✨
Kahvaltıdan önce ablam ve abimle konuşacaktım. Dün onlarla konuşamamıştım hiç.
'acaba ne yapıyorlar şu an, o kızı benden daha çok sevmişler midir' gibisinden saçma düşüncelere son verip ablamı aradım.Daha ikinci çalışta açmıştı.
"Alo bitanesiiii" sesini duyar duymaz ne kadar özlediğimi anlamıştım.
"Yavrum ne yapıyorsun bakalım" dedim.
"Aynı öyle kuzum davadan davaya, sen ne yapıyorsun bakalım. Sana karşı yanlış bir hareketleri oldu mu?" dedi şüpheli bi ses tonunda.
Yok anam ben bu kızı yerim
"Yok abla gayet iyi davranıyorlar." dedim dürüstçe.
"Tekrar ara beni bitanem tamam mı birazdan duruşma başlayaca- Pardon, özür dilerim. Kapatıyorum ablacım ben şimdi öpüyorum seni."
"Tamam meleğim görüşürüz bende öpüyorum çokk çok" dedim ve telefonu kapattım.
Abimi de arayıp kahvaltıya geçebilirdim.Barlas'tan
Kahvaltı masasında oturmuş Deniz'i bekliyorduk şu an.
"Oğlum gidip bi baksana kardeşine." dedi annem bana ithafen.
Kafamı sallayıp, ayağa kalktım. Odasında,salonda veya mutfakta değildi.
Aklıma bahçede olabileceği gelince hemen bahçeye adımladım.Deniz'in sesini duydum o an. Gülüyordu. Çok şirin gözüküyordu gülerken. Elindeki telefonu görünce duraksadım.
"Tamam abi tamaaaam dedim." derken beni görebileceği hizaya geçmiştim. Göz göze gelince bir an şaşırdı.
"Bir şey mi oldu?" sorusu bana idi.
"Kahvaltıya bekliyoruz seni." dedim kısa keserek. Daha yeni tanışmıştık bir anda fazla samimiyet gerek yoktu sanırım, onu ürkütmek istemiyordum.
"Geliyorum hemen." dedi yine bana ithafen. Kafamı onaylarcasına salladım fakat oradan ayrılmadım.Kimle konuşuyordu ki? Merak etmiştim.
Abi dediği kişide eski ailesinde ki abisi olmalıydı.
Deniz " Canısı benim şimdi kapatmam gerek ararım ben seni yine tamam mı? Bal yanaklarından öptüm varsay" dediğinde İdil ile 17 yıllık abi kardeş ilişkimizi gözden geçirdim. Biz hiçbir zaman böyle olamamıştık. Hem böyle birbirlerine bu kadar bağlı olmalarını hemde Deniz'i kıskanmıştım sanırım.
Onun öz abisi bendim niye hala ona abi diyordu ki? İdil desindi ona abi diye. Sonuçta öz abisi benim yani. Başkası değil ben öz abisiydim onun.
Bana bir kere bile abi dememişken o çocuğa yıllardır abi dediğini düşünmek
canımı yakmıştı bir anlığına.Ben bunları düşünürken omzuma konan el ile düşüncelerden uzaklaştım."Abisi olmak istiyorsun ama kıza bir adım bile atmıyorsun sonra uzaktan izlersin böyle başkalarının ona abilik yapışını." dedi Giray.
Bücüre bak sen, büyümüşte nasihat veriyor bana.
"Sen nerden biliyorsun velet." deyip ensesine vurdum.O sırada Deniz yanımıza gelmişti
"Bittiyse işin hadi." kaba mı davranmıştım?İsteyerek olmamıştı sadece ona dargındım yıllarca bizimle olmadığı için. Hoş, ona niye dargınsam bende. Birçok kişinin hayatını değişterecek hata yapan kişilerdi sorumlu olanlar fakat ben çocuk gibi Deniz'e kırgındım.
Önden yürüdüm. Arkamdan Giray ile konuşarak geliyordu.
Giray'ın dedikleri geldi aklıma
"Abisi olmak istiyorsun ama kıza bi adım bile atmıyorsun sonra uzaktan izlersin böyle başkalarının ona abilik yapışını."Abisiydim ben onun.
Deniz'in abisi....
________________________
Ayyy bu bölüm kısa oldu sanırım azıcık..
432 kelime..🤍
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vay Anasını (Düzenlemede)
Novela Juvenilİplikçi ailesiyle aksiyon IMDB 9.4 ------------ Bu tür kitaplar okumayı sevdiğim için yazmak istedim umarım fazla klasikleştirmemişimdir🙈 #1 İplikçi |15.07.2021 #1 Değişenhayatım |18.07.2021 #1 Babam |30.07.2021 #1 Kardeş |31.07.2021 #1 Abiler |3...