Sour Taste of Selene (Sour Series 1) [Completed]

23 : Christmas

Chapter 23
Christmas

"Hoy, gising na!" Lumapit pa ako lalo kay Sexene, nagmulat ang isang mga mata niya ngunit pumikit muli.

"Gagala tayo" sabi ko. Tumayo na ako dahil alam kong gising na siya. Nakapag ayos na rin ako. I am wearing a black winter coat that reach until my knees and a brown turtle neck sleeves inside, denim jeans and pair of black boots.

Hindi ko na siya hinintay para makapag ayos ng bumaba ako. Dito natulog ang mga pinsan niya and they are all still asleep except for Xen.

"Good morning." I cheerfully greet him, it's already eight in the morning andI feel so productive today. I have lots of energy to waist as I think about the reasons why I have to continue living a new life.

I want to be independent and achieve my dreams. I don't want to lean on someone anymore to gather my strength and help me with my things. I want to learn through my mistakes and failure.

I am thinking last night if I will travel once I graduated and pass the licensure exam but I guess it is still better to experience being on my dream career first before jumping to another dream.

"Morning, aalis ka?" He asked as he take a look down at my outfit. He looks so fresh today while sipping on his hot coffee.

"Yup, school." I said. Kumunot ang noo niya, nagtataka kung saan ako papasok gayong winter season pa naman. "Titignan ko lang if mayroon dito ng course ko."

"Anong kurso mo?" Medyo slang siya sa pagsasalita ng Tagalog pero ayos lang dahil naintindihan ko pa naman.

"Architecture." sagot ko, tumango tango siya at tila nag isip pa dahil tumingin siya sa kisame.

"You will stay here for good?" A smile rose to his cheeks as I nodded and get a toasted bread on Xen's plate.

"Hoy! Ang aga aga, ha!" Sexene shouted while stepping down from the stairs.

"I didn't do anything." Umirap ako.

Hindi ko na siya hinintay na makapunta pa sa kung nasaan kami nang agad ko siyang hinila palabas ng bahay.

"Hindi tayo kakain?" tanong niya.

"May restaurant."

Ako ang nagdrive ngayon para masanay ako sa mga direksyon. Medyo mahirap dahil sa snow sa kalsada  kaya mabagal lamang ang pagpapatakbo ko.

Ilang minuto pa bago namin nakita si Yno, I parked the car at the side of the road. Maglalakad na lamang kami dahil hindi naman ganoon kalayo mula rito ang eskwelahan na sinuhestyon ni Yno.

"Kumain muna tayo, hindi ako papayag pumunta ng hindi nakain." Protesta ni Sexene habang hawak ang tiyan.

"Tara, libre ni Yno." Sabi ko ng hindi tinitignan ang matangkad na lalaki sa gilid namin at hinila si Sexene patungo sa nakitang cafe.

Walang nagawa si Yno nang makapasok kami sa loob at dire diretsong umupo sa dulong bahagi ng cafe na iyon.

Tumingin siya amin ng masama, I only smile widely and made a peace sign for him.

"Dito ka na ba talaga?" May iba akong nahihimigang tono mula sa boses ni Sexene.

"Yup, it would be good for me." I said cheerfully.