"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim.
"Bu krallıkları yerle bir edelim."
*****
Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz?
*****
Bir kızın ne kadar değişebilec...
Selamm, ben geldim. (1 ay oldu şşşt) Korkuyorum linç yicem diye lşdlddlsdmapdlspsk
Bu bölüm biraz özlem giderelim. Sizinle yorumlarda olmak istiyorum :)
Bölümü sindire sindire okuyun bebekler uzun ve karışık oldu. Keyifli okumalaaar🖤
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Dövüş benimle Melody"
~~~ Diyarın en güçlü varlıkları toplanmak için arenaya doğru ilerlerken soğuk bir rüzgâr adeta can bulmuş iç ürperten uğultusuyla gökyüzüne hakim olmuştu. Olacakların habercisi gibi toplanan kara bulutlar her geçen saniye kararmaya devam ediyor, en kötü canavarlar ve şeytanlar saklandıkları kuytulardan çıkıyorlardı.
Şimdi Kalkan da toplanma zamanıydı. Bunu diyarda ki her bir canlı hissediyordu. Sanki onlara verilmiş, yapmak zorunda oldukları gizli bir görev gibiydi.
Kanla beslenen devasa arena Kalkan, gelenler arttıkça büyümeye devam ediyordu. Her gelenin gözü ise arena da ölümüne dayak yiyen Peter'in üzerindeydi.
Kylie, ayakkabısının ucuyla Peter'e bir tekme daha geçirdi. Yüzü kan içinde kalmış, bir kaç kemiğini kırdığı çocuğa bakarken tek düşündüğü Melody'di. Peter'in ölmesi ya da yaşaması umrunda değildi. Şuan da acı çekmesi de umrunda değildi. Tek istediği Melody'yi buraya çeksin yeterdi. Kylie bunun için Peter'i öldürmekte herhangi bir çekince duymuyordu.
"O değersiz varlığın en azından bir işe yarayacak." Burnu kırışırken, küçümseyici bakışları Peter'in üstündeydi. Ayağını yerde yatan Peter'in göğsüne koydu ve hafifçe eğilerek onun kanla kaplanmış yüzünde gözlerini gezdirdi. Dudaklarında soğuk bir gülüş gezindi.
"Sana ölüm çok yakışacak Petty."
Peter, tek gözünü aralayıp zar zor açık tutmaya çalışıyordu, zira diğer gözü kan toplayıp şişmiş tamamen kapanmıştı. Bir gün, Titanya'nın öfkesini tadacağı hiç aklına gelmemişti.
"Ö-öldür beni." Patlamış dudağı, oynattıkça daha çok acırken kesik kesik nefesler alabiliyordu. Buradan bir şekilde kurtulsa bile bu yaralarla hayatta kalamayacağından emindi. Ağzına kan dolarken bir kaç kez öksürdü. İki dudağının arasından sızan kan çenesine doğru yol oluştururken görebildiği tek gözü üstüne ayağını koymuş canavardaydı.
Evet canavar.
Peter'e göre Kylie bir canavardı. Duyguları olmayan,yalnızca öldüren psikopat, acımasız bir deliydi. Yolun sonuna geldiğinin farkındaydı Peter ama en azından son kez de olsa kızıl kraliçesini görmek isterdi.
Tarih boyunca hiç bu kadar kalabalık olmayan Kalkan, her saniye büyümeye devam ederken birbirinden farklı sayısız tür bağırışlar eşliğinde daha fazla kan dökülmesini bekliyordu. Kylie, gözlerini diyarın acımasız halkının üzerinde gezdirirken bakışları sadece tek bir kişiyi arıyordu.
