Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Gitar

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

"Luna!"

Koltuktan hafifçe başımı kaldırıp merdivenden inen Denki'ye baktım. "He?"

"Enstrüman mağazasına gideceğim, sen de gel!"

Başını hemen yanımda, yerdeki puf koltuktan oturan Katsuki'ye çevirdi. "Bakugou! Sen de gel!"

"Ne? Ben neden geliyorum? Git işte Luna ile."

Denki çocuk gibi omuz silkerek Bakugou'yu koltuktan kaldırmaya çalıştı. "Hadi ama! Hadi! Tek bırakmayın beni!"

"Oğlum Luna gidiyor işte!"

Birkaç saniye Denki'ye baktım, o da gözlerini bana çevirdi ve kaş göz yaparak Katsuki'yi de ikna etmemi istediği belli etti.

Gülümsedim ve başımı hafifçe salladım. "Katsuki gitmezse gitmem."

Katsuki kaşlarını kaldırarak bana döndü, "Kızım sülük müsün sen? Neden ben ne yaparsam onu yapıyorsun?"

"Sanane be? Keyfim ve kâhyam.".

Denki anında muhteşem oyunculuğunu kullanarak üzülmüş gibi yaptı, "Bakugou... Hadi ama, yalnız bırakmayın beni. Siz benim en minnoş, tatlı, sexi, karizmatik-"

"Tamam lan tamam! Geliyorum sus!"

Bir hışımla puf koltuktan kalktı ve yan gözle bana baktı, "Kalksana, üstünü değiş sen de."

Gülümseyerek kalktım ve onun peşinden merdivenlere yöneldim.

Odama girdiğimde üstüme beyaz crop, altıma ise siyah bir eşofman giydim.

Telefonumu da alarak merdivenlerden aşağı inmeye başladım.

Bir kat indiğimde, erkekler katında Katsuki karşıma çıktı.

Baştan aşağı onu süzerken o da kısa bir süre beni süzdü.

"İyi olmuşsun."

Güldüm, "İyi? Güzel desene şuna."

Merdivenlerden inmeye devam ettik, "Sen de hoş olmuşsun. Giyinmeyi biliyorsun."

"Ben her zaman hoş olurum."

Merdivenlerden inip kapı önünde bekleyen Denki'ye ilerlerken mırıldandım. "Maalesef... Bazı zamanlar çok sinir bozucusun."

Kaşlarını çatarak bana baktı ama o sırada çoktan Denki'nin yanına geldiğimiz için bir şey demeyip önüne döndü.

Mağazaya girdiğimizde direkt gitarlara ilerledim. Her zaman en çok ilgimi çeken enstrüman olmuşlardı.

Gözlerimi gitarlar arasında gezdirirken bir elektro gitarın üstünde durdu.

Çok güzeldi.

Yani, bir müzik aletine aşık olabilsek gerçekten olurdum.

Siyah renkteydi.

Siyaha her zaman zaafım olmuştu.

Elimi gitara uzatıp parmaklarını telleri üstünde gezdirdim.

O sırada Denki ve Katsuki yanıma geldi.

"Vayy, aşırı güzel lan!"

Denki'nin dediği şey ile gülümsedim, "İleride bana bunu almazsanız çok üzülürüm."

"Bu..." Katsuki cümlesinin devamını getiremedi.

Başımı ona çevirdim. Kaşlarını çatmış, garip bir ifade ile bir gitara bir bana bakıyordu.

Daha sonra gözleri kısıldı ve başını tutarak sessizce bir küfür mırıldanıp arkasını döndü.

Başımı Denki'ye çevirdim. O hâlâ gitara bakıyordu ama birkaç saniyelik dişlerini sıkmasından onun da başının bir anlığına ağrıdığını anlamıştım.

Anlamsızca tekrar gitara döndüm.

Bu gitar ile anımız mı vardı?

O an aklıma geldi, lise 1. sınıftayken yine üçümüz buraya gelmiştik.

Ve yine, bu gitarı beğenmiştim.

Aşk ile karşımdaki siyah gitara bakarken Katsuki gelerek elini omzuma attı.

"Güzel gitarmış."

Başımı hızlıca aşağı yukarı salladım. "Evet."

Denki'de yanımıza geldi, "Hassiktir... İnsan olsa yavşarım."

Gülerek ona döndüm, "Bana bunu alın. Almazsanız bozuşuruz."

Gülerek işaret parmağının tersi ile hafifçe burnuma dokundu, "Mezun olup kahraman olursak ilk işim bu olacak."

"Tabii senden önce ben almazsam."

Katsuki'nin hemen kulağımın dibinden gelen sesi ile başımı sağa çevirdim. Yüzü hemen yüzümün yanındaydı.

Ona baktığımı fark edince gözlerini bana çevirdi ve hafifçe gülümsedi.