⤤𝐴𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢 𝐼𝑚𝑚𝑜𝑟𝑡𝑎𝑙⤦ 𝓌𝓌 𝒻𝒶𝓃𝒻𝒾𝒸

04/10/1995

04/10/1995

"Hey!" Sarışın kız ağaçların arasından çıkan, kendisine seslenen mavi cübbeli kıza baktı.

Rachel yanına vardığı sarışın kızın çıplak ayaklarını görmüştü. Gülümsedi ve ardından o da ayakkabılarını çıkardı. "Hava soğuk ayakların üşümüştür." dedi yüzündeki tatlı tebessümle.

Sarışın kız Rachel'ın elinde tuttuğu ayakkabıları işaret etti "Sen neden çıkardın o zaman?"

"Soğuk olabilir ama toprağa basmak her zaman iyi hissettirir." Arkasındaki ağaca yaslandı "Şu sıralar iyi hissetmeye ihtiyacım var diyelim."

"Aynı binadayız ama daha önce hiç konuşmamıştık." dedi sarı saçlı kız çantasının içinden bir parça et çıkartırken.

Rachel omuzlarını silkip alt dudağını büktü "Zamanlama uygun olmasa gerek."

Bakışlarını gece gibi siyah, güzel testrallere çevirdi "Ee, testralleri mi besliyorsun?"

"Onları görebiliyor musun?"

Sarışın kızın ses tonundaki sakin, yatışıtırıcı tını hoşuna gitmişti Rachel'ın. O da aynı sakinlikle yanıtladı, kızın yanına adımlarken. "Evet. Senin gibi."

Fakat tek fark vardı. O; binlerce, yüz binlercenin ölümüne tanık olmuştu.

Ağaçların dalları serin rüzgâr estikçe hışırtılar çıkarıyordu. Rachel yanına yaklaşan küçük testralin başını okşadı usulca.

"Onlardan ürkmeyen birini görmek ne hoş." dedi Rachel'a vermek adına çantasından bir parça et çıkartırken Luna. "Genelde naziklerdir fakat yalnızca birinin ölümüne tanık olmuş kişiler tarafından görülebildikleri için insanlar ürkerek yaklaşıyor onlara."

Rachel kızın kendisine verdiği et parçasını alıp testrallerin önüne attı "Sanki, kötülüğün, ölümün alâmetleriymiş gibi."

"Hâlbuki çok güzeller." dedi Luna.

Rachel başını sallayıp onayladı. Gerçekten çok güzel yaratıklardı aslında testraller, asıl onların bu güzelliklerini görmeyip onlardan ürkenler tuhaftı ya!

"Seninle sohbet etmek güzeldi. Yeniden konuşmak isterim." Rachel içtenlikle demişti bu söylediğini.

Çünkü Luna, farklıydı. Isınmıştı sarışın kıza.

Testrallere ve sarışın kıza arkasını dönüp usul adımlarla uzaklaşmaya başlamıştı ki duyduğu cümle ile duraksadı.

"Sen de farklısın, değil mi?"