Chapter 30

100 2 0
                                    

"Drake?" I said pressing the doorbell of their front door.

Bakit ko ba kasi kailangang pumunta dito? Bwiset. Ako ang babae dapat akong pinupuntahan sa bahay.

"Drake. Utang na loob." Ang init kaya dito sa labas.

Pinihit ko naman yung doorknob sa sobrang desperate kong iwan ang nakatirik na araw sa likuran ko. Good thing is that the door was not locked.

"Drake?"

Suddenly he came running down the stairs.

"Ranielle, may aso kami!" He exclaimed nervously.

I heard a sudden bark somewhere.

Kinabahan naman ako agad. I've never been bitten on my legs tapos ngayon makakagat lang ako ng aso ng ganun ganun lang? That's not even a reason.

I heard a rushing tiny footsteps from their kitchen and to my surprise it was a tiny gray shi-tzu. And its tail was wagging. How adorable. How cute.

"Drake, baka makagat ako." I said in a sarcastic way hiding behind his shouders.

"Aba. Malay ko bang may charisma ka pala sa mga aso." Drake defended himself.

"Charisma sa aso? Drake, kung gusto mo ng nakakatakot na aso, Pitbull ang bilhin mo o kaya Bulldog. Hindi yung ganyang kapiranggot na aso." I said pointing at his dog. Tuloy lang to sa pag wagwag ng buntot. Grabe, mamamatay ako sa sobrang cute.

"Sorry ah? Kasalanan ko bang kasing cute ko yung aso ko?" Binuhat nya yung aso nya with his right hands.

I gave him a dead stare.

"Ay, oo nga pala. Meet Coco." Itinabi pa nya yung mukha ni Coco sa mukha nya.

"Oo na, sige na, tara na." Nakakainis talaga ang mukha nitong lalaking to.

"Alam mo ba nahirapan ako pumili ng damit ko?" He said as we got out from the house.

"Ano bang pag pipilian mo eh apat lang yata damit mo?"

"Grabe ka naman." He smelled himself. "Paano mo nasabing apat lang?"

"Ah, hindi ba? Siguro pito naman para sakto sa isang linggo." I tried not to chuckle but it just went out from me.

"Hindi talaga ako mananalo sa pang o-okray mo. Ganyan ba talaga pag Psych student?" He frowned his face.

"Ewan. Conduct tayong survey gusto mo?" I even added firewood on his fire.

"Salty bae ka talaga." He said shaking his head.

"Saan nga pala tayo pupunta?" I realized just now.

"Basta."

Hiniram nya yung kotse ng mama nya kaya hindi kami nahirapan magbyahe. Ang masama lang dito. Kayang-kaya nya kong dalhin kahit saang lugar which is not good for my ego.

We pull off in front of the mall we went to back then.

"Tara." He said opening my door.

"Nag abala ka pa. May kamay naman ako." I hop off.

Sinundan ko lang sya as he leads the way until we've reach the Pizza Hut. Parang may liwanag na galing sa langit ang nakapaligid dito. This is the best thing he did so far.

"May utang pa ko sayo remember?" He uttered as we sat down in a table for two.

"Tama. Bayad bayad din pag may time." I said in a funny atmosphere.

"So... bacon na may mushroom na maraming cheese?" He said with a wide smile.

I grinned at him.

We ate and after that dinala nya ko sa Time Zone. Just like what we did before. Wala nga lang yung jebs thingy nya dati. Para syang nasiraan ng ulo nun. Biglang nag bago isip nya, ayaw na nyang kumain sa Pizza Hut kasi naje-jebs daw sya pero kumain naman ng donuts? Diba mas nakaka-jebs yon?

"Kita mo 'tong Harry Potter na 'to?" He said pointing at the Claw Machine.

"oh?" I said folding my arms.

"Kukunin ko 'to para sayo."

"Go ahead." I said challenging him.

If he wanted to exhort too much effort then I'll let him.

He insert the token inside the machine and in a few seconds the claw moved swooping down the Harry Potter stuffed toy.

Wow. Okay let's see how will it move na hindi malalaglag yung item. Ganyan kasi ang mga Claw Machine, kahit makuha mo yung item mo ilalaglag naman nya pag gumalaw. Parang life lang yan. Kukunin ka tapos ilalalaglag ka lang din. Not a good idea.

But my eyes widened ng makita ko si Drake na itabinge yung buong Claw Machine ng 90 degree para shu-moot doon sa butas.

It was succesful but surprising.

"Drake!" I said upset.

"Oh diba? Nakuha ko." He grab the toy and handed it to me.

"Siraulo ka talaga."

We went out the Time Zone quickly. Baka may mag sumbong pa samin mahirap na.

We walk back in the car and shuts the door. I like cars. Not because everybody likes car, simply because it shuts the noises outside too.

"Bae." He suddenly called.

"Oh?" I said busying myself with my phone.

"Pag nakikita mo ba ko. Naaalala mong boyfriend mo ko?"

Something went down my lungs. Shet. Nasamid ako ng laway ko.

I continue on coughing while Drake keeps tapping my back.

"Okay ka lang?"

"O—" I coughed. "Kay lang." I coughed again.

"Siraulo ka. Kung ano-anong tinatanong mo."

"Curious lang. Baka kasi aso ang tingin mo sakin eh."

Aba, nag emote ang loko.

"Don't judge my feelings Drake." I said wiping my mouth with tissues from him.

"If you do, don't I deserve to know it?" He said with his left hand on the stirring wheel and the other on the clutches.

"I see you as Drake." I stated.

"Ha?" He said keeping his eyes on the road.

"Pag nakikita kita... naaalala kong ikaw si Drake." I smiled looking at the road too.

He looks at me then back to the road and then a small smirk forms in his lips.

Walang ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon