14/03/2023Boş bakışları gölün üzerinde gezinirken düşüncelerinin gözlerine indirdiği perde yüzünden etrafındakileri görmüyordu.
Aradığın sandığından ne çok uzakta, ne çok yakında...
Yaklaşık bir aydır düşünmeye devam ediyordu ama yılların bilgisini barındıran yaşlı zihninde hiçbir türlü yanıt bulamıyordu.
Tam da aklının ucunda.
İlk cümle her ne kadar içindeki çelişkiyle kafa karıştırsa da ikinci cümle soyutluğuyla tamamıyla anlaşılmazdı.
Şu son bir asırdır kafasını işgal eden düşünce yeniden ilişmişti zihnine.
"Yorucu." Oturduğu yerde dizlerini karnına çekip yüzünü dizlerine gömdü "Pes etmek istiyorum, yoruldum."
Kitabı bulduğundan bu zamana bir buçuk asır geçmiş ve nereye baktıysa, hangi yolu denediyse asla bulamamuştı aradığını. Lanetli hayatını sonlandıracak gümüş hançer... Yer yarılmış da içine girivermişti sanki.
Gerçi... yer altında bile bulamamıştı ya, neyse.
Devasa kütüphanede okumadığı kitap, Hogwarts'ta bakmadığı taş altı kalmamıştı.
Yine de bir türlü bulamamıştı.
"Belki de cidden pes etmeyi düşünmeliyim?"
Bunca yıl zaten yaşamıştı, bir şekilde yaşamaya devam etseydi ne olurdu ki?
Yine birilerine bağlanır, büyüyüp yaşlanmalarını ve bu dünyadan göçmelerini izler, onları kaybettiğinde kurumuş göz pınarlarına ve solmuş yüreğine bir iki lanet okur yaşamaya devam ederdi işte...
Kayıplarının ardından ağlamayı yedi yüz küsür yıl önce bırakmıştı çünkü.
O'nun için döktüğü gözyaşları, gözlerinden dökülen son gözyaşları olmuştu. Sonrasında da kimseye O'nun kadar değer vermeyeceğine ettiği yemin ile yıllar boyu yaşamların gözlerinin önünden kayıp gitmesini izlemişti.
Öyle ki, alıştım bile diyebilirdi.
"Alıştım, kayıplara."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
⤤𝐴𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢 𝐼𝑚𝑚𝑜𝑟𝑡𝑎𝑙⤦ 𝓌𝓌 𝒻𝒶𝓃𝒻𝒾𝒸
FanfictionYüreğinin derinlerindeki yaradan haykırdığı sözleri, bir tufan misali kapladı sessizliğin sesini. "Ölümsüzlük bir güç değil, ölümsüzlük bir lanettir. Ruhuna yıllarca işkence eder. Herkes gider, hep en sonunda yalnızca sen kalırsın..." "Acıların...