Το Τετράδιο Της Μάγισσας (ΑΣΕ Συλλογή #2)

49

Ας πάρουμε μια ανάσα

από την τόση μιζέρια.

Εσύ κι εγώ δεν ήμασταν μια απλή ιστορία,

ήμασταν ένα παραμύθι.

Δεν έχουν όλα τα παραμύθια καλό τέλος,

αλλά αυτό δεν ρίχνει από τα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Και εγώ μας το έγραψα αυτό το παραμύθι.

Και μπορεί να έχω σκίσει τις σελίδες

όπου φλυαρώ για τις λίγες όμορφες σκηνές,

αλλά από την ψυχή μου δεν μπορώ να ξεριζώσω το ποίημα.

Και στο είχα πει στις αρχές,

αν ποτέ χωρίσουμε πώς θα ζω εδώ μετά από εσένα...

Με έχεις φιλήσει παντού,

σε κάθε δρόμο που υπάρχει εδώ κοντά,

όλα τα στενά έχουν γίνει μάρτυρες μιας κάποιας αγάπης...

Και βάλε λίγο το μυαλό σου να δουλέψει,

χρησιμοποίησε την φαντασία σου,

σκέψου εμάς, να προχωράμε στον δρόμο,

πιασμένοι χέρι χέρι, ή αγκαλιασμένοι,

να φιλιόμαστε σε κάποιον τοίχο, σε κάποιο πεζούλι,

σε κάποιο παγκάκι, σε κάποιο παρκάκι..

Είμαστε τέχνη.

Η ενσάρκωση ενός πίνακα που κάποιος έχει κρεμασμένο στο καθιστικό του,

και τον χαζεύει ένα βράδυ ενώ πίνει ένα ποτήρι κρασί

με χαμηλωμένα τα φώτα...

Και σκέφτεται πως θα ήταν...

Σκέψου λίγο κι εσύ πώς θα ήταν...

Ελευθερία,

αγάπη,

ζωντάνια,

έρωτας,

νιάτα,

ζωή.

Αν κάτι άλλο είχε συμβεί.

Μας έκανα ένα πανέμορφο ποίημα.

Ένα μελωδικό τραγούδι.

Πάρε μια Ανάσα.

(Γράφτηκε 14 Αυγούστου 2021)

"Και εμείς που προχωράμε,

την πόλη γυρνάμε,

είμαστε ένας πίνακας σε ένα καθιστικό"

Η σχέση μας 2019-2020