Το Τετράδιο Της Μάγισσας (ΑΣΕ Συλλογή #2)

48

Λυπημένη, μόνη, ευάλωτη,

σε περίοδο δημιουργικής έμπνευσης,

και ένα απόγευμα οι αγκαλιές και τα φιλιά σου

μου έλειψαν.

Ήθελα να σε φιλήσω, να σε αγκαλιάσω,

να αγγίξω το όμορφο σώμα σου άλλη μία φορά...

Σκεφτόμουν πόσο αναίσθητα θα αισθάνεσαι

όπου κι αν βρίσκεσαι κι αυτό με πλήγωνε.

Βασικά ακόμα με πληγώνει.... καμιά φορά

όταν σκέφτομαι πόσο προσπάθησες

να με πείσεις για το παραμύθι σου

και να με κάνεις να σε αγαπήσω,

και μετά ξερίζωσες βίαια την καρδιά μου από το στήθος μου

και την πέταξες στα σκουπίδια,

αυταρχικό απαιτώντας από αυτήν κιόλας να μην βγάλει άχνα...

Είσαι μεγάλος μαλάκας.

Αλλά σε αγάπησα,

λιγότερο ίσως από άλλους,

αλλά όσοι αγάπησα ώρες ώρες με στοιχειώνουν.

Άλλο ένα υπέροχο ποίημα.

Άλλη μία φορά που θα πρέπει να αισθάνεσαι τιμή,

μόνο και μόνο που αφορά έστω και λίγο εσένα

το ποίημα αυτό.

"Είχαμε αλήθεια κάτι εμείς οι δυο,

κάποιες στιγμές εκρηκτικό,

και ακόμα και μέσα στο σεληνιακό τοπίο αυτό

με σιγοκαίει η τελευταία φλόγα του πάθους"

5 Δεκεμβρίου 2020