SHARLENE'S POV
"San Pedro! Pinapatawag ka ng principal!"-president-
Ha? Ako pinapatawag? Bakit naman kaya?
Pumunta agad ako sa principal's office at nakita ko na kakalabas lang ni Nash.
"O Shar! Anong ginagawa mo dito?"-Nash-
"A pinapatawag daw ako e."-ako-
"A okay! Sige!"-Nash-
Naglakad na sya.
Kumatok ako sa pinto.
"Mam, pinapatawag nyo daw po ako."-ako-
"A San Pedro? Come in!"-mam-
Umupo na ako sa isang upuan.
"Okay. Hindi na ako magpapaligoy- ligoy pa. Next na school year ay hindi na libre ang tuition mo."-mam-
"Ha? Mam? Bakit po? Namaintain ko naman po ang mga grades ko."-ako-
"Yeah. Isa kang matalinong bata. Kaya lang, there were some parents na kinukwestyon ang scholarship program namin. Wala naman akong magagawa kundi aksyonan yun. After all, sila pa rin ang priority namin. Im so sorry."-mam-
"Okay po. Sige po. Salamat!"-ako-
Paglabas ko ng office ay nalungkot ako.
Pano na yan? Mukhang kailangan kong lumipat ng school.
Kung pwede nga lang e. Ang problema ko lang naman ay walang public school na malapit dito. San kaya ako mag- aaral?
Naglakad na ako habang nag- iisip.
Napahinto ako ng may mabangga ako.
Nagulat ako.
"Sorry!"-ako-
"Shikes! Nakakainis! Sorry?! Sorry lang masasabi mo?!"
Ang malas ko naman! Si Alexa pa! Natapunan sya ng onting juice sa uniform.
"Sorry! Di ko talaga sinasadya Alexa."-ako-
Nagulat ako ng hawakan nya ang buhok ko at hilahin ako.
"Aray! Alexa, nasasaktan ako!"-ako-
Nakarating kami sa canteen. Nagtatawanan ang mga taong nakakakita samin.
Nagulat ako ng maramdaman ko na may nagbuhos sakin ng sobrang lamig.
Binuhusan pala ako ni Alexa ng juice! Binitawan nya na ako. Nanlambot ang tuhod ko dahil sa nangyari kaya napaupo ako sa sahig.
"Sa susunod kasi! Wag kang tanga! At wag na wag mo akong babanggain!"-Alexa-
Ito na naman ako! Naiyak na naman.
Pakiramdam ko! Ako na ang pinaka kawawang tao sa mundo.
Maya- maya ay naramdaman ko na may jacket na pumatong sa balikat ko at dalawang kamay na humawak sa magkabilang balikat ko.
Napalingon ako sa gumawa nun.
"Nash?"-ako-
Lalo akong napaiyak.
"Okay ka lang Shar?"-Nash-
Tumango lang ako.
"Alexa! Ano bang ginagawa mo?!"-Nash-
"Tinuturuan ko lang ng leksiyon ang babaeng yan! Bakit mo ba sya laging pinagtatanggol?!"-Alexa-
"Mali ang ginagawa mo Alexa!"-Nash-
Nakayuko lang ako at nakikinig lang.
"May gusto ka ba sa kanya Nash?"-Alexa-
Napansin kong natigilan si Nash.
Nakaramdam ako ng onting saya dahil nandito si Nash ngayon at pinagtatanggol ako.
"Tara na Shar."-Nash-
Inalalayan nya akong makatayo. Hawak nya pa rin ang mga balikat ko.
Nakarating kami sa parking lot at sumakay kami sa kotse ni Nash.
"San tayo pupunta?"-ako-
"Basta! Okay ka lang ba?"-Nash-
Okay na ako Nash kasi nandito kana.
Tumango na lang ako.
Hindi nagtagal ay nakarating kami sa isang pang mayamang subdivision. Ang gaganda ng mga bahay!
Huminto kami sa tapat ng isang bahay. Napanganga ako kasi sobrang laki at ganda!
"Nandito tayo sa bahay namin. Tara na."-Nash-
Hinawakan nya ang kamay ko at pumasok na kami sa bahay nila. Grabe! Ang ganda! Ngayon lang ako nakakita ng ganito!
"Yaya. Kumuha kumuha ka po ng dating uniform ni ate pati sapatos na din po. Pakisabi din po kay manang na paluto ng sopas."-Nash-
Nakatingin lang ako sa kanya.
"Sobrang yaman mo pala!"-ako-
"Sa mga magulang ko to. Maupo kana."-Nash-
"Mababasa yung sofa nyo!"-ako-
"Pabayaan mo syang mabasa!"-Nash-
Okay! Umupo na ako.
"Nash salamat ha? Kung hindi ka siguro dumating, hindi ko na alam ang gagawin ko."-ako-
"Hindi ko na kasi matiis ang ginagawa sayo ni Alexa. Naaawa ako sayo."-Nash-
Darating kaya yung panahon na ipagtatanggol mo ako hindi lang dahil naaawa ka sakin?
--------------------
Nawalan ng internet -_-
Thanks readers! :)
