Önüme konan Louie etine baktım. Artık bu eti yemek istemiyordum. Aiden benim Louie eti istediğimi duyunca dakikalar içinde bir tane avlamıştı.
"Ye." Kafamı iki yana salladığımda kaşlarını çattı ve çatalın ucunda ki eti ağzıma yapıştırdı. Israrla dudaklarımı birbirine bastırarak yemek istemediğimi belli etsem de Aiden da inadına yapar gibi daha çok ağzıma yapıştırıyordu.
Bir eliyle burnumu sıktığında şaşkınca ona baktım. Bir kaç saniye sonra nefessizliğe dayanamayacağımı anladığımda mecburen ağzımı aralamıştım ki anında eti ağzıma sokmuştu. Lezzetli ve güzel pişmiş bir etti. Ama yemek içimden gelmiyordu.
"Canım istemiyor."dedim mırıldanarak
"Neden?"dedi anlam veremiyor gibi. Hemen ardından sinirle devam etti.
"Aslında biliyor musun? Nedeni umrumda değil. Son zamanlarda hiçbir şey yemiyorsun ve çok zayıfladın."dedi eliyle burun kemerini sıkarak
Çatalı elime tutuşturdu ve kulağıma eğildi."Bu tabak bitmeden kalkarsan yemin ederim hiç istemeyeceğin şeyler olur." Fısıltısı içimi ürpertirken onun masadan hızla kalkıp gidişini izledim.
Herkesin beni izlediğini farkettiğimde bu gözlerin arasında Kylie'yi de aramıştım. O yanımda olmadığı zamanlarda rahatsız hissediyordum.
"Aiden...sana karşı çok garip."dedi Charlotte. Uygun kelimeyi arıyor gibiydi.
"Aiden Melody'ye değer veriyor,"dedi Noyan bıçağıyla etini keserken." İlk kez bir kıza böyle bağlandığını görüyorum. Melody'yi sahiplendi ve artık onu yanından bir an olsun ayırmıyor."
Gözlerimi tabağa diktiğimde istediğimin bu olmadığına emindim. Beni sevsin, değer versin istiyordum ama Aiden'ın sevgisi bile can yakıyordu.
"Beni yıpratıyor."dedim mırıldanarak
Noyan elinde ki çatalı, bıçağı bıraktı ve bana baktı. " Alışmaya bak. Senin üstünde hep baskınlık kuracak. Gittikçe değişeceksin. Şuan bile ne kadar değiştiğinin farkında mısın?"dedi Noyan. Çok ciddi konuşuyor,beni uyarıyordu.
"Bir elmas gibi işliyor seni. Olmanı istediği şeye dönüştürüyor. Amacına ulaştığında senden geriye hiçbir şey kalmadığını anlayacaksın."
Korkuyla ona baktığımda elimde tuttuğum çatalın titrediğini farkettim. Ben artık Aiden'dan korkuyor muydum? Masada ki herkesin bana acıyarak baktığını gördüğümde gözlerimi tabağa geri diktim.
"Ya ölürsem? Ölürsem ne olur?"
Noyan, çok yanlış bir şey demişim gibi başını iki yana salladı. Ardından söylediği cümleler bir ok gibi vücuduma saplanmıştı.
"Ölüm bile seni ondan kurtaramaz."
~~~
Kylie geldiğinde hissedip, hızla merdivenlerden aşağıya koşmuştum. Kapının girişinde Aiden'la konuştuğunu görünce 'Kylie' diye seslendim.
İkisininde gözü bana kayarken merivenin son iki basamağına basmadan nerdeyse Kylie'nin üstüne uçtum. Kylie kahkaha atarak bana sarılırken Aiden'ın üstümde ki bakışlarını hissediyordum.
"Birileri beni özlemiş!"Kylie kahkahalarının arasından konuştuğunda her şeye rağmen içinde ki teyzesinin ölümünden kaynaklı burukluğu hissedebiliyordum. Ona daha sıkı sarıldım.
"Evet çok özledim. Sen olmayınca çok yalnız hissediyorum."dediğimde Aiden'ın sesi kulaklarımı doldurdu.
"Yalnız mı?" Bu aslında yalandı. Aiden yanımdayken her şey önemsizleşebiliyor,o en önemli oluyordu. Ama yine de gözlerimi kısarak ona baktım ve "Evet"dedim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜZİĞE BULANMIŞ BEDENLER (BİTTİ)
Fantasía"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim. "Bu krallıkları yerle bir edelim." ***** Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz? ***** Bir kızın ne kadar değişebilec...
