" ရှင်က လေလွင့်ဝိညာဉ်အသစ်လား"
အသံသေးသေးဆာဆာလေးကြောင့်
ခေါင်းငိုက်စိုက်ကျနေရာမှ သူကြည့်လိုက်တယ်
Sneaker ဖိနပ်အနီနဲ့အနက်ရောင်စပ်ကြား
အထက်တန်း uniform နဲ့ကောင်မလေးတစ်ယောက်
ဆံပင်အနက်ရောင် ဂုတ်ဝဲကျော်ကျော်နဲ့ စကပ်လေးနဲ့ နုဖက်နေတဲ့ သူမရဲ့မျက်နှာလေးနဲ့မို့ သူ့ထက်အတော်လေးငယ်မယ်ဆိုတာမေးကြည့်စရာမလို
" မင်းကငါ့ကိုမြင်ရတယ်ပေါ့"
သူ့ရဲ့အမေးကြောင့် ထိုကလေးမက ဟက်ခနဲရယ်တယ်
" ဝိညာဉ်အချင်းချင်းပဲ ရှင့်ကိုမြင်ရတာပေါ့"
သူမအပြောကြောင့် သူကြက်သီးထမိသွားသည်
ကောင်မလေးကိုကျောချမ်းမိတာတစ်ပိုင်း
သူ့အဖြစ်သူအခုထိလက်မခံနိုင်သေးဆာတစ်ပိုင်းပေါ့
" တို့နာမည် Autumn ပါ"
သူမရဲ့ လက်သွယ်သွယ်လေးတွေကိုဆန့်ထုတ်ရင်းနှုတ်ဆက်တော့ သူအနည်းငယ်ရှိန်သွားမိသည်
" ကိုယ့်နာမည် Diego ပါ"
သူမလက်ကိုကိုင်ပြီးနှုတ်ဆက်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ဖြစ်တည်မှုသူ စိတ်ဓာတ်သိပ်မကျတော့
ဘယ်အရာမှထိတွေ့ကိုင်တွယ်လို့မရတဲ့ဘဝမှ ကောင်မလေးလက်ရဲ့အထိတွေ့ကိုတော့ သူကောင်းကောင်းခံစားလို့ရနေခဲ့သည်
" ရှင့်မှာမျှော်လင့်ချက်ဘယ်လောက်ရှိလဲ"
သူမမေးခွန်းကိုသူသိပ်နားမလည်
ထိုင်နေရာမှ မတ်တတ်ရပ်လိုက်တော့ သူ့ရဲ့ ရင်ညွန့်သာသာရှိတဲ့ ထိုကလေးမက သူ့ကိုမော့ကြည့်တယ်
" မင်းဘာကိုမေးတာလဲ"
" အသက်ရှင်ဖို့ရာခိုင်နှုန်းကိုမေးတာ"
" ငါမသိဘူး"
ဆံပင်တွေထိုးဆွရင်းဖြေတဲ့ သူ့အမူအရာက သူဘယ်လောက်သွေးပျက်နေသလဲသိသာတယ်
" ငါလမ်းပျောက်နေတယ် Autumn အခုချိန်ဘယ်သူ့ကိုမှလည်းမယုံရဲဘူး မင်းလမ်းပြပေးနိုင်မလား"
YOU ARE READING
ချစ်လှစွာသောလေလွင့်ဝိညာဉ်
Romanceစိတ်ကူးယဉ်ရေးထားတဲ့ OC fic လေးဖြစ်ပါတယ် တချို့အကြောင်းအရာလေးတွေက ယုတ္တိမရှိရင်နားလည်ပေးပါနော် အစိမ်းချုပ်ပေမဲ့လည်းမနာသလိုပါလားကောင်မလေးရေ ဒဏ်ရာတွေမင်းပေးရင် ဆေးပေးတာလည်းမင်းပဲဖြစ်ပါစေ Dake " ကျွန်မကိုသိပ်အလျော့မတွက်ပါနဲ့ အချစ်ကလေး.... ကျွန်မသေရမှာက...
