Chapter 16

187 3 2
                                    

 
I woke up an hour before my alarm clock ring. Nakatulog ako kagabe kaiisip. Hindi ko matanggap... Ano bang nagawa kong kasalanan at lagi na lang akong ginaganito? How unfortunate.

But I have to get up again. I have to face this day. I need to be strong for myself. I need to clear things out.

I texted Gene before I went out the house.

To Lebron James:

Magic place. 5pm.

That's the only characters I typed on my screen. If he's not coming, that's fine... If he is, then good.

"Good morning!" Drake greeted behind me. I was about to open the gate and head out.

"What are you doing here?" I crossed my arms above my chest. Bakit ang aga neto dito? At naka-uniform na.

"Anong "what are you doing here?"" He crossed his arms too, a playful smile hanging on his lips.

"You're inside my lot Drake. Anong oras ka pa nandito?" I asked him rudely.

"I just want to make sure na papasok ka na." He grinned at me. "So tara na?"

I wondered why Drake didn't talk about Gene. I know he knew everything that happened. But he's not talking about it at all. And I'm grateful for that. Ayoko munang pag-usapan si Gene hanggat di kami nakakapag-usap ng maayos.

"Tara naaaa." He grabbed my wrist.

"Saan ka ba nakatira, bakit parang ang lapit mo lang?" I asked in an annoyed tone but I'm following his lead naman.

"Malapit talaga.. Dyan lang ako." Sabay turo saken.. Lingon naman ako.. "Sa puso mo." He gave me a wide smile. Jusko pong taong 'to. Ang aga-aga eh.

"Lumayas na rin naman na yung unang nakatira dyan. Kaya ako naman." He said boldly. What he said annoys me.. but not in a bad way.

"Paupahan ba tingin mo sa puso ko Drake? Na kapag gusto mo nang umalis, aalis ka na lang basta-basta?" I said playfully.

"Siguro yung nauna oo. Pero ako, I'm looking for a permanent address. With all the strings attached." he said seriously. Really this guy..

Kung kay Gene galing yung sinabi nya, ano kayang magiging dating sakin nun?

"Stop saying stupid things." Naglakad ako ng mas mabilis para hindi sya makasabay.

Pero hinabol nya ko "Ang sungit naman Bae. Aga aga eh.."

"Yung totoo? San ka ba nakatira ha?" I asked him, I just want to ignore his silliness.

"Hmm.. Malalaman mo din naman kapag tinignan mo records ko—tekaaaaa!" Pinigil nya yung paglalakad ko.

"Oh ano?" I asked. Nangyari dito?

"Ang aga ko gumising kanina eh.. Di pa ko nagbe-breakfast.. Kain muna tayo." He smiled sweetly.. Mukang pagkain 'to.

"Baka ma-late tayo Drake.. dun ka na lang kumain." I said. Lalakad na sana ako ulit kaso pinigilan nya ulit ako.

"Ayoko dun Ranielle.. Tsaka maaga pa naman! Di ka naman male-late kapag dumaan tayo sa Mcdo para kumain eh" nakaka-awa na yung muka nya. Mukang gutom na nga sya.

"Sino ba kasing nagsabe sayong sunduin mo ko?" I said then I started to walk ahead.

"Ang kulit Ranielle.. Gusto ko ngang pumasok ka na. Nagugulo na studies ko eh." he said while walking after me.

"Anong kinalaman ko sa studies mo?" I asked rudely. Aba, ang layo ng course ko sa course nya noh.

"Basta. Kain tayo ha? Kahit daan lang tayo tapos sa school ko na kakainin.. ha?" He asked again. Grabe sobrang kulit ng pagkatao nito.

Walang ForeverTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon