CHAPTER 26
KATH'S POV
Bakit ba ganito?! Hindi ako mapakali? Ano bang meron? 11 pm na. Dapat tulog na ko nito eh! Hanep naman. May insomia ba ko?? Haha. Kailangan ko ng kausap.
To: Many
Still up? Text me guys!
GM.
After ko ma-send. May 1 new message. GM lang pala galing kay DJ... KAY DJ?! Basa! Basa! Basa! Daliiii.
From: DJ </3
Yuhoo! 1 hour to go! I'll say good bye!
Can't wait to see you Singapore! :D
Move on! New life. New DJ. Byeeee.
GM.
What the?! Si DJ pupuntang Singapore!? Hindi ko alam yun ah?? Tinawagan ko kagad si Katsumi...
*Calling Katsumi...
[ Hello Kath? ]
"KATSUMI!!!!!!!"
[ Ow? Bat ba? Ingay mo. Matutulog na ko eh? Haha. ]
"Si DJ!!"
[ Malay ko. ]
"Baliw! Basta pumunta ka dito! Yung motor gamitin mo ha?"
[ Eh bakit ba? Anong gaga— ]
"Basta pumunta ka please? Wala nang chechebureche. Bye!"
*call ended*
After 10 years nandito na si Katsumi! Joke. 10 minutes. Tumakbo na kagad ako papalabas ng bahay at umangkas sa motor ni Katsumi..
"Tara na! Airport tayo!"
Pinaharurot naman ni Katsumi yung motor. Loooord! Sana naman maabutan ko si DJ.
(Play the song ~)
DJ'S POV
"Remaining 5 minutes for Singapore flight."
Aish! 5 minutes nalang. Sana naman pumunta si Kath. Gusto ko siyang makita bago ko umalis. Nakakahiya naman kasi itext kaya dinaan ko nalang sa GM after niya magGM. Himala nga eh, gising pa sa mga oras na yun. *sigh* Kath nasa'n ka na ba??
Mukha kang tanga DJ. Sa tingin mo ba? Pupuntahan ka nun? Eh iniwan mo nga. Aish. Baliw talaga. Tumayo nalang ako. Makapaglakad na. Mukhang di naman siya dadating eh. Kaya nagsimula na kong maglakad...
.
.
.
.
.
.
.
.
"DJ!!!!!!!!"
Yung boses na yun!! Kilala ko yun!! Paglingon ko, nandun si Kath! Umiiyak at tumatakbo papalapit sakin.... Bigla naman niya kong inakap at napa-akap nalang din ako sakanya. Nakapikit nalang ako habang nadidinig kong umiiyak siya... Bumitaw ako sa pag-aakap. Baka maiyak na rin ako.
Kath: Wag ka nang umalis DJ. Wag mo na kong iwan.
DJ: (pinunasan yung luha ni Kath) Kailangan kong umalis.
Kath: Hindi DJ. Hindi mo kailangan.
DJ: Kailangan ko Kath. Para sating dalawa din naman to eh. Mas makakatulong sating dalawa to para maka-move on. Wag ka nang umiyak. (sabay hawak sa baba ni Kath) Tulad ng sabi ko sayo, may mas deserving sakin. Kaya wag mong itali yung sarili mo sakin.
Kath: (tumulo ulit yung luha) DJ mahal na mahal kita.
"Singapore flight please proceed to your planes now. You're about to leave."
Lalo lang umiyak si Kath nung sinabi yan nung announcer. Hindi ko rin napigilan na hindi umiyak. Pero agad ko namang pinunasan...
DJ: Alis na ko. Katsumi! Ikaw na bahala kay Kath ha? At ikaw naman Kath, huli na siguro to? Alis na ko.
Kath: Hindi DJ. Hindi ito yung huli.. Maghihintay ako.
DJ: Wag ka nang maghintay. Ayoko nang may maiiwan ako.
Kath: Mamahalin parin kita DJ.
DJ: (kissed Kath on her forehead) Bye Kath. I love you. (nagsimula nang tumulo yung luha ko)
Kath: (umakap) I love you too DJ.
Nagpunas na ko ng luha at tumalikod na sakanya. Lagi nalang bang ganito? Lagi ko nalang ba siyang tatalikuran? Yaan mo Kath, dadating yung time na haharapin na kita. Sa ngayon, sapat na to para maka-move on tayong dalawa.
BINABASA MO ANG
Sweet Revenge (Kathniel)
FanfictionPrologue Binigay mo na lahat, pero parang nagkulang parin. Minahal mo nang lubos, pero sinaktan ka naman. Nagtiwala ka ng sobra, pero sinira naman. Nangako siyang di ka niya iiwan, pero ginawa na niya. Babalikan ka daw niya, umasa ka naman. Per...