LANETLİ AŞK (DÜZENLEMEDE)

Bölüm 5

Lütfen fikirlerinizi yazın ve vote leyin. İyi okumalar 💜

Taehyung'dan

Bugün yine sıradan bir gündü. Acaba Eun Mi benden başkalarına bahsetmiş miydi? Ah! Salak aklım neden onu uyarmıyorsam. Tanrım lütfen hiç kimseye bahsetmemiş olsun. Sudan kafamı çıkarıp etrafa bakındım, kenarda gördüğüm kayalıklara doğru ilerledim ve birini üzerine oturdum. Ufka doğru bakar iken dalmış gitmiştim. Fakat arkadan omuzlarıma nazikçe değen ellerle irkilip hızla arakama döndüm. Döndüğümde gördüğüm kişi gülümsememe neden oldu. Çünkü gördüğüm kişi annemdi.

Tae: Hoş geldin anne.

Dedim mutlulukla. Annem de aynı mutlulukla;

Chaeyoung: Hoş buldum canım oğlum. Nasılsın? İyi misin?

dedi. Şimdi fark ediyordum annemi çok özlemişim.

Tae: İyiyim anneciğim. Peki sen?

Diye soru verdim.

Chaeyoung: Ben de iyiyim. Hiç kimseye yakalanmadın değil mi?

Diye sorusunu sordu. Ben ne diyeceğim peki? Ah! Ne olursa olsun doğruyu söylemeliyim.

Tae: Iıı anne şey.

Chaeyoung: Ne?

Tae: Anne ben üç gün önce yüzerken birisi suya düşmüştü, tam o anda da bir köpek balığı o kişiye doğru yaklaşıyordu. Ben de hızla yüzüp o kızı suyun dışına çıkardım.

Chaeyoung: Demek kız ha?

deyip güldü. Ardından şöyle devam etti.

Chaeyoung: Eee? Sonra?

Tae: İşte bana teşekkür etti, ben de nasıl düştüğünü sordum o da karın üstündeki laleyi alacak iken düşüvermiş. Sonra tanıştık falan. Daha sonra da muhafızlarının onun için endişelendiklerini söyleyip hızla gitti. Arkasından dikkat etmesini söyledim ve el salladım. O da bana gülümseyerek el salladı.

Diye bir çırpıda anlattım. Annem ise;

Chaeyoung: Nasıl tanıştınız? Yani ne söyledi ki sana?

dedi.

Tae: On üç yaşındaymış ve adı Eun Mi.

Ben böyle deyince annem çok şaşırmıştı. Sonra garip garip davrandı ve şöyle bir cümle fısıldadı;

Chaeyoung: Ne yaparsam yapayım kaderden kaçamıyorum. Sırf o iyi olsun diye bunlar oldu ama Tanrı her zaman olması gerekeni, yazılanı, çizileni gerçekleştiriyor.

dedi. Benim duymadığımı sandı ama ben duymuştum. Ne kaderinden bahsediyordu? Anneme çaktırmadan başka bir konu açtım.

Tae: Eee anne babam neden gelmedi?

Chaeyoung: Savunma Bakanı ile işleri var. Hatta o kadar yoğunlar ki Bakan oğlunu da yanında getirmiş.

Demek ki gerçekten önemli işleri var. Annemin anlattığı kadarıyla çok önemli işlerde oğlunu saraya getirirmiş.

Chaeyoung: Benim artık gitmem gerek. Sen de denizdeki abla ve abilerinin sözlerinden çıkma, olur mu?

Annem çok üzülüyordu yanımda olamadığı için. Her ne kadar belli etmese de anlayabiliyordum. Onu üzmemek için gülümseyerek kafamı 'evet' anlamında salladım. O da bana gülümsedi ve yola koyuldu. Bense her zaman ki gibi arkasından sadece bakınabildim.

Eun Mi'den

Evimdeydim. Yatağıma uzanmış annemin bana şifa olsun diye hazırladığı çorbayı içiyordum. Dün Hekim'in evinde iken Hekim'in dediği şeyler aklımdaydı. Kalp krizi geçirmişim. Yüreğimin dayanamayacağı bir şey yaşamışım ki bu hale gelmişim. Öyle diyordu Hekim. Ama düşününce bir şey yoktu. Abimle babam önemli işleri olduğu zaman sürekli beraber giderlerdi. Buna üzülürdüm ama kalp krizi geçirecek kadar olduğunu düşünmüyordum. Acaba Taehyung yüzünden miydi? Ama ona sadece şaşırdım ardından arkadaş olabileceğimizi bile düşündüm. Aklıma yine sahile gitme fikri geldi. Yatağımdan kalkıp annemin yanına gittim.