Take it or leave it.
"...fatigue, heto ang gamot so kailangan niyang inumin after niyang kumain mamaya." iyon ang narinig ko ng magising ako. NIlibot ko ang tingin ko at nappansin kong nasa clinic ako ng school. Babangon sana ako ng may humawak sa kamay ko. Unti-unti ko itong nilingon, laking ginahawa ko ng makita ang kapatid kong si Alpha ang andito.
Kitang kita ko sa kanyang mata ang awa at kaba. Hinawakan ko ang kanyang muka. "Ate" malambing niyang sabi sakin habang nangingilid ang luha. "Shhh..okay lang ang ate" paninigurado ko sakanya.
"Miss, pwede na ba akong lumabas?" Tanong ko sa nurse. Tumango ito at ngumiti.
"Oh yes, basta wag masyadong magpagod ha?" aniya.
Tumango ako at umupo sa higaan ko. Wala na akong ibang maalala bukod sa hinabol ako ni Phoenix. Thank God!
"Ate ano ba kasing nangyare?" Tanong ni Alpha. Ngumiti ako "Ok na yon, hayaan mo na" sabi ko.
Inalalayan niya ako hanggang sa building namin. "Sige na, pumasok ka na. Kaya ko na ito" paninigurado ko sakanya. Mukang ayaw niya pa akong iwan pero wala siyang choice, binigay niya sakin ang isang paper bag at ang aking bag. Umuulan parin at maginaw.
Pagtingin ko sa relo ko ay late na ako sa second subject namin. Mukang masesermonan pa ako nito.
Pagkalabas ko ng clinic ay saktong nadatnan ko si Hyacinth sa hallway. Nagtaas ako ng kilay. Kumukulo ang dugo ko talaga.
Kinusilapan ko siya at tumalikod para sana di na siya makasalubong pa pero paglikod ko ay andun din ang isa sa kinabwibwisitan ko.
"Great!" Saad ko at walang choice kundi maglakad na. Mahuhuli na ako sa klase nito.
Lalampasan ko na sana siya ng hinawakan niya ang braso ko na nagpahinto sakin binawi ko ito agad at tinitigan siya ng masama.
"Veronica, about--"
I cut him off "oh yeah, magkapatid pala kayo? So what? No big deal! At all! And I don't need your bullshit explanation at para saan pa? I don't even know you. You are a total stranger to me. So pwede ba? Spare me!" I lashed out.
Dere-deretso na ang lakad ko, ng makarating ako sa classroom ay walang umimik. It's a hell week for me. I'm back from being a bully.
It's been a week. Ilang beses na akong na office at ilang estudyante na din ang umalis.
"Oh my gosh, your last victim is so weakling" tawanan naming magkakaibigan dito sa likod ng school, ofcourse just like the old days, we ditched classes.
"Stupid siya e. Nagpakita ba naman sakin matapos niya akong i bad mouth?" I laughed with them.
Nag sindi ako ng sugarilyo ko at bumuga.
"Pero bakit ba? What happened to you? You are back to your old life huh?" Tanong sakin ni Alyzah.
"Why not? Everyone is shitting on me so why not be the person they provoke on me" I said and look at them. Tinawanan ko ulit sila. "Why are you all so shocked ba? Ganito na ako, noon pa man. Dapat masanay na kayo" sabi ko sabay lapag ng baraha.
"Oh nuebe!" Sabi ko at kinuha mga pusta nila.
"No, last last week, there is something different on you. Wala ka ngang biktima e, you've been so good girl. So why now?" Tanong ni Rhea
I shrug and smirk. "Graduating" i simply said.
"Wow, you are concern kung gra-graduate ka o hindi? Wow veronica! " sarcastic na sabi nila sakin.
![](https://img.wattpad.com/cover/268864014-288-k329224.jpg)
YOU ARE READING
Veronica (Montemayor Series #2)
Teen FictionI build my walls up and guarded my heart cause I'm tired of being the second best..but then you came. Sumugal ka sakin kahit walang sigurado pero isang beses ka lang natalo , umayaw ka na , matapos mo akong pahulugin at pasayahin? *Cover photo not...