Αυτό το κοπλιμέντο μοιάζει με αγκάθι,
του είπα: "Κράτα μικρό καλάθι"
Μου λέει: "Σταμάτα! Ξέρω τι λέω"
κι εγώ πιστεύω πως στο τέλος πάλι θα κλαίωΜε κοιτάει στα μάτια μ' ένα μαγεμένο βλέμμα
Και ό,τι γίνει στο μέλλον θα του μοιάζει με ψέμα
Από την μνήμη μου θα διαγράψω αυτήν την στιγμή
Γιατί ξέρω ότι θα πονάει όταν η μαγεία χαθείΚαι σε μια νύχτα έγιναν όλα ανάστα
Έχασες πάσα ιδέα λες για εμένα
Ρωτάς τι παιχνίδι έπαιζα τόσο καιρό,
μα πάρε έναν φακό
και ψάξε σε όλες τις αναμνήσεις που έχεις πετάξει.Εκεί θα βρεις το ψεγάδι
αυτό που μόνο δεν σου έγραψα σε πανό.Μα επέλεξες να το αγνοήσεις,
μην παριστάνεις τώρα λοιπόν τον χαζό,φυσικά και δεν είμαι άγγελος ούτε τέλεια
Όταν σε γνώρισα στο φώναξα
και ακούστηκε σαν την μελωδία της σιωπής
Είπες δεν με θέλεις τέλεια,
μα αυτό την οργή σου τώρα δεν εξηγείΤα χαρτιά μου πάντα ήταν όλα ανοιχτά
σου εμπιστεύομαι την καρδιά μου
και με κάνεις ρουά-ματ
Με μίσος φωνάζεις και με λες τρελή
πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Και είχα βάλει εγκαίρως σήμανση σε όλους τους δρόμους
και με σπαθί όλα τα κομπλιμέντα σου κόβω
και την καρδιά μου πληγώνω,
Και εσύ τώρα ξαφνιασμενος φωνάζεις
και με λες τρελή
Πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Γιατί πρέπει να μου φορτώνεις τύψεις
για κάτι που είναι αποκλειστικά
δική σου ευθύνη;Αυτή η σιγουριά σου είναι σαν βελόνα
που τρυπάει την καρδιά μου και ματώνει το χώμα
Και η φωνή μου ακούγεται σαν ξεκούρδιστη χορδή
που για άλλη μια φορά δεν ξέρει τι να πειΕίμαι "τέλεια ατελής", αυτό είναι το μότο
κι όλα τα σήματα κινδύνου που σου στέλνω πάνε στον βρόντο
Αφού σου δείχνω ποια είμαι και το δέχεσαι,
θα χαλαρώσω
Ίσως όντως να είναι αυτό το γραφτό μουΜα ο τυφώνας δεν αφήνει να φανούν τα άστρα
και σαν κόκκινη πανσέληνο,
έτσι θαύμαζες όλα τα σημάδιαΤώρα 4 το πρωί μπροστά από έναν καθρέφτη να κλαίω
τον εαυτό μου κοιτώ
Τον μαλώνω που πίστεψε ότι θα μπορούσε
αυτό που είχαμε
να εξελιχθεί σε καλόΤο να παίζεις το θύμα δεν θα το ανεχτώ,
φυσικά δεν είμαι άγγελος ούτε τέλεια
Όταν σε γνώρισα στο φώναξα
και ακούστηκε σαν την μελωδία της σιωπής
Είπες δεν με θέλεις τέλεια,
μα αυτό την οργή σου τώρα δεν εξηγείΤα χαρτιά μου πάντα ήταν όλα ανοιχτά
σου εμπιστεύομαι την καρδιά μου
και με κάνεις ρουά-ματ
Με μίσος φωνάζεις και με λες τρελή
πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Και είχα βάλει εγκαίρως σήμανση σε όλους τους δρόμους
και με σπαθί όλα τα κομπλιμέντα σου κόβω
και την καρδιά μου πληγώνω,
Και εσύ τώρα ξαφνιασμενος φωνάζεις
και με λες τρελή
Πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Γιατί πρέπει να μου φορτώνεις τύψεις
για κάτι που είναι αποκλειστικά
δική σου ευθύνη;Και γιατί πρέπει την ζωή μου να μαραζώνω
Για κάτι στο οποίο δεν μου πέφτει κανένας λόγος
Συναίνεσες στο να είσαι μαζί μου,
αν και σε προειδοποιούσα συνέχεια
Και εσύ μόνο έλεγες ότι δεν με θέλεις τέλειαΠοτέ δεν κρύφτηκα,
η κακή σου αντίληψη δεν θα γίνει δικό μου βάρος
Και η οργή σου τώρα με κάνει να κλαίω
και δεν είναι καν δικό μου λάθοςΌταν σε γνώρισα στο φώναξα
και ακούστηκε σαν την μελωδία της σιωπής
Είπες δεν με θέλεις τέλεια,
μα αυτό την οργή σου τώρα δεν εξηγείΤα χαρτιά μου πάντα ήταν όλα ανοιχτά
σου εμπιστεύομαι την καρδιά μου
και με κάνεις ρουά-ματ
Με μίσος φωνάζεις και με λες τρελή
πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Και είχα βάλει εγκαίρως σήμανση σε όλους τους δρόμους
και με σπαθί όλα τα κομπλιμέντα σου κόβω
και την καρδιά μου πληγώνω,
Και εσύ τώρα ξαφνιασμενος φωνάζεις
και με λες τρελή
Πες μου γιατί, γιατί, γιατί;Γιατί πρέπει να μου φορτώνεις τύψεις
για κάτι που είναι αποκλειστικά
δική σου ευθύνη;Γυρίζεις φωνάζεις και με λες τρελή
Πες μου γιατί, γιατί, γιατί
YOU ARE READING
Το Τετράδιο Της Μάγισσας (ΑΣΕ Συλλογή #2)
PoetryΤο δεύτερο βιβλίο της σειράς "Αφιερωμένο σ' εσένα". Ένα roller-coaster συναισθημάτων. Μία φιλία, μία αγάπη που ποτέ δεν έγινε έρωτας. Μία αυτοπεποίθηση που έγινε ανασφάλεια. Μία εμπιστοσύνη που έσπασε σε χίλια κομμάτια. Και μπορεί να πιστεύεις ότι έ...