Το Τετράδιο Της Μάγισσας (ΑΣΕ Συλλογή #2)

Παγιδευμένη στα δικά μου δεσμά

Δεν ξέρω τίποτα από επίγεια κόλαση
είχα πάντα προβλήματα αλλά όχι τόσο σοβαρά

Δεν ξέρω τίποτα από οδύνη και πόνο
τόσο βάναυσο που σου παίρνει τα μυαλά

Ξέρω όμως καλά τι θα πει να είσαι παγιδευμένος στα δικά σου δεσμά

Παίρνω το πιο κοφτερό αλυσοπρίονο
για να σπάσω τις αλυσίδες μου
Δεν καταφέρνω τίποτα
εκτός από μικρές ρωγμές.
Είναι τόσο ανθεκτικά τα τείχη μου
που δύσκολα θα πάθουν ζημιές

Με γυαλοκόφτη προσπαθώ να ραγίσω το γυαλί
προσεχτικά του μεγάλου καθρέφτη,
Μα κι αν ραγίσει θα αποκαλύψει απλά χιλιάδες άλλες ρωγμές
Που μείναν κρυφές γιατί δεν τον έσπασαν ποτέ
κι έτσι κοιτάζομαι μέσα του ακόμα περήφανα

Και παγιδεύομαι στο βλέμμα μου
ένα βλέμμα που δεν ξέρω τι θα πει.
Μπορώ πλέον περήφανα να πω
πως η δύναμη μου μ' έπνιξε
Αλλά δεν αφήνω τον εαυτό μου ακόμα να πνιγεί.

Παγιδευμένη στα δικά μου δεσμά καταλαβαίνω τον πόνο σου
και ζητάω βοήθεια
Ομολογώ πως περίμενα
να με απελευθερώσεις εσύ
Η ίδια δύναμη που με έδεσε, η ίδια να με βγάλει ζωντανή

Μα δεν τα καταφέρνεις καλά,
οπότε μήπως δεν έχεις πάνω μου αρκετή επιρροή;

Μήπως όλα είναι δικό μου λάθος;
Να περιμένω από εσένα την λύτρωση όπως έναν οργασμό;
Γιατί τώρα επικράτησε μέσα μου μια άλλη σκέψη,
ότι η δύναμη που με έδεσε ήταν ο εγωισμός

Μόνη μου παγίδευσα τον εαυτό μου
Ανέσυρα από τα βάθη μου το πιο σκοτεινό εγώ μου
για να αντιμετωπίσω Εκείνους.
Ίσως πρέπει να αντιστρέψω τον εγωισμό
αν θέλω να βρω την λύτρωση

Έξω από αυτήν την δίνη της οδύνης
Σε κοιτάζω, με κοιτάζω και πάντα κάτι λείπει.
Ο βάναυσος μύλος μού έχει γίνει πια ταυτότητα
Και εξουθενωμένη από τον πόλεμο με μια άγνωστη οντότητα
Δεν έχω διάθεση συνήθως να ψάξω την γαλήνη

Και παγιδευμένη στο πνεύμα μου
σε ένα μυαλό που τακτοποιεί το καθετί,
Μπορώ πλέον περήφανα να πω
πως η δύναμη μου μ' έπνιξε
Αλλά δεν αφήνω τον εαυτό μου ακόμα να πνιγεί.

Παγιδευμένη στα δικά μου δεσμά καταλαβαίνω τον πόνο σου
και ζητάω βοήθεια
Ομολογώ πως περίμενα
να με απελευθερώσεις εσύ
Η ίδια δύναμη που με έδεσε, η ίδια να με βγάλει ζωντανή

Αλλά τελικά ποια είναι αυτή η δύναμη;
Μπορείς να με λύσεις ή δεν μπορείς;

Κρυμμένο καλά μέσα μου
έχω προστατέψει ένα μικρό καντήλι
Το ανάβω περιστασικά κι όλο σβήνει.
Προσπαθώ να κάνω την φλόγα να κρατήσει

Και ίσως αυτό τελικά να γίνει
όταν μάθω ποια είναι η πραγματική μου επιθυμία
εκείνη η μία για την οποία
η ψυχή μου θα πολεμήσει

Ίσως τότε να έρθει η απελευθέρωση
Ίσως τότε να έρθει η λύτρωση και η αναγέννηση

Μα μέχρι τότε κράτα σφικτά αυτό το μυστικό
στην ψυχή και στο μυαλό
είμαι παγιδευμένη