CHAPTER 7

9 0 0
                                    

I don't know, but when I saw his silver eyes, it orbs feels like I'm looking at the moon.

And I don't understand myself as I am looking at his eyes, my tears start to build up in the corner of my eyes, it makes me want to cry. It makes me desire a break, a rest to breath.

Just like how I feel, when I watch the moon glows in the dark sky. It makes me feel better. It makes me hope, that despite of how dark my past is, I could shine too just like how the moon glows at night.

But then, it got all ruined when I remembered his position earlier with the girl.

I look down and I feel my body trembling in fear when I saw his feet moving closer to me.

His walks were slow yet sharp, just like his eyes. He's in rage because I hit his head with a vase because I tried to escape again.

"You little rebel!"

At sa isang iglap lang ay hawak na nya ako at isinandal sa pader at doon na ako binaboy.

"Ta-tama na po! Pakawalan nyo na ko! Parang awa nyo na po!"

Pero hindi nya ako pinakinggan at pilit akong nag pupumiglas ngunit sa ginawa ko ay ayun na naman.

Sa tuwing nanlalaban ako ay susuntukin nila ako at maya-maya pa ay may iinject na kung ano sa akin at manunuot ang malamig na likido sa aking katawan at pagkatapos noon ay hindi ko na muling mararamdaman ang aking katawan, hindi na ako makakalaban.

He's five centimeters away from me and my tears fell one by one as those images are flashing back to me like I am watching a fast replay.

"Please... Please tama na" mahinang ani ko. "Ayoko na po" napatakip ako sa aking tenga at kahit na nanginginig ang aking katawan ay sinubukan kong humakbang palayo sa kaniya.

"Huwag... Parang awa nyo na" pakiusap ko. "Please... Wag kang lalapit... Ayoko na. Tama na!"

"Miss" tawag nya sa akin at umambang hahawakan ako ngunit tumigil sya at hindi gumalaw sa kinatatayuan nya. "Okay, calm down" aniya pero hindi ako makalma dahil sa lapit nya sa akin.

Mukhang napansin nya ang pagkakalapit namin kaya naman dahan-dahan syang humakbang palayo sa akin hanggang sa may sampung sentimetro na ang layo nya sa gawi ko.

Nanghihina ang aking katawan at tila babagsak ito ngunit nakita ko ang pag takbo nya at naramdaman ko ang mainit nyang kamay na nakahawak sa aking braso, inaalalayan ako para hindi tuluyang tumumba.

Nanginig ang aking katawan at dahan-dahan nya akong binitawan ng mapansin nya iyon at agad na binigyang distansya ang aming katawan.

"Sorry" aniya at napatitig ako sa kaniyang mukha. "You're about to fall, I just try to help. Are you okay?" tanong nya at ang mga mata nya ay pa baling-baling sa aking mga mata.

And I don't understand, I could hear my beating heart, it was loud and fast. It feels like it want to be freed from my ribcage.

"Where is she?" napatingin ako sa pinanggalingan ng boses at alam kong tinig yun ni Ryan.

"I think, she's just here inside the campus" ani naman ni Kylie.

"Mag hiwa-hiwalay tayo para mahanap natin sya agad" ani naman ni Denise.

Crazy ComplicatedWhere stories live. Discover now