Okyanus mu?Nehir mi?

76 2 0
                                    

Beni nehir gibi bir yere getirmişti.Etrafı kocaman yeşillikler yutmuş gibiydi.Suyun sesleri ciğerime çektiğim havayı ferah ve sıcak bir hale getiriyordu.Sakinleşmemi sağladığı kadar tuvaletimide getiriyordu.Gece olmasına rağmen etraf netti.Su berraktı.Sanki keşfedilmemiş cennet niteliğindeydi.

"Birşeyler anlatsana?" dedim dondurmamın sonlarını yerken.

"Mesela?" dedi kaşlarını çatarak.

Kafasını aşağı eğdi ve derin bir nefes aldı.Bakışları tekrar bana döndü.

"Aslında sana birkaç birşey anlatanilirim.Sonuçta birbirimizi tanımıyoruz.Büyük ihtimalle de bir daha karşılaşmayız zaten.Ne zararı dokunur ki."

Dedi.Gözlerininden biraz şüpheli olduğu anlaşılıyordu.Onun dedikleri  mantıklıydı.Bende birkaç şey anlatıp zehrimi akıtabilirdim

"Merak etme iyi sırcıyımdır.Sende öylesindir." dedim ve güven verircesini elimi sağ omzuna koydum.Gözleri derin derin nehire baktı ve

"Bilirsin Deeper Dark.Orası ailemin.Tüm gözler üstümde.Sürekli beklenti içindeler.Babam ise kendini kaptırmış zaten .Tek düşündüğü şey başarı,şirket ve para...

Gözü kimseyi görmüyor ona dediğimizde de kabul etmiyor.Rakiplerimiz deyip geçistiriyor.Annemde daha fazla dayanamayıp uzun bir süre önce Amerika'ya gitti.Orda kendi çevredisini yaptı ve başarıya ulaştı.Kısa süre önce ölüm haberi geldi.Ardından kardeşim olduğunu söyleyen bir kız geldi.Annem Amerika'ya gidrrken hamileymişde." kaşlarını çattı.

Kafasını aşağı eğip alayla iki yanda kafasını salladı.Belli ki hala inanmamıştı."Şimdide annemin şirketindeki herşeyi bana ve o kıza devretmiş.Bana şirketin %75'ini bırakmış.Oraya gidip başa geçmem gerekiyor ama benim hayatım burda.Birde Deeper Dark var tabii.Babamda başa sen geçiceksin deyip sıkıştırıyor.Birşeyde diyemiyorum çünkü kanser.Arada sıkıştım.Herşey üstüme geliyor artık kaçmak istiyorum yada ölmek."

Gözlerinde duygu volkanı taşıp doluyordu.Bir kaç damla patlak verdi ama hemen sildi.Sonra banabaktı ve sıramın geldiğini belli eden bakış attı.Derin nefes aldım.Ona anlatmalı mıydım?caymalı mı?.

"Şey ben küçük yaşta ailemi kaybettim........."

------------_------_--♠♣♦-------_-------_----

"Neredeydin sen?" sesi kulağımdan  beynime ulaştığı an beynimi delip geçti.

"Sonra anlatırım."dedim ve yorganı üstüme çektim.Dün gece baya konuşmuştuk Kerem'le.Hatta telefon numaralarımızı bile verdik.Üşütmüştüm galiba.Karnım ağrıyordu.Gecede eve sabaha karşı gelmiştim.Çünkü o güzel manzarada güneşin doğuşunu izlemiştik.

"Yok öyle anlat yoksa gıdıklarım bak."dedi gülerek.Bende güldüm be"Pes etmiceksin değil mi?" dedim.Kafasını iki yanda salladı ve kaşları haaya kalktı.Elime yastığı aldım ve hızlıca ona vurmaya başladım.Ode hemen ayak uydurdu ve eline yastık alıp vurmaya başladı.Etraf tüylerle dolmaya başlamıştı.Bana baya bir vurdu yastıkla.Bende kaçmaya çalıştım.Koltuktan kendimi aşağıya attım ve ikinci yastığı alıp ona vurmaya çalıştım.İkimizde kahkaha atıyorduk Eğlenceliydi.Ayağıma birşey takıldı ve tökezledim.Düşeceğim sırada Berk'i tutup çektim.Veee tadaaaa!Üstüme düştü.Bir an heycanlandım çünkü bakışları dudağımdaydı.Benimde onun dudaklarına kaydı ve kendime kızdım.Bana eğildiği sırada kapı çaldı.Ve hemen kaşlarını çatarak odadan ayrıldı.Aşağı inmek için ayaklandım ve koridora yöneldim.Sesler geliyordu.Gülüşme sesleri.Merak edip aşağı indim ve gördüğüm manzara karşısında donup kaldım.

