Ang saloobin ay marahang nawawasak, tila ang puso'y sa mataas na lugar ay tinulak. Ang sarili'y hawak-hawak, pilit na inaayos ang bitak. Ang luha'y malapit ng tumahak, palabas na sila at rinig na ang maliliit na padyak...
"Bakit ka umiiyak?"
"Hindi ko rin alam, hindi pa ako tiyak sa dahilan kung bakit ako umiiyak... hindi pa ako magiging tiyak"
Ang mundo'y lumalawak ang sarili niya'y nagpapahatak, ang sakit ay nagbibigay ng malaking bitak. "Para maayos, saan tatahak?"
BINABASA MO ANG
"Ewan, Masyadong Magulo"
Poetry"kumusta? anong nararamdaman mo? anong nararamdaman mo sa mundo? "ewan, masyadong magulo"
