Teslimat | Leyyağ

1.4

Leya'dan

Gözlerim artık yoğun geçen günün etkisi ile yavaştan kapanmaya başlarken ağrıyan başımı ovalamış dükkanındaki son sandalyeyi de kaldırıp dışarı çıkmıştım. 

Onca işimin arasında bir de yağız'a pizza hazırlamak benden beklenmeyecek bir hareketti biliyordum ama o haklı çıkmıştı yani bir gün onu seveceğim konusunda. Bu yüzden hiç değilse ona bir pizza ile kendimi affettireyim düşüncesi içersine girmiş ve telefonuma gelen 76 çağrıdan anladığım kadarıyla da başarılı olmuştum.

Gerçi o bana küsmemişti ama olsundu.

Yağız'ın uyuyor olabileceği düşüncesiyle cebimden evin anahtarını çıkartıp ses yapmamaya özen göstererek kapıyı açtığımda salon koltuğunda oturmuş elinde telefonuyla doğrudan bana bakan bir yağız ile karşılaşmıştım. 

"Bu kadar uzun çalışma saati mi olur ya yarın ben de seninle geleyim de patronunla şu konuyu bir konuşayım" sesindeki sitem beni her ne kadar güldürmüş olsa da benim için böyle bir şey yapmasını istemiyordum.

Montunu asıp ona doğru adımladığım sırada ben yanına oturcakken beni bileğimden tutup çekmiş kucağına düşmeme neden olmuştu. "böyle daha rahat edeceğinden eminim" doğruyu söylemek gerekirse şu anki pozisyonumuz hoşuma gitmişti ama şimdilik yağız'ın bunu bilmesine gerek yoktu.

Hafiften uykumun da gelmesinin etkisiyle mırıldanıp kucağına iyice yayılırken ellerimi ona sarmış kafamı göğsüne yaslamıştım , sanırım kendimle çelişmek artık ben de huy olmuştu. 

Onun gözlerinin benim dudaklarımda takılı kaldığını görmemle kendi vücudumu iyice onunkine yaslamış "ne yaptın bana böyle yağız neden senin yanındayken her an bayılacak gibi oluyorum" diye sormuştum bu ilk kez deneyimlediğim bir duyguydu.

Konuşmak için ağzını araladığında aradığımın cevap olmadığını fark etmiş işaret parmağımı dudaklarına götürerek ondan susmasını istemiştim. "vazgeçtim yağız , benim bir cevaba değil teninin tenime karışmasına ihtiyacım var"

Şu an ya uyku mahmuruydum ya da delice aşık çünkü bu hareketlerimin başka açıklaması olamazdı.

Yağız'ın gözbebekleri bu dediğimle saniyesinde büyürken kısa bir an durmuş sonra bana doğru eğilip dudaklarımızı birbiriyle buluşturmuştu.O an donup kalmamla karşılık veremezken bu durumdan hoşnut olmadığımı düşünmüş olacak ki kendini benden geri çekmişti.

"Özür dilerim güzelim bir an kendine hakim olamadı-" cümlesi benim onu sertçe kendime çekip öpmemle yarım kalırken dişleri alt dudağımı kavrayıp çekiştirmişti. Ağzımdan ufak bir çığlık kaçtığında eli ile yanağımı okşamış birkaç saniyeliğine benden ayrılarak "odada devam etmeye ne dersin" diye sormuştu.

Yanaklarım da dahil olmak üzere tüm vücudumu ateş bastığını hissederken utançla "burası çok mu sıcak oldu ne" demiş ellerimi sallayarak havanın yüzüme çarpmasını sağlamıştım. Fazla mı ileri gittiğimiz konusunda hiçbir fikrim yoktu ama neticede biz artık evliydik.

Teklifini kabul ettiğimi göstermek amacıyla elimle odayı işaret edip ayağa kalktığımda yürümeme izin vermeden kollarını bacaklarımın altından geçirip beni kucağına almıştı. Bu durum şu an fazlasıyla hoşuma gidiyordu ve itiraz edemiyordum.

Sırtım yatakla buluştuğunda ellerini benden çekip üstündeki tişörtü çıkarmış burnunu boynuma gömerek kokumu içine çekmişti , benim ellerim ise bu esnada yağız'ın vücudunda dolaşıyordu.  Dudaklarının da boynuma temas ettiğini hissetmemle kıkırdamış "gerçekten de teninin tenime karışmasına ihtiyacım varmış buna muhtaçmışım" demesiyle dudaklarımın memnuniyet ile kıvrılmasına izin vermiştim.

"Çok güzelsin" demişti dudakları köprücük kemiğimde dolaşırken bacaklarımız iç içe geçmişti o esnada. Dokunduğu yerlerin yandığını hissettim , tutkum inatçı tarafıma göre daha baskındı ve ben onun dudaklarında kendimi bulmuştum.

Elim yanaklarından omuzlarına doğru giderken "Fazla mı hızlı ilerliyoruz" diye sormuştum sonuçta daha birkaç gün öncesine kadar arkadaş bile değildik ve şimdi her şey çok ani olmuştu. "Bugüne kadar beklememiz suç güzelim" cevabı ile ise gözlerimi huzurla kapatmış bedenimi tamamen ona bırakmıştım.

***

Odaya vuran güneş ışığı ile gözlerimi açarken yağız'ın çoktan uyanmış dirseğini yastığa yaslamış bir şekilde beni izlediğini görmüştüm. Dağılmış saçları onu olduğundan daha da karizmatik gösterirken gözlerim karın kaslarına kaymış ama hemen kendimi toparlamıştım.

Zaten dün olanların bilincine yeni yeni varıyordum ve gözümün önüne gelen her görüntü biraz daha utanmama neden oluyordu. 

Saplık sultanlıktır'ı hayat felsefesi olarak benimseyen o kıza dün ne olmuştu böyle sanırım aşk insanları gerçekten de değiştiriyordu.

Bir hışımla yataktan kalkıp "hazırlanmam lazım artık malum işe gideceğim" dediğimde beklediğimin aksine yüzü asılmamış hatta kısa bir anlığına da olsa gülümsemişti. 

Açıkçası ben bile işi arada sırada ondan kaçma bahanesi olarak kullandığımın farkındayken o neden bozulmamıştı ki? Bu düşüncelerimin çok saçma olduğu kanısına varıp üstümü değiştirdiğimde yağız'ın da giyinip kapının önüne geldiğini görmüştüm.

Oda mı dışarıya çıkacaktı acaba yoksa dün söyledikleri şaka değil miydi gerçekten de patronumla konuşacak mıydı?

"Yağız sen nereye böyle" sorum üzerine araladığı kapıyı geri kapatıp gülümsemiş hevesli bir ses tonuyla "işi gidiyoruz ya hayatım" demişti , galiba benimle dalga geçiyordu.

"Ne işinden bahsediyorsun sorabilir miyim acaba 'kocacığım'" demem üzerine bana yaklaşıp alnımdan öpmüş sonrasında ise elimden tutarak beni de kendisiyle birlikte dışarı çıkarmıştı.

"Aslında sürpriz olacaktı ama olsun artık ben de pizzacıda çalışıyorum güzelim"

~ Merhaba 

~ Nasılsınız?

~ Artık evliler fesat sahne istiyoruz diyenler bir yana yakınlaşsınlar diyenler bir yana dedim artık yazayım neyse imana dönelim

~ Yağız sen karın olmadan yapamadım mı?

~ Seviliyorsunuz 💙