Undying Love || JenLisa

Eighteen

Lalisa Manoban

Tumakbo ako palabas at tinungo ang pinakamalapit na flowershop. After that, sa grocery store naman to buy her faveorite strawberries and Nutella. After around an hour ay bumalik na din naman ako sa bahay.

Pero pagdating ko doon ay si Jisso ang bumungad sa akin.

"Where is Jen?"

"Gago! Saan ka ba galing? Tumawag sa akin, iyak ng iyak. Baka daw iniwan mo na naman siya.."

"What the fck! Bakit ko naman siya iiwan! Nasan ba siya?"

"Nakatulog na kakaiyak. Halos isang oras din umiyak ee. Hindi ka din naman kasi sumasagot sa tawag niya." Bigla akong nanghina sa narinig ko. Naiwan ko nga pala ang phone ko dito sa bahay at hindi ko alam na may trauma siya sa pag-alis ko.

"Let's talk, Lisa." She said, at alam kong seryoso ito. Kaagad naman akong naupo sa tabi niya. "You know pokpak, after you left without saying anything, without any trace, every single night na wala ka umiiyak siya. Halos hindi na kumain sa sobrang pag-aalala na baka hindi ka na talaga bumalik, na tuluyan mo na siyang iniwan."

She chuckled na para bang may naaalala. Nanatili lang akong tahimik habang nakikinig sa kanya.

"Kung hindi ko pa siguro tinakot na maraming sexy na umaaligid sayo, baka naabutan mo yan na buto't balat na lang." Humugot siya ng malalim na paghinga bago muling magsalita.

"You know that I like you for her. Alam ko kung paano mo siya tingnan - puno ng pagmamahal, kung paano mo siya alagaan ng higit pa sa pag-aalaga na ginagawa ko sa kanya bilang kapatid. Pero hindi rin naman kita masisi kung bakit pinili mo na lumayo at hindi ipaalam samin, sa kanya, kung bakit. But for Jennie, you're her home. Kaya ganoon na lang ang pagkabigla niya ng mawala ka. She's still scared that one day you'll be gone again, Lisa."

She then tapped my shoulder. "I trust you." Bago tuluyang umalis.

Humugot muna ako ng lakas ng loob bago siya puntahan sa kwarto. Naabutan ko siyang natutulog habang yakap ang unan na may nakalagay na hoodie ko. Cute.

I tucked her hair behind her ear and the feels of my touch made her shiver. It was so quiet, I could only hear every breath she took.

Pagmulat ng mga mata niya ay agad itong umiyak at niyakap ako ng mahigpit.

My cry baby. 💕

"Don't cry, please?"

"Don't leave me.." She said in between her sobs. I brushed her hair using my fingers.

"I'm not gonna do that, Jen. Umalis ako kasi nagtampo ka, right? I don't know how to make it up to you so I decided to buy your faves." Paliwanag ko sa kanya, pero mas humigpit pa ang yakap niya sa akin.