Berk ve kucağında bir kız!Öpüşüyorlardı.Bir an kalbim tekledi.Kız kollarını Berk'in boynuna dolamış,Berk'de kızın beline...Lanet olsun şu iğneler.Cigerime nefes yerine iğne doluyor ve ordan kalbime geçiyordu.Kıza bakışları o kadar güzeldi ki....Gözlerimi yumdum ve hayal olmasını diledim.Ayaklarım kendiliğinden geri grri gidiyordu.Ellerim buzun soğukluğunun her tınısını deniyordu.

Vücudum sert birşeye çarpınca kısık ve boğuk bir çığlık  çıkarmıştım.Hızla arkamı dönmemle ağzım aralandı ve gözlerim açıldı...Yok artık onun burda ne işi vardı?

"Kerem?"dedim mırıldanarak.Gülüyordu ve suratımı görünce yüzü düştü.Bana en iyi desteğide o veriyordu.Kötü olduğum zamanda süpriz yumurtamdı.

Tam ağzını araladı ki onu beklemeden sıkıca sarıldım ona.Ellerimi boynuna doladım ve başımı boynuna gömdüm. Ağlıyordum.

"Birşey sorma sakın." dedim hıçkırıklarımın arasında.Ellerini sırtımda hissettim.Daha çok sarıldım.Bana ağlama dercesine saçlarımı okşuyordu.

Bir süre öylece sarıldık.Tek kelime etmemişti.

"Beni dün gittiğimiz yere götürür müsün dedim kollarından ayrılırken.Burnumu çektim ve elimin tersiyle gözyaşlarımı sildim.Gözlerime baktı ve kaşlarını çattı.Sanki kendi yansımamı gördüm göz irislerinde.Çaresiz,kırılmış,..bir kız.Ama bu ben değildim.Hani ağlamazdım?Belkide artık salmalıydım herşeyi.

Elimden tuttu ve kapıya doğru yöneldi.Tam çıkcaktık ki ben durdum.Oda durdu.

"Üstümü değiştirmem lazım."dedim.Kafasını salladı ve "Arabada bekliyorum."dedi.Bende tebessüm ettim ve odaya yöneldim.

Üstüme siyah tayt ve sweatshirt geçirdim.Saçlarımıda dağınık bir şekilde ördüm.Ayaklarımada spor ayakkabılarımı geçirdim ve aşağı indim.Mutfaktan sesler geliyordu.Kahkaha atıyorlardı.İçim ezilmişti bu seslere.İlk defa mutlu olmaya lanet etmiştim.Çok iticiydi.Kapıyı sertçe açtım ve kapattım.Arabaya yöneldimve arkamdan Berk kapıya çıktı.

"Nereye?" diye bağırdı.

"Gönüllere!" dedim alayla.

"Dalga geçme." dedi ama sesi daha yakından geliyodu.Adımlarım hızlandı ve arabaya yetiştim.Kerem bana ve Berk'e bakıyordu.Kolumda el hissetim ve arkamı döndüm .

"Ne?" dedim umursamazca.Kaşları çatıldı.

"Ağladın mı sen?" dedi sessizce.

"Off arkadaşım bekliyo.Size iyi eğlencelerr," dedim elime çekerken ama daha sert tuttu.

"Acıdı hayvan!" diye tısladım.

"Umrumda mı?"diye tısladı oda.

"Peki.İyi eğlenceler."dedim sahte gülüşle.

Kolu gevşedi ve

"Bak Alya bir anda tuhaflaştın noluyo?"tam ağzımı araladım ama konuşamadan o kız bağırdı.

"Berkkk yemek yanıyo aşkımmm..."dedi.

"Geliyorumm.."diye bağırdı cevapladı."Alya be..."sözünü bitiremeden arabanın kapısını açtım ve "Yemek yanıyo yetiş.Aşkın aç kalcak."dedim alayla ve kapıyı kapattım.

İçimde volkanların patlamasına rağmen nasıl bu kadar soğuktu bedenim?

Geçen her saniye acım azalıyordu ama işkenceye bürünüyordu.Bu daha beterdi.Kalbim kapılarını aralamış,ciğerimle soluduğum hava arasında kalarak buz tutmuş gibiydi.Ama hala atıyordu.İstemesemde misafir ediyordu birilerini içine.Onu yüceltiyor,gerçekler ile karşılaşınca parçalara ayrılıyordu.....

Son Ziyaret...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin