Serkan'dan -kendimi çok yorgun hissediyorum...sanki yıllarca uyumuşum ve hiç uyanmamışım...kendimi biraz kötü hissediyorum ama pek de ciddi değil sanırım. Gözlerimi açtım ve sağa sola bakmaya başladım...başımda bir tane makine var...hastanedekilere benziyor;hastanede miyim ben?!daha çok incelediğimde hastanede olduğum kendime kanıtlandı. Biraz daha kafamı çevirdiğimde başımda bir adam vardı ; kimdi bu ya...tanıdık ama...ı-ı hatırlamıyorum
Serkan | siz kimsiniz?!
Nihat | nasıl! Hatırlamıyor musun?!
Serkan | bayağı kimsiniz diye soruyorum...ayrıca sizi tanımıyorum ki hatırlayım
Nihat | ben Nihat;edanın babası...sen edanın korumasıydın ... başka bir sıfatla söylemek istersek korumalığın yanında mafyaydın...hem kendin için çalışırdın hem eda için...Hatırladın mı?!
Serkan | siz ne diyorsunuz ya?! Eda kim...
-cümlemi bitiremedim çünkü birden kapı açıldı ve içeri çok güzel bir kız girdi. Kahve iri gözleri vardı...çok güzeldi...beni görmesi,elindeki kahvelerin yere yığılmasıyla bir oldu. Hemen yanıma koştu ve dolu gözlerle bana bakmaya başladı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sonra o adama döndü ve o adam çok nazikçe gülümsedi ona...
Eda | baba ... b- b-bbu gerçek mi?!
Nihat | evet kızım gerçek
-o adamın gözleri de dolmuştu.
Eda | rica etsem bizi biraz yanlız bırakır mısın?!
Nihat | kızım kendini hiç üzme tamam mı
Eda | neden üzücekmişim?serkan uyandı işte...! Müsade verir misin?!
Nihat | tabii kızım
-dedi ve o kızın başına bir öpücük kondurup kapıdan çıktı. O kız da hemen sandalyeyi sedyenin yanına çekti ve oturup beni ellerimi elleri arasına alıp öpücükler bırakmaya başladı ve öpücükler bırakırken gözlerindeki yaşlar süzülüp ellerime ve kendi ellerine akıyordu. Bende buna nolmuş neden böyle yapıyor diye düşünüyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
