XV

140 2 1
                                    

Talk


Matapos niya akong pasayahin at pahulugin ganon nalang lahat. I didn't have a good night sleep, the reason why I feel so unenergized the next day.

May ganon palang mga lalaki, pakitaan mo lang ng isang pagsubok, aayaw na sila agad. Huminga ako ng malalim at ngumiti ng pilit sa mga taong pumasok sa building. Katatapos lang ng shift ko kaya andito ako sa labas, inaantay sila Miguel at ang magulang niya.


Agad akong ngumiti ng malawak ng makita sila. "Hija!" Maligayang bati sakin ng kanyang mama. Oo nagkakilala na kami noong graduation namin sa College.

Bumeso ako kay tito at tita at nginitian sila. "Wow, you scream elegance" pamumuri ni Tita saakin. Medyo nahiya ako pero ngumiti parin dahil hindi parin ako sanay sa ganitong pagpupuri.


"Thank God you still have communication with Miguel, buti nalang di ka pa nagsasawa jan" pang aasar naman ni tito sabay lingon kay Miguel na nakasuot ng white polo shirt, khaki pants and slip on shoes na puti.


Naglakad na kami papasok ng building para makapag check in na sila. Inasikaso na ng front desk ang kanilang room at busy na kinukuha ang mga kailangan bago makuha ang susi ng room.


I am wearing a trauser white pants and a white sleeveless turtle neck. I am also wearing stilleto with my gold necklace and earring. My hair is braided to bun na may kaonting nakalugay na buhok sa gilid nito.


Nang matapos na sila tita ay umakyat na muna sila para mag ayos, pero bago iyon ay kinausap muna ni Miguel ang kanyang magulang at sinabing aantayin nalang namin sila sa restaurant ng hotel.


Papasok palang sana kami sa loob ng restaurant ng makita ko si Phoenix at ang kanyang pamilya na papasok din, hindi nila kami napansin kaya dere-deretso lang sila sa loob. I stilled in my place, bumalik nalang ako sa reyalidad ng hinawakan ako sa bewang ni Miguel, nilingon ko siya at nakatingin din siya sa tinitignan ko kanina. Mukang nagets niya agad ako.


"Let's go" malamig niyamg tawag sakin at nilingon ako, ngumiti ako at nagpunta na sa loob.



I remain calm and confident so as I walk into the aisle, everyone is looking on us.



I smirk.



Nilingon ko ang waiter at agad niya akong nagets sa tingin ko. Inilahad niya ang kamay niya senyales na sundan namin siya para saaming pinareserve ko na upuan. Miguel hold my hand which is unusual but I don't mind and guided me to our table.


Pagkakita ko sa pwesto namin ay halos murahin ko na ang waiter. Seriously? Talaga, sa likod lang nila kami at halos magkatabi pa ang upuan namin. Pinili kong hindi sila lingunin habang naglalakad papalapit sa aming upuan.


Pero ramdam ko na nakatitig sakin si Phoenix, pinipigilan kong wag lingunin kaya laking pasasalamat ko ng bumulong sakin si Miguel ng "Your ex suitor is here" nilingon ko siya and I chuckle, inalalayan niya ako sa pag upo, ang upuan namin ay nakatapat talaga sa kanilang upuan. Nagkatapat kami sakanila pero di ko parin siya nilingon.


"We'll get the usual, make it four and please give me 2 best dessert" I asked the waiter. Tumango ito at umalis na.


Ang bango naman ng katabi ko. Nilingon ko siya at hinawakan ang kanyang pisngi sa kabila para bumulong, we look like a couple here, flirting.


"Tangina niya" bulong ko. Tumawa siya bumulong sakin pabalik.


"Bitter ka naman, ikaw kasi masyado kang mapride, ayan nawala tuloy"


What a friend, I suddenly want to kick him out of the table. But I just laughed politely. Umayos na ako ng upo at pinailalim ang aking kamay sabay kurot sa kanyang binti.


Sanay na ata siya at hindi manlang siya nasaktan sa kurot ko. Sakto naman ang pagdating ng kanyang magulang.

The dinner went smoothly, had a little catch up and laughters. Habang nagtatawanan ay tumayo sila Phoenix, doon na ako mismo napalingon sakanya. He's glaring at me or so I thought, I can sense a great death in his stare bago niya buhatin ang bata kasunod niya ang kanyang asawa. Nang nakatalikod na sila ay napawi ang ngiti ko sa tawanan kanina.



"My loves, we got to go, we still need to rest, mahaba ang byahe kanina and I know pagod kayo sa work." Her mom said. Nagpaalam na sila at ako naman ay nagpaalam na may Miguel na may duty pa. I was left in the front desk, nakalingon lamang ako sa likod ni Miguel na papalayo hanggang sa sumakay na ito sa kanyang sasakyan at umalis.



Hay! Makakauwi na din , sa wakas!



Sakto namang liliko na ako sana para pumunta sa opisina ko at kunin ang iniwang gamit ay bumangga ako sa isang tao. Amoy na amoy ko ang kanyang matapang na amoy. Lumayo ako agad at nakitang si Phoenix iyon. Even with my 2 inches heels ay di ko siya nakita agad. Am i really that small.


Napakurapkurap ako. I square my shoulder and act normal.



Tinignan ko siya sa mata at ganon din siya. "May k-kailangan po ba...kayo...sir?" I almost whisper the last word.


Heck! What now?



"I need you in my room" deretsahan niyang sabi habang naka kunot ang noo.




"May I ask why?" Kuryoso kong tanong




He's almost towering over me! Gosh this man, umatras pa ako.




"Something is wrong in my room" he said . Nakapamewang na.




"Ah...I'll send some maintenance" I assure him




"I ... don't need them, I need you" he firmly said in a matter of fact tone.





Umiling ako agad " I'm sorry sir but I can't , that's against the code here sir. I am only allowed to go inside a room if it's emergency or nobody is available to work on it" I said formally.





Kita ang poot at nag aalab na galit sa kanyang mata. But I just gave him a sweet smile. "Soo...if you'll excuse me. I need to go home" I said and walked passed by him.



Really? Talk to me? Oh please, don't me.




Naglalakad na ako sa parking lot, tinignan ko ang orasan ko at alas otso na ng gabi. Another long tiring day, pasakay na dapat ako ng may humila sakin at kinaladkad ako habang nakatakip ang kamay niya sa bibig ko. Damn.



I am kidnapped, biglang bumalik sa alaala ko ang nangyari kay Maria, oh no! Freak! Not a chance, nagpumiglas pa ako pero masyado siyang malakas.



Sinakay niya ako sa loob ng elevator, pinindot niya ang rooftop na pinuntahan ko kahapon, pagsara ng pinto at muka ni Phoenix ang nakita ko sa reflection ng pinto.



Nagsisisigaw na ako sa loob but I know it's useless kasi nakatakip ang bibig ko plus nasa elevator kami. He only then smirk on me.



"No love, you're not going home without us talking" bulong niya saakin kasabay non ay ang pag bukas bg elevator.

------

Veronica (Montemayor Series #2)Where stories live. Discover now