Sweet Revenge (Kathniel)

Chapter 5

CHAPTER 05

KATH'S POV

I saw DJ na nakaupo dun sa swing kung saan ko siya sinagot. Nakaramdam ako ng konting saya. Pero nang tiningnan niya ko. Nawala yung konting saya na yon.

Di ko alam kung ano.Para bang may hindi tama. Kaya nginitian ko siya. I'm glad na ngumiti rin siya pero iba e. Iba talaga. Halatang pilit. Di kaya eto na yung huling beses na makikita ko yung ngiti niya?

Ano ba naman yan Kath! Think positive!

Naglakad na ko papunta sakanya not knowing what will happen. Umupo ako sa tabi niya. At eto kami ngayon, nakatahimik. Siguro nagtatampo to dahil sa ginawa ko. Natural! Sino ba naman matutuwa pag sinampal! Kaya nagsalita na ko.

Kath: Babe, happy monthsary. Sorry sa nangyari kanina. (sabay abot nung maliit na box)

I'm a little bit nervous kung bakit di siya tumitingin sakin. Pero ewan ba. Napapano ka ba DJ?! Hanggang maglaon at tumagal yung usapan namin. Kinakabahan na ko sa mga sinasabi niya. Hindi ko na gusto to! Kaya di ko napigilan na umiyak. Hanggang sinabi na niya na...

DJ: Kalayaan. Kalayaan yung gusto ko. Mabibigay mo ba sakin yun Kath? (sabay titig ng seryoso)

Nagulat ako sa sinabi niya. Di ko ramdam na nagbibiro siya. Lalo na nung tumingin siya ng seryoso sakin. Ang sakit sakit.

Bigla namang bumuhos ang isang napakalakas na ulan. Nabasa na kaming dalawa dito pero di parin kami umaalis. Buti naman at nakisabay yung ulan para di mahalatang umiiyak na talaga ko.

DJ: (umiwas ng tingin sakin) (napapikit) Please Kath. Utang na loob! Itigil na natin to!

Aww. Parang nahati yung mundo ko nung nadinig ko yan. Grabe na DJ. Ang sakit sakit na. Ayokong mawala ka sakin! Hinding hindi ko kakayanin! Kaya tumayo ako at inakap siya..

Kath: Wag naman ganito oh? Akala ko ba okay na lahat? Dahil padin ba 'to dun kay Khalil? Yung sa kanina, nag-init lang naman yung dugo ko. Pero.. Di ko kaya na mawala ka sakin.

Nang biglang tinanggal ni DJ yung pagkaka-akap ko sakanya. Ramdam ko na ang ibig sabihin nito.

LET GO.

Yan yon. Nagsalita siya at sinabi niya na, kayanin ko na daw na wala ako sa tabi niya dahil sa mga oras na to, magsisimula na yon! Ga'no kasakit madinig yan?!

Kath: Ano bang kulang sakin? Lahat naman binigay ko sayo ha? Ano ba talaga kasi yung problema? Pag-usapan muna natin DJ. Please! Please! (sabay hawak sa kamay niya).

DJ: (inalis yung kamay sa pagkakahawak ko pero hinawakan niya yung kamay ko tapos hinimas himas niya) Kath, sorry. Pagod na ko eh. Nagsasawa na ko sa mga away natin. Palayain na natin yung isa't isa. Tayo rin mahihirapan kung ipagpipilitan natin yung sarili natin. Sorry Kath kung hindi ko na matutupad mga promise ko sayo. (start crying) May taong dadating at pupunan lahat ng pagkukulang ko. Tandaan mo.. (sabay hawak sa mukha ko) Minahal kita. Sorry sa mga ginawa ko. Thank you sa lahat lahat ng memories natin. Kath, I'm sorry. I love you... (sabay bitaw sakin) Bye.. (sabay talikod at lakad)

H-ha? Ganun ganun nalang ba DJ?! Ikaw pa talaga ang may ganang mang-iwan at magsawa?! Kaya lang naman tayo nag-aaway dahil sa mga kagagawan mo eh! Sino bang mahilig mang-babae?! Diba ikaw?!

Grabe!!! Sa halip na malungkot ako, galit ang naramdaman ko!! Ang galing mo pa sabihin na mahal mo ko?! Yung totoo! HINDI! Never mo kong minahal!! I HATE YOU DJ!