⤤𝐴𝑟𝑒 𝑌𝑜𝑢 𝐼𝑚𝑚𝑜𝑟𝑡𝑎𝑙⤦ 𝓌𝓌 𝒻𝒶𝓃𝒻𝒾𝒸

30/01/1976

30/01/1976

Rhosyn her zamanki sakinliği ile tek başına slytherin ortak salonunda oturuyordu.

Şömineye bakıyordu gözleri fakat bakışlarının ardındaki düşünceler şöminenin güzelliğini görmesini bile engelliyordu.

"Ne yapıyorsun burada Rhos?"

Duymadı kendine sorulan soruyu. Boş bakışları şömineye kilitlenmişken bir kez daha, fakat daha yüksek sesle sordu sorusunu yanındaki.

Kız bu kez duymuştu. Korkmuş gibi irkilip elini göğsüne koyarak döndü yanındakine.

"Yüce Merlin! Ne ara geldin Reg?"

"Bir beş dakika falan oluyor. Sen soruma cevap ver, beni bile duymanı engelleyecek kadar derin ne düşünüyorsun?" İlgiyle baktı kıza. Ablası gibi görürdü onu hep, üzgün olmasına ya da böyle dalgın olmasına dayanamıyordu.

"Sadece..." çocuğa anlatamayacağını hatırlayınca devamı gelmedi cümlesinin.

"Sadece?"

"Üzgünüm Reg. Nedenini bile bilmiyorum. Bir şeyler oluyor ve onları engellemem gerek. Hiçbir işe yaramayan lanetli bir aptalın tekiyim işte!"

"Hey... Hiçbir zaman aptal olmadın, hiçbir zaman bir işe yaramayan lanetli birisi değildin. Benim için sen zeki, komik, her başım sıkıştığında yardımıma koşan bir meleksin. Yemin ederim, sana yemin ederim çok samimiyim. Sen olmasaydın Lucius'un elinin altında olacaktım, aileme baş gösterme gücünü bulamayıp," sesini biraz kısıp devam etti "o siktiğimin Lord'una boyun eğecektim. Bir köle gibi yaşayacaktım. Kaçsam bile öldürürlerdi o zaman beni ama şu an arkamda sen varsın. Sen benim koruyucu meleğimsin Rhosyn."

Yanındaki çocuğa gülümseyerek bakıyordu. Demek bu çocuğu kurtarmaktı buradaki amacı.

"Seviyorum seni küçük Black." Çocuğun saçlarını karıştırıp sarıldı.

"Ben de seni güzel gül."

İçeri giren Bellatrix şöminenin önündeki koltukta birbirine sarılan ikiliyi görünce "Demek yılın en hain çifti de buradaymış!" demeden edemedi.

Rhosyn onun sesini duyar duymaz ayağa kalktı ve kıvırcık saçlı cadının yanına gitti.

Korkunç bakışlarla Bellatrix'in üzerine adımlarken "Biz çift değil, kardeşiz. Ayrıca sizin gibi korkak olup itaat etmektense hain olup özgür olurum daha iyi. Bir daha bize herhangi bir laf edersen o dilini büyük bir zevkle koparır sana yediririm, Bella." diye sıraladı cümlelerini.

Bellatrix irkilmişti. Anlık bir panikle başını salladı ve Rhosyn çekilince "manyaksın sen" diye mırıldanıp koşarak ortak salondan çıktı.

"Ha bir de bu var, en çok da buna bayılıyorum." dedi gülerek ortak salondan çıkan cadıyı göstererek.

Rhosyn gülerek Regulus'un yanına döndü.

"Eh, arada bir korkutucu olduğum doğrudur."