MELODY'NİN AĞZINDAN:
Şaşkınlıkla Aiden'a baktım. Bu habere hiçte sevinmemiştim. Burada arkadaşlarımla ve Aiden'la yaşamaktan memnundum. Diyar'a dönüp yine o kabarık elbiseleri, kraliyet ailelerinin egolarını ve o korkunç akademiye gitmek istemiyordum. Bana yapılan zorbalıklar aklıma gelirken ellerim ben farketmeden yumruk olmuştu. Bir daha bunları yaşamak istemiyordum. Bunları yaşamamak adına güçlenmiştim ben.
"Ne?"
"Ciddi misin?"
"Savaş yaklaştı iyice. Gitmemiz gerekiyordu zaten."
"Bu çok ani oldu."
Herkes konuşmaya devam ederken Aiden'ın gözleri üzerimdeydi. Ne düşündüğümün oldukça farkındaydı. Aynı Kylie gibi. Üzüntüyle iç çektiğimde elinin tersiyle yanağımı hafifçe okşadı. Ve bakışlarımı benden çekip arkadaşlarımıza dikti.
"Aileleriniz geri dönmenizi bekliyor. Savaş çok yakın olduğu için halk huzursuz. Krallıklarınızın başında durmalısınız."
Aiden haklıydı. Anneleri, babaları onları bekliyor, halk prenslerini ve prensesleri görmek istiyordu. Bir sürü sorumlulukları vardı. Benim bir tek babam vardı, o da zaten gezgin olduğu için krallıktan krallığa geziyordu. Kendimi kısa bir an kimsesiz gibi hissederken yerimde rahatsızca kıpırdandım.
"Hepimizi sıkı bir eğitim kampında sanıyorlar biliyorsunuz. Tartarus'tan bahsetmeyin."dedi Aiden onları uyararak
"Sanki bize inanan olur. Deli prenses diye adım çıkar sonra." Charlotte homurdanırken Cara da onu onaylamıştı.
"Geri dönüşümüzün şerefine büyük bir balo düzenleniyor. Bütün kraliyet aileleri davetli. Annemi, babamı gerekli olmadığı konusunda ikna edemedim bir türlü."dedi Aiden sıkıntıyla.
"O zaman gösterişli bir giriş yapmalıyız. 6 aydır yoktuk. Kendimizi en iyi şekilde hatırlatmalıyız."dedi Kylie sırıtarak. Kim bilir aklından neler geçiyordu?
"Haklısın Kylie."dedi Cara onun gibi sırıtırken. İkisi yumruk tokuşturduğunda somurtarak onları izliyordum. Neden bu kadar mutlulardı ki? Burayı bir tek ben mi seviyordum?
"Balo ne zaman?"dedi Noyan
"Yarın akşam."Herkes şokla Aiden'a baktığında kimsenin bu kadar çabuk olmasını beklemediği ortadaydı.
"Bu kadar çabuk mu?"
"Tanrıçalar aşkına ne ara hazırlanacağız?"
Umursamadım. Aptal baloları umrumda bile değildi. Cara, Charlotte ve Kylie kendi aralarında kıyafet konuşmaya başladıklarında kendimi biraz dışlanmış gibi hissettmiştim. Neden böyle hissediyordum ki? Dengesiz hallerim beni bile yorarken derin bir nefes aldım.
"Sabah erkenden gidiyoruz buradan."
Buna daha fazla dayanamayacağımı hissettiğimde hışımla ayağa kalktım. Bütün bakışlar bana dönerken arkamı döndüm ve merdivenlere ilerlemeye başladım.
"Hey!"
"Melody,bir şey mi oldu?"
"Canım, iyi misin?"
Adımlarım yavaşlarken onlara dönmeden cevap verdim. Sesim gergin ve soğuktu.
"Uykum var. İyi geceler."
Arkamdan seslenseler de dönüp bakmamıştım. Odama girdiğimde üstümde ki kıyafetleri çıkarıp attım ve iç çamaşırlarımla kendimi yatağa attım. Karanlık odada sadece benim nefes alışverişlerim duyulurken yüzümü yastığa gömdüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MÜZİĞE BULANMIŞ BEDENLER (BİTTİ)
Fantasia"Bu diyarı değiştirelim sevgilim." Dudağına doğru fısıldayarak devam ettim. "Bu krallıkları yerle bir edelim." ***** Bir sese, bir müziğe, bir şarkıya ne kadar tapabilirsiniz? ***** Bir kızın ne kadar değişebilec...
