〄 : 𝐋𝐈𝐓𝐄𝐑𝐀𝐓𝐔𝐑𝐄 || 𝙔 . 𝙅𝙐𝙉𝙂𝙒𝙊𝙉

O84 ҂

Moon Eunji's

"Kuya dito nalang, ito po bayad" sabi ni mama sa driver habang inabot nya ang bayad, di naman pala ganon kalayo ang hospital sa bahay namin. I think it only took us 17 minutes. Lumabas na kami sa taxi tapos kinuha na namin ang gamit namin sa likod ng taxi.

"Ma, is this our house?" tanong ko, "Yep, does it look okay?" she asked. "Every house looks okay as long as it's comfy" sabi ko while I smiled, nauna nako pumasok and may nakita akong bata. She's probably my sister. "Ate!! Oh my god namiss kitaaaaa!!" sigaw nya habang niyakap ako, "Namiss din kita-" napaputol yung sinabi ko kase nakalimutan ko pangalan nya, lumingon sakin si mama at sinabi nya na 'Daewon' ang name ng kapatid ko. "Namiss din kita Daewon!" sinigaw ko kaagad, "Mama" biglang tinawag ni Daewon si mama. Lumapit sya kay mama tapos may tinanong ata sya...

Daewon's

"Mama" sabi ko habang nilapitan ko si mama, "Oh bakit?" tanong nya. "Ba't po natagalan si ate sa hospital..?" tanong ko out of curiousity, binitawan nya muna ang mga inayos nya sa kusina bago nya ko sinagot.

"Ganto kasi yun anak, yung ulo ng ate mo ang unang tumama sa kalsada. Syempre matatagalan yun kase malakas ang pag-bangga nya diba? She couldn't wake up that soon kase she had surgery. And sa ulo yun na part, matatagalan talaga yun" sabi ni mama. "Wala naman po nangyare kay ate noh?" I asked

"Daewon. Your ate has memory loss, it's usually normal para sa mga taong natatamaan sa ulo. Pero di ako sure kung babalik ang memory nya.." sabi ni mama. Shuta? kaya pala natagalan si ate kanina sa pagsabi ng pangalan ko, kapatid nya ko tas di nya ko maalala? utot nya, charot hshshs.