Veronica (Montemayor Series #2)

IV

Care

"Goodmorning Veronica" bati ni Karvin at Jhonny pag pasok ko isang umaga sa school.

"Morning guys" I coldly response. Naghiwalay din kami agad ng pumasok na ako sa classroom namin. Ang init. Naka aircon kami pero mainit parin. Tinali ko ang buhok sa messy bun. May mga iniwan akong hibla ng buhok na naka lugay sa gilid. Kita nanaman neto ang tig 2 piercing ko sa tenga. Who cares anyway.

Nilabas ko ang make up kit ko at salamin. Kumuha ako ng lipstick at blush on tsaka powder. Mahirap mahaggard huh. May mga kaklase naman na ako dito sa loob, pero di ko sila close. Kilala pero not that sort of you can a friend.

Ingay nila may nagpapamusic may kumakanta, linis, gumagawa ng kung ano anong project at syempre sugal.

"I used to think one day and tell the story of us....how we'd met and the sparks flew instatly....people would say they are the lucky ones"

Panimula nila. Hell of it. Inayos ko na ang mga gamit ko at well.... nilabas ang libro ng science. Ayoko namang maging pabigat, nakakahiya baka sabihan pa akong pabigat sa by pair na seatwork.

Since when did I even care anyways? Damn you Veronica!

Ipinilig ko ang aking ulo, kung ano ano naiisip ko.

"I used to know my place was a spot next to you
Now I'm searching the room for an empty seat
'Cause lately I don't even know what page you're on"

So basically, naka bukas lang libro ko but I am watching my classmates' little concert. I am a swiftie too, i think.

"Now I'm standing alone in a crowded room
And we're not speaking
And I'm dying to know
Is it killing you like it's killing me? Yeah
I don't know what to say
Since a twist of fate, when it all broke down
And the story of us looks a lot like a tragedy now
(Next chapter)"

My foot is tapping the floor, sumasabay sa indayog ng kanta. Nakapalumbaba ako hababg tinitignan sila. Chineck ko ang relo ko, it's still 7:35 am, oh yeah I forgot it's our vacant. First period in the morning since today is wednesday. Pagangat ko ng tingin ay siyang pagpasok ni....Ah...Phoenix...right? I'm not really good at familiarization and memorization.

But this day is different, he is not wearing his glasses, and may parang..wait...pasa ba yung nasa gilid ng bibig niya? Kunot noo ko siyang tinignan. Nakayuko siyang naglalakad. Nang magtama ang tingin namin ay agad siyang umiwas, dere deretso lang siya sa likod ko. Kumunot ang noo ko, that's weird.

Humarap ako sa kanya at tinignan siya.
"Are you ok?" Tinignan ko siya from head to foot. Medyo gusot ang uniform niya.

He only then nodded. I look at him curiously. Okaaay? Sakto naman na dumating na ang next teacher namin. Habang nag aaral ay iniisip ko ang itsura ni Phoenix, did someone bullied him again? Kaya naman nang dumating ang break time ay hinanap ko agad ang First Aid kit ko, thank God I have this, for emergency purposes. Kumuha ako ng cotton at ointment para sa putok niyang labi at pasa. Inayos ko agad iyong gamit ko at akmang lilingon sa likod ng biglang dumaan si Hyacinth sa gilid ko at narinig ang boses niya.

"Eto o, ice pack. Humingi ako sa clinic kanina lang. Hindi mo na kasi sana pinatulan" kausap niya ba si Phoenix? Lumingon ako sakanila at tama nga ako. Agh! Why did I even think of helping him ba kasi? I shouldn't care, right? Whatever. I rolled my eyes kahit di ko naman talaga alam kung sino ba kaaway ko. Binalik ko lahat sa lalagyan ang gamit ko. Iniwan ko ang bag at kinuha nalang ang pitaka.