Magic Shop

♬ 32. bölüm ♬

Medya: BTS- Permission To Dance Mv.

Yeni şarkımız çıktııı 🥳🥳🥳

Her zamanki gibi çok güzeldi aşırı beğendim. Eskiden izlediğimiz disney channel filmlerinin kliplerini andırdı bana garip bir şekilde. Oldukça eğlenceli bir şarkı. Tam son ses açıp evde coşmalık şarkılardan.

Yeni şarkıyı siz nasıl buldunuz?

Bölüm diğer bölümlere göre birazcık kısa ama bir an önce yayımlamak için hızlıca bitirdim ve size yolluyorum.

İyi okumalaaaaar~~~~

^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^*^

Bong Cha'nın Ağzından

Karşımdaki camdan ölüm yıl dönümümü düzenleyen aileme bakıyordum. Boş bir mezarın başına dizilmişti hepsi Taehyung içinde olduğum kolyeyi sadece bugünlüğüne boş mezarın üstüne koymuştu. Sanki onları gördüğümü biliyormuş gibi hepsini görebildiğim bir yere koymuştu. Annem hıçkıra hıçkıra ağlarken Min Ho ona hem ayakta durması için fiziksel olarak hemde bu kadar ağlamaması için manevi olarak destek oluyordu. Hepsinin gözü yaşlıydı Taehyung ise dün geceden buraya gelmiş saatlerce konuşup ağlamıştı. Şimdi sadece şiş gözleriyle göz yaşı akıtıyordu.

Haneul:

Burda değilsin belki kızım ama her neredeysen eğer rahat uyu.

Dediğinde gözümden akan yaşlar hızını arttırmıştı. Eski gücüme neredeyse kavuşmuştum buradan çıkamıyordum bir kaç kez Taehyung'a ulaşmıştımda ama hayal sanıyordu beni. Zihninde yankılanan sesimi hayal ettiğini düşünüyordu. Namjoon oppa, Min Ho ve Jimin'e ulaşabilmem için onlara yakın olmam gerekiyordu ama Taehyung onlarla en fazla birkaç saat geçiriyordu yanyana benim ise neredeyse bir günümü alıyordu onların zihnine ulaşmam. Arkadan açılan portalı gördüğümde korkuyla oraya baktım birisi geldi sanarken içeriden çıkan kişiler beni daha fazla ağlamaya itmişti. Seok Woo, Namjin ve Babam.. Babam sonunda dünyaya gelmenin yolunu bulmuştu. Hepsinin yüzünde hüzün vardı Seok Woo ve Babamın gözleri kızarıktı. Babamın geldiğini gören Namjoon oppa şaşkınca bakmış ardından eğilip onu selamlamıştı

Namjoon:

Kralım.

Demişti diğerleri onun seslenişiyle o tarafa dönmüştü. Çocuklar daha önce görmedikleri babama şaşkınca bakıyorlardı. Ama ben dahil Namjoon oppa, Jimin, Min Ho Ve Taehyung onlardan daha şaşkındık. Annem ise şaşkınlık yerine başka duyguyla ona bakan tek kişiydi bizim aksimize özlemle ve acıyla bakıyordu babama

Ji Tae:

Haneul.

Demişti sadece annemin babamın gelememe sebebini bildiği için onu çoktan affetmişti biliyorum ama cesaret edemiyor gibiydi. Min Ho annemin kolundaki elini çekti ve anneme döndü kulağına her ne söylediyse annem ondan ayrılıp onu özlemle bekleyen babama gidip kollarının arasına girdi. İkiside artık sesli ağlıyordu. Min Ho onlara gülümseyerek baktıktan sonra mezara dönmüş ve bana hitaben konuşmuştu

Min Ho:

Eminim görüyorsundur ve mutlusundur Bong Cha annen ve baban kavuştu.

Demişti diğer herkesin dikkati annem ve babamdaydı. Bense onun söylediklerini dinledikten sonra annem ve babama döndüm. Özlemlerini biraz olsun giderdikten sonra ikisi sarılarak mezara doğru baktılar. Gözlerindeki mutluluğa hüzün eşlik ediyordu. Tekrar gözlerimi kapattım ve denemeye başladım. Taehyung'a ne kadar seslenirsem sesleneyim beni duymuyordu