Yeni okul,yeni ev ve yeni arkadaşlar.Yani yeni olan herşeye merhaba demek zorundayım.İşte bu çok sıkıcı. Babamın işi gereğince sık sık ev değiştiririz. Doğal haliyle bende okul. Tam bu okula alıştım diyorum babamdan bir haber geliyor ve yeni bir okula başlıyorum .Babam bir pilot işi gereğince onu pek fazla göremiyorum. Bu canımı gerçekten sıkıyor. Yalnız kalıyorum.Çok yalnız.Bu sefer ki yolculuk Ankara'ya .Ama bu sefer dikkatimi çeken birşey oldu.Her evimiz kiralık fakat babamın burada tuttuğu ev kendimize ait. Yani bu demek oluyor ki burada kalıcıyız. Babam kaydımı Kurtuluş Anadolu Lisesi'ne aldırmış. Yeni okulum hayırlı olsun.Bu yaşıma kadar özel okula gitmiştim. Babam hayat tecrübesi kazanmam için devlet okuluna gitmem gerektiğini söylüyor. Artık ne alakaysa yani.
Ben sie hayatımı anlatırken Babamla Bursa'dan uçuyoruz.Eğer annem olsaydı sık sık taşınmazdık.Ama o beni küçük yaşta terk etti.Birgün onu bulucam ve sadece NEDEN? diye sorucam.
Bu arada ben çok geveze bir kızım. Tabiki bu özelliğimden kimsenin haberi yok. Gerçi haberi olacak bi arkadaşımda yok o ayrı bir konu. Babamın arkadaşları bile çok sessiz bi kızın var filan diyolar. Fakat ben aslında kendi içinde çok çılgın, eğlenceliyim. Tek sorun bunu kimseye gösteremiyor olmam.Biraz utangaç da olabilirim.Yani aslında biriyleriyle tanışmak istiyorum ama tam birisinin yanına gidicem şu içimdeki salak ses ''onlar seni takmaz ,hadi bakallım geç yerine otur, eziksin sen '' diyip tüm cesaretimi yok ediyor.
Geri zekalı kim sana konuş diyor ki.Kimseyle konuşmasamda yaptığım iyi bir şey var.Kendime bir blog açtım.Bazen evde yazı yazıyorum.Onları blogumda paylaşmaya başladım. Çok fazla beğeni oluyor. Hatta yorumlarda bana soru falan soruyorlar. Onlara her konuda tavsiyeler veriyorum. Bu beni mutlu ediyor. Fakat küçük bi problem var. Blogun benim olduğunu babam dahil hiç kimse bilmiyor. Çoğu gittiğim okulda blogumdan konuşuluyor ve kimin olduğu çok merak ediliyor. Her seferinde işin içinden sıyrılıyorum. Aslında herkeze söylemek istiyorum ama şu siktiğimin iç sesi ''kimse senin gibi bir eziğin bu yazıları yazdığına inanmaz '' diyip beni çökertiyor. Neyseki buna alıştım
Kafamdaki düşüncelerle kendimi oyalarken babam da valizlerimizi almaya gitti. Diğer eşyalar çoktan taşınmış. Babam valizleri getirirken bende burada bir cafe varmı diye bakınıyordum ki bir tane buldum babama orayı gösterip ilerlemeye başladık. cafeye girip boş bir masaya oturduk. Ben tost ve portakal suyu aldım.Babam da çay aldı.Birden babam yan masadaki oğlanlara
-Siz kızıma mı bakıyosunuz? dediğini duydum. Babamın sözüyle oğlanlar kafalarını farklı yöne çevirdiler. Bende babama
-Baba yapma beni rezil ediyosun, dedim .
- Onların sana bakması benim suçum değil, yediysen kalkalım . dedi. Babamın cümlesinin arkasından hesabı ödeyip kalktık ve bizi bekleyen arabaya bindik. Şoför arabayı kullanıyodu. Sanırım yeni arabamız bu.
Eve geldiğimizde direk bahçeye bahçeye koştum. Bahçede süper bi havuz var.Çay bahçemizde var. Hele içeri giridğimde ağzımın suyu aktı. Salonla birleşen kırmızı ve siyahın hakim olduğu bir mutfak geniş, beyaz koltukları olan salon müthişti. Alt katta bir tuvalet ve banyo da vardı. Merdivenlerden çıktığımda karşılıklı sıralanmış odalar duruyordu. Odaları teker teker açmaya başladım dört oda vardı .En dipteki benim odamdı , biri babamın diğer ikisi ise misafir odasıydı.Aslında ev iki kişi için fazla büyük ama çok da güzel. Odama girdiğimde göz kamaştırıcıydı.Tam da hayallerimin odası. Babam beni nereden vuracağını çok iyi biliyordu.
Ben odayı incelerken babam bir kağıda okul adresini yazıp çıktı.Ayrıca bana '' Bugün forma almaya gidicez.İki saat sonra çıkarız '' demeyide unutmadı. Ama iyi de ben formayı kendim almak istiyodum ya.Odadan çıkıp babamın odasına gittim. Eşyalarını yerleştiriyodu. Biraz yalvardıktan sonra sonra izin verdi.
