KARMAŞIK İLİŞKİLER

Yeni Bir Başlangıca Ne Dersin ??

Görkem'in Ağzından

Bizim tayfayı toplayıp  yemekhaneye indiğimizde herkes bir yere odaklanmış gülüyordu. Yemekhanesinin kapısına geldiğimizde  herkesin baktığı yere baktığımda dün gece barda kurtardığım kızım gördüm. Ne yani bizim okulda mıydı?  Üstelik şuan yere düşüp  rezil olmuş bir vaziyette. Aslında onun bu okulda olması işleri kolaylaştırdı.

İşte şimdi bu kızdan da istediğimi alıp onu da diğer kullandıklarımın  yanı fırlatacaktım. Zaten aşk diye bir şey yok . Hepsi insanların kurduğu yalan. Kadınlar sadece kullanılıp atılmak için vardır.

Kafamda ki düşüncelere Evren'in yanında Ateş'i görmemle ara verdim. Ne yapmaya çalışıyordu bu çocuk. Kimseyi umursamayan ATEŞ CANYAKAN şimdi ezik bir kıza mı yardım ediyordu. Gözlerim yaşardı doğrusu.

Ateş Canyakan ; okulun futbol takım kaptanı. Aramız ne iyi ne de kötü. Doğrusu ben onu o da beni umursamıyor. Babası okula her ay büyük miktarda yatırım yaptığı için hocalar o pek karışmıyor.  Fazla egoist  ve psikopat . Acaba bu kıza neden yardım eti ??

Evren'in Ağzından

-İyi misin. Bir yerin acıyor mu?

Adını bilmediğim bilmediğim çocuk bana garip garip bakarken kendime gelmeye çalıştım. Kendimi topladığımda ayağa kalkmaya çalışarak

-Şey ben iyiyim teşekkür ederim, dedim.

- Ben Ateş.

-Evren, derken koluma girip yürümeme yardımcı oldu. Sonunda yemekhaneden çıktığımızda Ateş hiçbir şey söylemeden beni kızlar tuvaletine götürdü.

İçeri girdiğimizde ben onun gireceğini tahmin etmediğim için biraz şaşırdım. Ateş içeride ki kızları kovduktan sonra bir anda bana dönüp

-Kaç beden giyiyorsun ? dedi.

Ona anlamayan bakışlar attığımda bıkkın bir ifadeyle

- Forman kirlenmiş. Yenisini aldırtcam. Sabaha kadar seni bekleyemem. Hadi kaç beden giyiyorsun?

-Şey 36, bunu utana sıkıla söylemiştim. Ateş kısa bir telefon konuşması yaptıktan sonra beni süzmeye başladı.  Ben ise acaba herkes bana gülüyorken neden Ateş'in bana yardım ettiğini düşünüyordum.

-Yeni misin?

Ateş'in sorusu üzerine bakışlarımı ona çevirdim.

-Hah ha evet yeni geldim bu okula.

-Nereden geldin?

-İzmir.

-Neden geldin?

Amma çok şey sordu. Sanki nüfusuna geçirecek. Tabi ki de bunu ona söylemedim. Bana yardım eden birine ters cevap veremem.

-Babamın işi yüzünd-  cümlemi tamamlayamadan içeri  bir çocuk girdi  ve elindeki poşeti Ateş'e uzattı.

Ateş poşeti alıp  elime tutuşturdu ve

-Al giy, dedi.

Ona minnetkar bakışlarımı atıp boş tuvaletlerden birisine girdim.

Poşetin içindeki formaları çıkarıp bir çırpıda giydim ve kirli formaları poşete tıktım.