DAĞ ÇİÇEĞİM

BÖLÜM 2

KORKU

Medyada = Serhad DAĞLI

Bölüm Şarkısı = Ahme Kaya ' başım belada'

   Kapıyı açıp geri çekildiğimde gördüklerim ile kan beynime sıçramıştı. Galiba asıl şimdi korkmam gerekiyordu.

  Otogarda elleri silahlı birsekilde arkalarına baka baka koşarken yanlarında sürükledikleri kızı bir kağıt parçasıymış gibi arabaya fırlatan adamlardi bunlar. Şuan sadece iki kişi vardı karşımda orda sayamamıştım ama daha kalabalıktılar yanılmıyorsam. Bellerindeki silahı göstermekten cekinmezcesine açık ediyorlardı. Hemen aklıma gelen ile kapıyı açtığım gibi kapatmayı denemiştim ama geç kalmıştım galiba. Adamlardan biri ayağını ve omzunu kapıya dayayıp itmişti. O itme ile ben yeri boylarken onlar odama girmiş yukardan bana bakıyorlardı. Tekrar kendimi toparlayıp ayağa kalkacağım sırada adamlardan biri silahını çekip oturmam için tekli koltuğu göstermişti. Açık kalan kapıyı kapatıp kapının hemen karşısında duran koltuğa oturduğumda her iki adamda karşıma geçmişti. Aralarından biri söze girip

- Bak doktor hanım lafı hiç dolandırmayacağız bir kere söyleyeceğiz sende bir kere anlayıp bizi hiç zorlamayacaksın. Ha olurda canın zorlamak isterse ozaman bedelini canın ile ödersin anladınmı beni?

duyduklarım bende şok etkisi yaratırken onlara korkuyormusum gibi görünmek istemediğimden direk lafa girmiştim

- Bakın siz kimsiniz ne istiyorsunuz bilmiyorum ve anlamıyorum da şimdi odamdan çıkın yoksa polisi arayacağım

diyip ayağa kalkmışken adamlardan biri omzumdan tuttuğu gibi beni tekrar koltuğa oturmuştu.

- Bizi tanıyamamış olmanız emin olun ki sizin faydanıza olur. Sözü uzatmayacağım bugün gördüklerinizden, şuan burda olanlardan ve bu konuşulanlardan kimseye tek kelime etmeyeceksiniz. Heleki DAĞLI aşiretine ve polise hiç birşey söylemeyeceksiniz. Zaten bizim öldürmeye çalışıpta sizin kurtardığınız o şerefsizin bedeni ortadayken bu sefer canını veren siz olursunuz. Onun için hemen şimdi eşyalarınızı toplayıp geldiğiniz gibi def olup gideceksiniz bu şehirden. Hemde kimseye tek kelime etmeden.

İstemsiz bir şekilde gözlerim dolarken korktuğumu hissetmiştim. Lanet olsun bunu görmelerini istemiyordum korkup kaçacağımı sanacaklardı ama benim böyle bir niyetim yoktu hemde hiç. Bir hışım tekrar ayağa kalkıp bağırmaya başladım

- Beni böyle tehdit ederek korktuğumu düşünüyorsanız yanılıyorsunuz. Bu dediklerinize bakıp işimi bırakıp gideceğimi düşünüyorsanız daha çok yanılıyorsunuz. Ben size boyun eğmem şimdi siz def olup gidin odamdan.

demiştim. Hangi cesaretle söyledim bilmiyorum ama iyi mi ettim kötümü anlamamıştım. Adamlardan biri elinde bulunan silahı ile kolunu kaldırıp boynuma vuracakken bir anda odanın kapısının büyük bir gümbürtü ile açılmasıyla hepimiz oraya dönmüştük. Ve içeri içlerinde Serhadında olduğunu gördüğüm üç kişi girmişti. Ben ne olduğunu anlayamadan diğer iki adamı yaka paça yakalayıp bı güzel dövmüştü üçü. Adamlar yarı baygın yerde yatarken ben girdiğim şoktan çıkıp yerde yatanlara müdahale etmek istemiştim. Tamam az önce bana silah çekip beni tehdit edenler onlardı ama sonuçta ortada hipokrat yemini vardı nerde ne şekilde olursa olsun görevimi yapmalıydım. Ben ilk yardım çantamı alıp adamların başında durduğumda diğer üçü anlamaz gözler ile bana bakıyorlardı.Hemen söze girip

  - Ne bakıyorsunuz bana yardım edin yoksa adamlar attığınız dayaktan ölecek

  - Onlar bu şekilde buraya silahla dalmayı göze almışlarsa bu dayağı yiyeceklerinide düşünmüştürler. Fırat ve Berat halleder onların işini bişey olmaz.