Veronica (Montemayor Series #2)

XVI

Too late

Ramdam ko agad ang lamig pagkabukas ng elevator. Hawak niya ang kamay ko sa likod ko para aking isang criminal.

"Bitiwan mo ako!" Sigaw ko sakanya habang naglalakad kami sa rooftop, binitawan naman niya ako agad. Nilingon ko siya at agad na nag alab ang galit ko at inis sakanya.

Umigting ang kanyang panga at namewang sa harap ko. "Ano bang problema mo? Bakit ka ba nangangaladkad ng bigla? Hindi mo ba alam na harassment ang ginawa mo?! I can sue you for that! I--"

"Then sue me! I don't care!" His voice thundered, natahimik ako at lumunok. Damn, he's scary. Lumapit siya sakin habang ako ay nanatili sa kinatatayuan ko. Still speechless.

"Got cut your tongue huh? You're so fiesty love" malambing niyang sabi at hinawakan ang dalawang siko ko. "Ang tagal kong nagtiis na di ka uwian" aniya habang nakatitig sakin. He licked his lips and stare at me. I stare back and I can clearly see longing and love in his eyes.

"W-what do you mean?" I ask him. Dahil litong-lito na talaga ako.

"Love, is 8 years not enough space for you?" Tanong niya.

Huh? Naka drugs ba 'to?

"I-I don't understand...y-you have a w-wife and --" he cut me off by kissing me gently. Nagulat ako sa ginawa niya ngunit di nagtagal ay bumigay din ako.

Maya maya pa ay nakaramdam ako ng isang mahapdi at nagulat ng may sumigaw.

"Hayop ka!!" sigaw ng asawa ni Phoenix. Kitang kita ko ang galit sa kanyang mata at halos mapahiga na ako sa sabunot kasama ng sampal niya saakin.

"Honey!" Rinig ko kay phoenix, sinusubukan kong makalayo sakanya pero di niya ako bitawan. I can feel yung hapdi sa braso ko. Mukang magkakasugat pa ako. Shit!

"Tama na!" Sigaw ko dahil ayaw niya akong bitawan. Binuhat siya ni Phoenix at nilayo sakin. I am panting, freak she's such a beetch.

"Tang ina, ikaw! Ikaw ba ang kabit ni Phoenix ha? Malandi kang hinayupak ka! Isa kang p--"

"Honey! Tumahimik ka!--tumigil ka na!" Pagalit ni phoenix sakanya.

I started to feel the pain, all over again. Physically, mentally and emotionally. Hanggang sa pinasok na ni phoenix ang kanyang asawa sa elevator. I was once again, left. Alone.

Nagsimula ng tumulo ang mga luha ko. Fuck! No, I will not let it happen again, I saw how Miserable Matilda was jung inakala niyang ginawa siyang kabit but so no. No, kung di niya ako lulubayan, ako ang gagawa ng paraan.

Kinabukasan pag gising ko ay tanghali na. Tirik na tirik ang araw. Nagpaalam ako sa Hotel na di ako papasok ngayong araw at may aasikasuhin lang. Kumakain na ako ng brunch ko ng mapansing andami kong missed calls and messages from unknown number but the same number lang lahat.

Kinutuban na ako, so I decided not to read them and blocked that number. Bakit ngayon pa? Maayos na buhay ko. This man gave me too much stress, I want to gamble.

Naglinis ako sa condo ko at inasikaso ang ibang reports sa business ko. This is so frustrating.  At exactly 6pm nag ayos na ako at may pupuntahan akong casino.

It's been a long time.

Nagsuot ako ng Red silk spaghetti dress that hugged my body causing my curves to show. I wear stilleto and let my hair down. I put some red lipstick and wear my favorite perfume.

I'll be having fun tonight. I deserve this.

Kinuha ko na ang purse ko at ang susi ng sasakyan ko. Did I even mention that my car is newly painted. Red. Just how I like. Damn my baby is smexy. Pagpasok ko sa sasakyan ay chineck ko ang loob kung maayos ba.