Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hisler her daim ön plandaydı. Chaeyoung için hissettikleri her daim yaşadıklarının önüne geçmişti. Hislerine güvenir ve onun doğrultusunda atardı adımlarını. Çoğu zaman canını yaksa da, "bu adımı ben attım" diyerek de dizginlerdi kendini.
Zihni sıkışmış, çoğu zaman kelimeler birbirine girerdi. Nereye yönelse bir boşluk veya bilinmezlik içinde kalırdı. Aniden tüm sesler kulağına boğuk gelirken net duyduğu tek bir ses tonu vardı. Öyle ki bu ses onun hem cenneti hemde cehennemi olmuştu. Çok aşıktı, çok seviyordu Chaeyoung. Kendi canından vazgeçecek kadar çok seviyordu. Bu sevgi değil de saplantı mıydı yoksa? Kendi kendini düşünceler içinde yiyip bitirse de aşık olduğu o adama hiçbir zarar vermiyordu, sadece mutlu olması için çabalıyordu. Belki de boş bir şekilde.
Jeon Jungkook onu kendinden bile sakınan Park Chaeyoung'un sevgisini hak etmeyecek kadar bencildi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Park Chaeyoung, Jeon Jungkook'un cenneti olurken Jeon Jungkook, Park Chaeyoung'un sadece cehennemi olup onu yakmayı seçmişti.
Peki bu hikayenin sonunda ne olacaktı? Park Chaeyoung'un aşkı mı, yoksa Jeon Jungkook'un bencilliği mi galip gelecekti?
