"ආශ්…….කොහෙ බලාගෙනද යන්නෙ හලෝ"😤
ප්‍රභා කකුල අතගාමින් ඇසීය.
"සොරියි නන්ගි,මන් දැක්කේ නෑ"🤥
"නන්ගි,,,අහක බලන් ගිහින් දැන් නන්ගිලු"🤬
ප්‍රභා දිගට හරහට බනින්න සූදානම් විය.
"සර් ඉක්මනට එන්න"🗣️
කෙනෙක් ඔහුට කීය.
"හරි මන් එන්නම්"
"අනේ මට සමාවෙන්න නන්ගි..ඕ …නෑ සොරියි…මිස්….මට දැන් යන්න වෙනවා.ඇත්තටම මට සමාවෙන්න"😐
ඔහු කඩවසම් උස පිරිමි තරුණයෙක් විය. තරනක් ළාබාල පෙනුමක් තිබිණි. අනෙකා ඔහුට සර් කීවෙ ඇයිදැයි යන්න ප්‍රභාට ප්‍රශ්නයක් විය.❓❓❓❓
"අනේ මන්දා,තමුසේ තමා වැරදි,,කලින් ආවනම් සෙනග පිරෙන්න කලින් එනවනේ"
කවීශා ප්‍රභාගෙ කකුල දෙස බලමින් කීය.😒
ප්‍රභා නැවතත් පසුපස හැරී බැලුවේ එම තරුණයා පෙනෙන මානයේ සිටීද බැලීමටය.👀🙄
කවීශත් ප්‍රභාත් පොත් තෝරමින් වටේ ඇවිද ගියහ.📚
"අනෙ හලො බඩගිනියි"😕
ප්‍රභා ඇගේ සුපුරුදු වදන කීය.
"ඒක තමා මාත් බැලුවේ මේ හැම තැනම කට්ටිය පිරිලනේ"😕
"ආ…අතනනම් ඉන්නෙ ටිකයි"😃
කෙලවරේ වූ තරමක් පාලු ස්වභාවයක් ගත්ත දෙතින් දෙනෙක් සිට් තැනක් කවීශ පෙන්වීය.
"යන් එහෙනම්..තව වෙලා හිටියොත් බඩේ පණුවො රෙස්ලිනුත් පටන් ගනී"🤭
ප්‍රභා සිනා සෙමින් කවීශා දෙස බැලීය.
"දෙයියනේ දැන් මොකද මන් කරන්නේ"😭
ඔහු පෙනුමෙන් පොත් ප්‍රදර්ශනයේ ප්‍රදර්ශනාගාරයක හිමි කරුවෙක් ලෙස පෙනිනි.
"ඔයා කලබල වෙන්න එපා,අපේ කට්ටිය උපරිමයෙන් උත්සහ කරනවා ඒක හදන්න"
එතන සිටි තවකෙකු කීය.👮🏻♂️
"මොකද අප්පෙ ඒ සීන් එක?"👀
කවිශාත් කන්න ගිය එක පැත්තක තියලා ඒ දෙස බලා හිටියා.
"අනේ මන්දා හලෝ"
"මිස්ලා දෙන්න..??"🙂
තරමක් මහලු ස්වභාවයක් තිබුනු වෙලදසැලේ හිමිකරු එතනට ආවේය.
"ආ.මේ…මොනවද කන්නේ?"😋
ප්‍රභා කවීශගෙන් ඇසීය.
"ඒක නෙමේ අතන මොකද වෙලා තියෙන්නේ අන්කල්?"*
කවීශා ඇසීය.👀
YOU ARE READING
🌼ප්‍රභා🌼(completed✔️)
Romanceහීන නොතිබුණු ඇගේ ජීවිතය✨️ අධිශ්ඨානයක් කරා යම්න් තිබින.........❤️ තාක්ෂණය නිසා විනාශ වන ජීවිත අතර💻 ඇගේ ඉරණම කෙසේ විසදේද................⁉️ 🌼ප්‍රභා💫
