Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Teori

Beğenin lütfen  🔪

Yorum da atın

Tamam, mantıklı düşünmek zorundaydım.

Bir şeyleri atlamış olmalıydım.

Bir şeyler...

Önceden gördüğüm şey, mezarlık.

Herkesin başında durduğu, benim mezarım.

O mezar...

Melek ve kırmızı gözün dediğine göre dünyadan silinmiştim. O zaman mezar da olmamalıydı.

Ama... Ya varsa?

O mezarlığın nerede olduğunu biliyordum. Ve gördüğüm mezar taşımın da konumu aklımdaydı.

Evet, bugün oraya gidecektim.

Önce herkesin okula gitmesini beklemem gerekiyordu.

Derin başlamasına 5 dakika kala kapım çaldı. "Luna?"

Bu Denki'ydi.

Öksürmeye başladım, "Evet?"

"Okula gelmiyor musun?"

Tekrar öksürdüm ve sesimi yorgun çıkarmaya çalıştım. "Sanırım hasta olmuşum... Bugün gelmeyeceğim."

"Hasta mı? İyi misin?"

"Evet, evet. Sen git."

Birkaç saniyelik sessizlik oldu, sanırım ne yapacağını düşünüyordu.

"Tamam o zaman, bir şey olursa bizi ara."

"Tamam."

10 dakika daha odada bekledim ve üstümü giyinip hızlıca okuldan çıktım.

Mezarlığa kadar koşarak gittim. 10 dakikada mezarlığa varmıştım.

İçeri girdim ve etrafa bakındım.

Mezarımın olduğunu bölgeye doğru hızlı adımlarla gittim.

Biraz nefes almak için bir ağacın yanında durduğumda orayı gördüm.

Mezar taşımı.

Rüyamda gördüğüm yer.

Başımı çevirip durduğum yere baktım, burası rüyamın başında durduğum yerdi.

Koşarak mezar taşına ilerledim.

Önüne geçtiğimde şok içinde taşa baktım.

İsim, tarih, aile... Hiçbir şey yazmıyordu.

Bomboş bir taştı.

Gözümü bir toprağa bir taşa çevirdim ve delirmiş gibi gülmeye başladım.

"Ölmedim ben!" kahkaha attım, "Ne oldu lan! Ölmedim ben! Buradayım işte! Al bu da sana sikik mezarım!"

Katsuki, Denki ile bahçede oturuyordu. İkisi de aynı konuyu konuşmak istiyordu ama bir türlü konuyu açamıyorlardı.

Denki, konunun bağlı olduğu kişi ile ilgili sohbeti açarsa o konunun da açılacağını düşündü ve mırıldandı.

"Luna hasta olmuş. O yüzden gelmedi."

"Hasta..." Katsuki nedense onun hasta olduğuna inanmamıştı ama bir şey demedi.

"Sen de farkındasın, değil mi?"

Denki ona döndü. "Evet."

"Onda bir şeyler var. Biz hatırlamıyoruz. Kimse hatırlamıyor."

"Bu... Çok saçma, sanki fantastik bir filmin içindeyiz."

"Neden anlatmıyor...  Anlamıyorum. Anlatırsa başı belaya mı girer? Ayrıca, Tanrı aşkına neden sadece ikimiz böyleyiz! Diğerleri neden bu kadar hatırlamıyor?!"

Denki derin bir nefes aldı. Kendisi Katsuki'ye göre doğaüstü olaylara daha çok inanan biriydi. Bu yüzden Luna hakkında aklına milyonlarca teori geliyordu."

"Eskiden arkadaşımızdı bence. Eminim."

"Ama yine de anılarımız tam olarak gelmiyor."

Katsuki iç çekerek başını dizlerine yasladı. "Yaşadığı şey çok mu saçma acaba? Bu yüzden mi anlatamıyor?"

Denki içeceğinden bir yudum aldı. Şu an kendisine en mantıklı gelen ama bir yandan da aslında düşününce çok saçma olan teorisini Katsuki'ye söylemek istedi.

"Aklımda bir şey var ama..."

"Gerçekten şu an Luna senin eben desen bile mantıklı bulurum, Pikachu. Bu yüzden uzatma ve söyle."

Denki onun dediği şey ile güldü ve içeceğini yere bıraktı. "Onun öldüğünü düşünüyorum."

Katsuki kaşlarını çatarak ona döndü. "Ne yani? Sikik bir hayaletle mi arkadaşız? Aptal bir hayaleti mi seviyorum? Gidip bir ağaca aşık olsam daha iyi."

Denki gülmeye devam ederken başını gökyüzüne çevirdi.

"Öyle değil, aptal. Öldüğünü ve dirildiğini düşünüyorum. Ve dirilince de hafızamızın silindiğini..."

Sessizlik oldu. Denki neden konuşmadığına bakmak için Katsuki'ye döndü.

Katsuki şoka girmiş gibi öylece karşısına bakıyordu.

Bir şey demeden ayağa kalktı ve bir anda koşmaya başladı.

"Katsuki!"

Denki daha ayağa bile kalkamadan Katsuki gözden kaybolmuştu.