F U Till I F U

5

•changbin'in doğum günü•

Chanlix yuzunden bir siki yapamayan tayfa

Minho
biz yemekleri yaptık.
Changbin'in diğer arkadaşları da geldi.
Hyunjin sana liste attım onları al gel.
Seungmin sende yoldasın galiba.

Seungmin
Evet.
Konumdan 10 dakika kaldı diyor Felix'in evine.

Minho
Tamam.
Ona göre Chan'a yazıcam.

Seungmin
Tamam.

Felix pov

Seungmin'e konumu attığımdan beri yerimde resmen oturamıyordum, çok gergindim.
Ne kadar onunla ayrılalı bayağı bir zaman olsa da yine de onu görmek istemiyordum ama çocukları çok özlemiştim.

İkide bir aynadan kıyafetime,yüzüme bakıp acaba çok mu abarttım diye düşünüyordum.
Ablam bu halimi görmüş olacaktı ki omuzumu sıktı.
"Felix sakin ol. Sadece birkaç saat."
Derince bir nefes aldım.
"Sence çok mu abartı oldum şu an."
Ablam göz devirmişti.
"Saçmalama istersen. Gayet normalsin."

Telefonumun zil sesini duyunca hemen açmıştım.
"Felix ben aşağıdayım, bekliyorum seni"
"Tamam geliyorum."

Ablam beni uğradıktan sonra aşağıya indim ve arabasına yaslanmış Seungmin'in yanına gittim.
"Selam"
Bana bir süre bakıp kaşlarını çattı.
"Felix"
Gülümseyerek bakmıştım. Beni tanıyamamış mıydı o?
gülümseyip sıkıca kollarını belime dolaştığımda bende ona sarıldım. Özlemiştim onu.
"Tanıyamadım. Ne kadar değişmişsin."
Saçımı geriye doğru savuruyormuş gibi yaptım.
"Tabii değiştim."
Gülüşerek arabaya binmiştik.

•
•

Minho'ların evine geldiğimizde Seungmin'in arkasından yürüyordum. Bunu fark etmiş olacaktı ki bana dönmüştü.
"Bir sorun mu var Felix?"
Kafamı olumsuz anlamda salladım.
"Bilmiyorum gerildim sadece."
Gülümseyip kolumu tutmuştu.
"Gerilme, her şey güzel olacak."
Kapıyı tıklattığında kolumu da bırakmıştı.

Minho ve Jeongin kapıyı açtığında ikiside donmuş bir şekilde bana bakıyordu.
"Bu Felix mi?"
Jeongin'in dediğine gülmüştüm. O kadar değişmiş miydim ya?
Minho donmuş halinden çıkmış resmen üstüne atlamıştı ve sıkıca sarılmıştı.
Bende ona sarıldım, sonra ise Jeongin'e.

Onlar salona geçerken ben mutfağa olduğunu düşündüğüm yere doğru ilerleyip browni'yi masaya koydum.
Salona girdiğimde anlık bütün gözler üzerimde gezmişti.
"Selam"
Jisung gülümseyerek bana el sallarken Hyunjin beni süzmeye başlamıştı.
Minho beni yanına çekmişti.
"Felix bu Seonghwa, erkek arkadaşım. Seonghwa bu da Felix sana hep bahsediyordum o."
Seonghwa'nın elini sıkıp gülümsemiştim.
Minho telefonunu alıp konuşmak için bahçeye çıkarken bende Jeongin ile sohbet etmeye tam başlayacakken Minho geri gelmişti.
"Geldiler geldiler. Felix sen benle gel sizde konfetileri alın elinize."

Minho beni mutfağa çekiştirip kapıyı kapatmıştı.
"Şimdi biz Changbin'i karşılayacağız, mumları üflediğinde ben senin yanına geleceğim. seni sonradan görsün , sürpriz olsun istiyorum senin için sorun olmaz değil mi?"
Hayır anlamında kafamı sallamıştım.

Minho içeri gittiğinde bende hazırladıkları yemeklere göz gezdiriyordum.
İçerden alkışlama ve ıslık sesleri gelince mumları üflediğini anlamıştım.
Minho birkaç dakika sonra yanıma gelip gel hareketi yapmıştı.

Karnıma giren ağrıyla salona doğru ilerleyip Changbin'in yanına gittim. Vücudu bana dönük olmadığı için dibine kadar girip omuzuna dokundum.
Kafasını bana çevirdiğinde gülerek ona baktım.
"Doğum günün kutlu olsun bebeğim."
İlk baş şok olmuş bir şekilde bana bakarken herkesten bir kahkaha patlamıştı sonra ise çığlık atarak bana sıkıca sarıldığında bende kahkahalarımı tutamamıştım.
Bir süre sarılarak durduğumuzda en sonunda ayrılmıştı.
"Felix! Çok değişmişsin ve seni çok özlemişim. Nerelerdeydin sen?"
Sadece gülüp bir şey demedim. O ara bakışlarımı Changbin'den çekip O'na çevirdim.

Geleceğimi ya bilmiyordu, ya da geleceğime ihtimal vermiyordu. Çünkü gözlerini bana dikmiş,ne gözünü kırpıyordu ne de hareket ediyordu.
Bende bir süre ona baktıktan sonra kafamı çevirdim.
Bana yaşattıklarını asla unutmayacağım Christopher Bang.