'' Yok ben sana güveniyorum da etrafa güvenmiyorum ,yok burayı bilmiyosun da falan da filan klişe sözlerden bir araba yedikten sonra şöfor ile gidebileceğimi söyledi.Bazen ona gıcık oluyorum.Deli ediyor beni.Tek başıma hiç bir yere çıkamıyorum.Burada hiçbir yer bilmediğim için internette küçük çaplı bir araştırmayla birlikte doğru adresin kızılay olduğunu anladım. Evden çıkıp arabaya bindim ve şoföre Kızılay ' a dedim. Yaklaşık bir saattir etrafı izliyorum. Arabanın durmasıyla geldiğimizi anladım.Arabadan iner inmez efrafıma bakmaya başladım.Kızılay gerçektende kalabalık bir yer.Aslında bursa da kalabalık ama babam yüzünden pek bir yere gitmezdim. Aklımdan bu düşünceler geçerken arkamdan birinin geldiğini fark ettim. Arkama döndüm , şoförün beni takip ettiğni gördüm. Yanına gittim ve
-Şey buraya ilk kez geliyorum ve tek gezmek istiyorum .Babama benimle geldiğinizi söylerim bu seferlik tek gezsem olur mu dedim ve şoföre en masum bakışlarımı attım. O da sevecen bir gülümseme ile
- Tabi olur. dedi.
Yuh ya bana resmen çalışanıma yalvardım.Şoförden uzakalşıp telefonumdan navigasyonu açtım. Kızılay Alışveriş Merkezini yazıp tarife göre gitim. Avm den içeri girip gözüme bir kaç mağaza kestirmeye başladım. Burada bir sürü tatlış oğlan var . Tabikide hiç biri bana bakmaz.
Gözüme çarpan bir mağazaya girip okul formalarının olduğu yöne ilerledim. Formamız her zaman ki gibi beyaz gömlek, hardal kareli etek ve üzerinede siyah hırka.Çok klişe.Neyse oradan bedenimegöre bir forma aldım ve giyinme kabinine gittim.Formayı giyip dışarı çıktım.Aynadan kendime baktım.Olmuştu yani zaten güzel durmasaydıda alcaktım.Hemen formayı üzerimden çıkarıp kasaya gittim ve parasını ödedim.Çıkışa ilerlerken iki oğlan dikkatimi çekti.Çok yakışıklılardı.Birisi esmer,birisi kumral boyları benden on santim falan uzun rampa saçlı yaklaşık benimle aynı yaşta gibi görünüyorlardı.Şöyle bi düşündüm de hayımda hiç öyle arkadaşlarım yok muhtemelen olmucakta.AVM de gezinirken vitrinde bir elbise gördüm , elbise resmen bana el sallıyordu. '' Gl beni al '' diye bağırıyodu.Hemen mağazaya giridm ve denemek için bir tane aldım.Elbise üzerimde gerçektende iyi duruyordu. Moralim tavan yaptı şuan çok mutlu oldum.İşte ben bir elbiseyle mutlu olabilenlerdenim.
Elbiseyi almak için kasaya gittiğimde az önce ki oğlanları gördüm.Bana bakıp bir şeyler fısıldaşıyorlardı.Yüzümün kızardığına eminim bütün kan yanaklarıma toplandı resmen.Parayı ödeyip çıkışa yöneldim, tam çıkıcaktim ki o çocuk karşıma çıktı.Bana
-Merhaba dedi.Ben önce bir durdum. Babam yabancılarla konuşma demişti.Of Evren ya on yaşındaki çocuk değilsin burada hiçbir şey yapamazlar, diyerek kendime gaz verdim.Sonunda dudaklarımda '' Merhaba '' kelimesi çıktı.
- Ben Burak.dedi. Yanındaki ise ''Mert '' diyerek cümleyi tamamladı.Sıra yine bana geldi.Benden cevap bekliyorlar.Burak bana elini uzatıp cevap vermemi bekliyor.
-Evren diyebildim.Şimdi ben ilk defa birileriyle tanıştım.Artık iç sesimi duymuyorum.
-İsmin çok güzelmiş Evren dedi.Burak.
- Teşekkür ederim.
Mert bize gözlerini devirerek -''Eee hadi ne bekliyoruz bi cafeye gidelim orada konuşuruz'' .dedi.Ben şok ,ben iptal.Yeni tanıştık birde cafeye mi gidicez. Oldu canım başka.Tabiki düşüncelerimi onlara söylemedim.Burak ''birşeyler içmeye ne dersin'' dediğinde hiç düşünmeden '' şoför bekliyor, üzgünüm gitmeliyim ''dedim.Burak'ın cevap vermesine fırsat vermeden oradan uzaklaştım derken kolumda bir el hissettim.Arkamı döndüm .....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARMAŞIK İLİŞKİLER
Teen Fiction-Benimle çıkacaksın yoksa o çok sevdiğin Görkem'in ölür . -Ya-yapamazsın . Sen bir insanı öldüremezsin . derken bunu yapabileceğini adım gibi biliyordum . -İstersen deneyelim . Mesela şuan gidip Görkem'i arabayla ezebilirim . Ne dersin , deneyelim...
