💜 Prince Kim 💜 (Completed)

Part-14

ေဂ်ာင္ကု ေယာင္းအိပ္စက္ေနတဲ့သလြန္ေဘးမွာ ထိုင္ၿပီး ေယာင္းကိုယ္ေလးကို ကိုယ္တိုင္ေရပတ္တိုက္ေပးေနမိသည္...အပ်ိဳေတာ္ေတြကို ေယာင္းခနၶာကိုယ္ေလးကို ေပးမထိခ်င္တာေၾကာင့္ အက်ီလဲတာေရာဘာေရာအကုန္သူပဲလုပ္ေပးမိသည္...

သံုးရက္ေတာင္ရွိၿပီ...ခ်စ္ရတဲ့ေယာင္းရဲ႕အသံခ်ိဳခ်ိဳျသရွရွေလးကို မၾကားရတာ...ေမ့ေမ်ာေနတဲ့ေယာင္းက အဆိပ္ေတြျပယ္သြားတာေၾကာင့္မ်က္နွာေလးမွာ ေသြးေရာင္ျပန္လႊမ္းလာေလသည္...နီရဲရဲနႈတ္ခမ္းဖူးေလးေၾကာင့္ နွစ္ခါသာေႁခြခဲ့ဖူးတဲ့ အနမ္းေလးေတြကို ျပန္သတိရမိသည္...

စကားဝါပန္းနံ႔သင္းတဲ့ ေယာင္းကိုယ္သင္းနံ႔ေလးကို အလြန္ျမတ္နိုးရသည္...ေသြးေၾကာမ်ွင္ေလးေတြပါျမင္ရတဲ့အထိ ျဖဴႏုဝင္းမြတ္ေနတဲ့ပါးျပင္ေလးေတြမွာ မထိရက္မတို႔ရက္စြာ...သူ႔ရဲ႕ေယာင္းဟာ သိပ္ကိုလွပသည္...ျမင္သူတကာေငးရေလာက္ေအာင္ လွပတာေၾကာင့္ေယာင္းကို ေဂ်ာင္ကု လနတ္ဘုရားနဲ႔လည္းတင္စားသည္...

စကားဝါပန္းရနံ႔ကိုယ္သင္းနံ႔ေလးေၾကာင့္ စကားဝါငယ္ေလးလို႔လည္းတင္စားသည္...အခုေတာ့ ေယာင္းကို လိပ္ျပာငယ္ေလးလို႔တင္စားမိျပန္ပါသည္...လိပ္ျပာေလးကိုထိလိုက္ရင္ပ်ံသန္းသြားမလားစိုးရိမ္ရသလိုပဲ ေယာင္းကို စိတ္ရွိတိုင္းသာထိေတြ႕ၾကင္နာမိရင္ အနားကေနထြက္ေျပးသြားမွာ ေၾကာက္မိသည္...

အရမ္းကိုခ်စ္ရပါတယ္ ကိုယ္ေတာ့္စကားဝါငယ္ေလးရယ္...အသံေလးေတြကိုလည္းလြမ္းလွပါၿပီ...ဝိုင္းစက္စက္မ်က္နက္ဝန္းေလးေတြကိုလည္း ျမင္ခ်င္လွပါၿပီ..သတိရလာပါေတာ့ကြယ္....

ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခြင္ကေန ၾကားေနရတဲ့ ေက်းငွက္ေလးေတြရဲ႕ေတးဆိုသံေလးေတြလည္း ေယာင္းရဲ႕အရွင္လို႔ေခၚတဲ့ အသံၾသရွရွေလးကိုမွီမယ္မထင္ဘူး...

ညေကာင္းကင္ယံမွာ တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ့ၾကယ္ေလးေတြလည္း ေယာင္းမ်က္နက္ဝန္းေလးေတြရဲ႕ေတာက္ပမႈကိုမွီမယ္မထင္ဘူး...

အစြမ္းကုန္ထြန္းလင္းေတာက္ပေနတဲ့ ေငြစႏၵာလမင္းရဲ႕ေရာင္ျခည္ေတြလည္း ေယာင္းေလာက္ေအးခ်မ္းလွပမယ္မထင္မိဘူး...