47

3 1 0
                                    

Μαύρα σύννεφα εμποδίζουν το φως να μπει στο δωμάτιο.

Και η μοναδική βροχή είναι από μέσα.

Ξυπνάω το πρωί, και φοβάμαι να κοιταχτώ στον καθρέφτη.

Φοβάμαι ότι από το κεφάλι μου θα αρχίσουν να ξεπροβάλλουν δηλητηριώδη φίδια.

Και το σιχαίνομαι που αισθάνομαι έτσι.

Ταυτόχρονα καταλαβαίνω αλλά και όχι το γιατί.

Είναι άδικο. Ίσως δεν είναι. Κάνω λάθος.

Αλλά πίστευα βαθιά μέσα μου ότι είναι.

Είναι η μαγεία που κυλάει στις φλέβες μου.

Το αίμα μου που τις παγώνει,

το μυαλό μου που με χαρακώνει.

Είναι η ευχή και η κατάρα.

Είναι η δύναμη που αισθάνομαι,

τα ξόρκια, και τα καζάνια.

Και μου αρέσει αυτή η δύναμη.

Με προστατεύει. Με εκπαιδεύει.

Αλλά συχνά πυκνά την σιχαίνομαι.

(Γράφτηκε 15 Αυγούστου 2021)






"Γιατί η μάγισσα

καμιά φορά σιχαίνεται την μαγεία"








Δεκέμβριος 2020

Το Τετράδιο Της Μάγισσας (ΑΣΕ Συλλογή #2)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora