Magic Shop

♬ 5.Bölüm ♬

Medya: BTS- Life Goes On

Yeni albüm her zaman olduğu gibi mükemmel. MV ise o kadar güzelki onların yaşam alanlarını görmek ya da bu albüm için ne kadar çalıştıklarını izlemek hoşuma gitti. Sanırım benim best albümlerim arasına yerleşti çoktan. Her şarkının ayrı bir hikayesi ayrı bir mesajı var size tavsiyem mutlaka altyazılı dinleyin şarkıları bir kez olsun anlatmak istedikleri anladığımızda çok zevkli oluyor müziklerini dinlemek. Bu arada favorim Blue&Grey bütün şarkıları çok sevdim ama hem anlamı hemde şarkı olarak en beğendiğim şarkı o oldu.

İyi okumalaaaar~~~~

&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&

Bong Cha'nın Ağzından

Arkada hala donuk bir şekilde kalan Tae'ye son kez dikiz aynasından bakıp gaza daha da yüklendim. Bana bu kadar yükelenmek gibi bir hakkı yoktu üstelik olmadığım bir insan gibi göstermeye çalışması ise beni daha da kızdırmıştı. Annem benim sinirli halimi gördüğü için sadece susuyordu. Bir süre ben kendi içimden Tae'ye sövdüm annem ise konuşmak için yer kolluyordu. Sonunda derin bir nefes verip hızımı düşürdüğümde annem bunun doğru an olduğunu düşünmüş olmalıki konuşmaya başlamıştı

Haneul:

Neden bu kadar kızgınsın Bong Cha?

Dediğinde. Yola bakmaya devam ederken konuştum sesim istemsizce sert çıkmıştı ilk birkaç cümle bana ait olsada diğerleri bilinçsiz çıkmıştı ağzımdan

Bong Cha:

Çünkü beni anlaması gereken kişi anlamayıp üste çıkıyor yetmezmiş gibi bir de azarlayıp olmadığım biri olmakla suçluyor. Tae yine o zaman olduğu gibi davranıyor tek suçlu benmişim gibi. Ben başkanın tehditiyle bıraktım onu ama o da bırakmamak için uğraşmadı bile anne birkaç ay öncesine kadar birbirimizin yüzüne bile bakmıyorduk. Yine de ben sessiz kalmayı tercih ettim o deli kadınla sevgili olup kalbimi kırdığında da o deli kadın beni öldürmeye kalkıştığında da bana iftira attığında da hepsinde sessiz kalmayı tercih ettim ama bu sefer pes eden ben olduğum için bana kızmaya hakkı yok

Tek nefeste kurduğum cümle çektiğim acıları hatırlamamama şükür etmemi sağlamıştı. Ama anıları hatırlamasamda o zamanları hatırlamış gibi kalbim ağrısı devam ediyordu. Annem bir süre sessiz kalmayı tercih etmişti

Haneul:

Evet biliyorum çok acı çektin buna en çokta ben şahit oldum ama yapma kızım sen onlar olmadan iyi olmayacaksın. Kız bağır çağır onlarla küs ama bir kere ayrıldın mı biter bunu unutma.

Dedi. Eğer anılarım onlarla olsaydı işte o zaman şu dakika dönerdim yoldan ama yoktu onlara değer vermediğimi düşünmüyordum ama annemin söylediği kadar önemli olduklarını hissedemiyordum bir türlü. Şu an istediğim tek şey vardı bütün bunların bir rüya olması ve annemin okula geç kaldığım için terlikle beni uyandırmasıydı ama pek mümkün görünmüyordu. Yol boyunca sadece radyodan çıkan kısık sesli müziği dinledik. Onların şarkısı çıktığında bayılarak dinleyen ben hatta onların şarkısı olmayınca kanal kanal gezen ben her şarkı çıktığında değiştirdim. Bir süre seslerini bile duymak istemiyordum. Kızgınlıktan çok kırgındım aslında o anları hatırlamasamda duygularım netti beni korumayı bırakıp başkana gitmiş olmaları bizim mutluluğumuzu es geçip yakın olduğumuz için kızmaları hatta Tae'nin benim yanımda olup onlara kızması gerekirken onlarla bir olup bencil olduğumu söylemesi hepsine kırgındım. Onları tanıyalı 1 ay kadar olacaktı ama onlar beni yıllardır tanıyorlardı belki ben onların ne düşündüğünü anlayamazdım ama onlar benim ne düşünüp ne hissedeceğimi bilecek kadar tanıyorlardı beni. Annemin kafasını yaslayıp uykuya daldığını görünce zaten sesi kısık olan radyoyu kapattım. Büyükbabamdan kalan yazlığımıza gidiyorduk bir süre bildiğim ve yaşadığım yerde olmak bana iyi gelecekti eminim. Belkide yazlık arkadaşlarımı bulurdum orda onlarda benim gibi büyümüşler miydi yoksa hala 18'ler mi bilmiyordum. Yazlığımızın hala var olduğunu fotoğraflarda görmüştüm ve annem oraya gidelim dediğimde onaylamıştı. Yani şimdilik bir sorun yoktu. Uzun süren sessiz bir yolculuğun ardından yazlığa varmıştım. Hava aydınlanmıştı güneş yakıcı sıcaklığını ortaya çıkarmış, havayı güzelleştirmişti. Arabayı sitenin girişine getirdiğimde güvenlik bize baktı ardından plakayı kontrol etti ve geçişimize izin verdi. Evimizin önüne geldiğimizde arabamı park ettim. Annem duraksamayla gözlerini açmıştı