lie to me

3.1

Hemen yanımda yere oturan Taehyung'a dönerek konuştum. "Yani cidden bu ormanda kurt falan olabilir mi?"

Dudaklarını bilmiyorum der gibi büzerek bana döndü. "Olabilir de olmayabilir de. Sen benden fazla uzaklaşma bu yüzden."

Etraftaki böceklerin sesi, gecenin sessizliğini bastırırken ürpererek Taehyung'a bakmaya devam ettim. "Yani... Sen ne yapabilirsin ki bir kurta karşı?" Hafifçe kıkırdadım. "Kurttan bizi koruyamazsın."

Bana bakarak hafifçe gülümsedi. "Ben seni her şeyden korurum."

Yüzümde hoşnut bir gülümseme oluştu. "Ya."

Kafasını sallarken gözleri gülüşüme indi. "Öyle ya." Dalga geçiyordu. Esen rüzgarla kollarımı karnımda birleştirdiğimde, elini omzuma atarak beni kendine doğru çekmişti. "Gel buraya, üşüdün."

Ani hamlesiyle kalbim tekrardan hızlandığında, çenemi göğsüne dayayarak ona baktım. "Sen de üşümüşsün."

Kafasını salladı. "Senin bedenin daha hassas ama." Sinirle söylendi. "Şu kafaları kırık üçlüyü bir yere hapsetmeliydik."

Güldüm. "Eğlenmek için otobüsü bozduklarına inanamıyorum."

Kafasını iki yana salladı. "Buna ben de inanmak istemezdim."

Hoseok'un sesini duydum. "Bunlar bizim dedikodumuzu mu yapıyorlar?"

"Yoo." Dedim hızla. "Gel yüzüne de söylerim." Kaşlarımı çattım. "Asıl siz gizlice bizi mi dinliyordunuz?"

Jimin alayla güldü. "Farkındaysanız ağacın hemen arkasında biz oturuyorduk."

Öğretmenler hâlâ telefonların çekmesi ve otobüsün çalışması için çabalarlarken, öğrencilere eğlence çıkmış gibiydi. Saat gece yarısına doğru geliyordu ve hava iyice soğumuştu. Burası yola ve geldiğimiz otele uzak olduğu için yürüme fikrini çoktan zihinlerinden atmışlardı. Haklılardı çünkü yol ıssızdı ve başımıza bir şey gelebilirdi.

"Hoseok." Diye seslendim konuyu değiştirerek. İlgiyle bana baktığında gözlerimi sahte bir şekilde büyüttüm. "Bu ormanda kurt olabilirmiş."

"Sıç." Gözlerini şaşkınca açarak bana yaklaştı. "Ciddi misin?"

Taehyung ona alayla gülerek beni daha çok kendine doğru çekti. Dalga geçtiğimi anlamıştı.

"Eğer bu gece burada kalırsak ve kurtlar buraya gelirse?" Dediğim şeyle benim bile içim ürperirken, Hoseok üşümüş gibi titredi. "Ne demek buraya gelirse?"

Taehyung devam etti. "Ne bekliyordun? Bu ormanda vahşi hayvan olmadığını mı?"

"Yani." Dedi Hoseok. "Ben bunu düşünmemiştim genel." Gözlerini kırpıştırarak hocaların olduğu yere baktı. "Bu otobüsü yapamadılar mı hâlâ?"

Yoongi sabır dilenir gibi konuştu. Jimin'de hemen onun yanında oturuyordu. "Otobüsü kendi bozup sonra yapılmadığı için söylenmesi..."

"Ben ne bileyim burada kurt olduğunu ya? Bilsem yapmazdım."

"Sorun yok öyleyse ya." Gözlerimi devirerek Taehyung'a döndüm. "Gerçekten ne yapacağız?"