog ng putok ng baril. Nahihirapan na syang huminga dahil sa pinaghalong matinding takot at kaba. Kahit hilam na ang luha ay nagtago sya sa isang cabinet sa kanilang walk in closet.

"AHHHH!" She screamed in horror. Namatay ang mga ilaw. Tila nawalan ng kuryente. Dulot yata ng bagyo.

Once again, she dialled her husband's number. A hope rise in her system nang sagutin ito.

"R-ryker" She stuttered. Hindi na nya kinaya pang magsalita ng diretso dahil sa nararamdaman nya.

Walang sumagot sa kabilang linya.

"R-ryker h-help m-me" Her voice cracked. Napalitan ng impit na iyak ang kanyang boses.

"What's with the act, Fierrha? C'mon, stop that drama. And help? Why would you need my help? Fierrha, may pinagdadaanan ang kapatid mo. Can't you understand her situation? Farrah needs me more" Then she heard that Ryker ended the call

Ang pag-asang naramdaman nya kanina ay biglang naglaho.

Ang sunod nyang narinig ay ang yabag ng dalawang tao na naghahalughog sa kwarto nila

EXACTLY 10:00 am, Ryker reached their house. Mainit ang ulo nya dahil sa pagtawag ni Fierrah kagabi yata o kaninang madaling araw. Pakiramdam nya ay binulabog sya ni Fierrha.

He admit that he's with Farrah last night. Sinamahan nya ito dahil takot ito sa kulog at kidlat. Kailangan sya nito kaya sinamahan nya.

Hindi na sya nakapasok sa garahe dahil sa may gate pa lang ay may ilang kotse na ng pulis. Biglang may dalawang pamilyar na tao ang tumakbo palapit sa kanya.

“Mom, Dad” Pagbati ni Ryker sa mga biyenen nya.

“Why are you here po?" Magalang na tanong ni Ryker sa kanyang mga biyenan. He knows that something is off. May pag-aalalang nakaguhit sa mukha ng mag-asawa. Ang babaeng biyenan nya ay medyo nanginginig pa.

Biglang may gumapang na takot sa kanyang sistema.

“F—Fierrha is m—missing!” Nauutal at nanginginig na sabi ng ginang. Namumula na ang paligid ng mata nito at ang ilong. Indikasyon ng sobrang pag-iyak.

Biglang lumapit sa kanila ang isang pulis.

“Sir, are you the husband of Mrs. Fierrha Lourice Sebastian?” Seryosong tanong ng pulis sa kanya.

“I am, Sir" Magalang nyang sagot kahit hindi pa man tuluyang nagsisink-in sa kanya ang mga nangyayari. “Can you tell me what's happening? I am completely clueless from everything" Tanong pa ni Ryker sa pulis.

Pilit nyang pinapatatag ang loob kahit na tila may nangyayari ng giyera sa loob nya.

“Sir, we receive a call from other residents that they heard gunshots from this house. We immediately went in here then we found two men. We did some interrogation and we found out that they are tried to steal the things in your house. Aside from that, they also confirmed that Mrs. Sebastian was in the house and caught them. According from their statements, they attempted to kill Mrs. Sebastian but she was able to escape...” The police is not able to finish what he wants to said because someone called him.

“Excuse me for a while Mr. Sebastian. We still need to do further investigation” Pagpapaalam pa ng pulis.

Ryker, on the other hand, don't know what he should react. Naroon lang sya, nakatulala. Tila isang bomba ang sumabog sa kanyang harapan. He's shock! Hindi rin sya makagalaw sa kanyang kinatatayuan.

A part of him is blaming himself. He knows that partly, he's at fault. No. Not partially. He's really the one who's at fault! Fierrha called him but instead of listening, he just ended the call.

He admit it. He's a jerk. A total jerk. And now he's suffering from the consequence of his actions. Fierrha, his wife, is now missing.

At ang tanong, ano na ang nangyari sa asawa nya? Makikita pa ba nya ito?

Kung sakaling sinagot nya kaya ang tawag, mangyayari kaya ang lahat ng to?

Well, maybe not!

And damn him because it's his fault!