Oh-em-gee... finally natapos ko na!!!!
Parang kailan lang noong napagdesisyunan kong ipublish ang Chapter 1, hindi pa rin ako makapaniwala na matatapos ko itong story!
First of all, thank you for all the support and for reading the story. Silent reader ka man o hindi, I appreciate your effort for reading my work. Thank you super!!!!! Pati rin sa mga friends ko na hinila ko lang galing RPW, salamat sa pagvote at pangungulit sa akin na mag-update! Nakakamotivate lalo yieeeeeeh!
I know na hindi pa perfect itong story, at may mga parts na nagla-lack akong ideliver yung emotions, kaya naman irerevise ko pa ito ng paunti-unti. If you have clarifications or suggestions, 'wag kayong mahiyang magcomment o mag-message sa akin. :)
Dahil Author's Note lang naman ito at siguradong kaunti lang ang magbabasa, magkukuwento na lang muna ako (o di'ba sasayangin ko lang oras niyo kaya 'wag niyo na to basahin HAHAHA)
Alam niyo ba na matagal na itong nakatambak sa draft ko since 2018 pa? (syempre hindi duh) pero this year (2021) ko lang siya naisipan i-publish. Last year pa ako tumigil sa pagwa-wattpad kasi tinamad na ako magbasa ng mga stories (fyi tamad po ako sobra!) tapos ngayong bakasyon ko naisipang bisitahin yung profile ko at nakita kong marami akong drafts na nabubulok T^T (14 ata yung mga story na nakatambak sa drafts ko eh kaso tinatamad pa akong ituloy 'yun)
Bigla ko na lang naisip 'yung plot nitong story noong nakatulala ako sa may bintana (naks nag-e-emote pa) tapos nagpapatugtog yung pinsan ko ng malungkot na korean song. At dahil fan ako ng mga K-drama, nag-imagine ako ng story tapos doon na nabuo 'yung idea nitong kwento. Ang random lang di'ba? Pero minsan, yung mga scenes, plot, o characters, naiisip ko na lang kapag naglilinis ako o kaya bigla na lang lilitaw sa utak ko kapag mag-isa lang ako at tahimik ang paligid. Pinagsama-sama ko lahat ng idea at 'yung pinaka-okay para sa akin (tinanggal ko rin yung mga clichés) 'yun yung ginamit kong pinaka-structure nitong story. :)
Yung Prologue at Chapter 1 ay matagal ko ng naisulat kaya naman ng makitang nabubulok na ito sa drafts ko, pinublish ko na! Tapos 'yun ang nagsilbing driving force para mag-update na ako at ipagpatuloy ang pagsusulat kasi nakapublish na nga. Sabi ko sa sarili ko, "i-publish mo na! para ganahan ka mag-update! (kasi kapag na-publish na, expose na 'yan sa readers kaya wala ka ng magagawa kundi ituloy ang story) ayusin mo na lang kapag natapos mo na lahat! bakasyon naman at wala kang ginagawa so this is it!" so 'yun, tinapos ko muna itong story bago ko aayusin hehez.
Pinublish ko ang Prologue at Chapter 1 noong June (May pa natapos yung klase namin, mainggit kayo kasi ang haba ng bakasyon namin :p kaso dahil nga mahaba yung bakasyon namin nawala na rin sa utak ko lahat ng pinag-aralan namin T^T) tapos tinamad ulit ako at nabusy sa kung ano-anong makita kong pwedeng gawin sa bahay, (ang productive ko ngayong bakasyon grabe... nagpractice akong magdrawing at tinapos yung ibang WIPs, nag-crochet ng cardigan na mukhang basura, nag-practice mag-violin kaso hanggang ngayon wala pa ring improvement, nanood ng maraming K-drama, at nag-decorate ng kwarto! Yay! I feel so proud of myself :)))
So 'yun nga, tinapos ko muna yung birthday ko noong July bago ko ituloy yung pagsusulat nitong story, sinigurado ko rin na wala na akong ibang gagawin para makapag-focus ako sa pagsusulat (kaso minsan tinatamad pa rin ako kasi inaagaw ng K-drama at K-pop yung oras ko)
Then last week, nakita ko sa story description nitong story na malapit na daw maging eligible itong story para sa Watty Awards (grabe ilang beses ko binanggit yung salitang 'story'?), so being a competent girl who likes to challenge myself (pero sa school incompetent eww), nag-set ako ng goal na kailangan matapos ko itong story bago magstart ang school year (sa September 1). Doon na ako nagsimulang mag-update araw-araw at kahit minsan nakukulangan ako sa gawa ko o hindi pa ako satisfied, pinupublish ko pa rin kasi sabi ko aayusin ko din naman.
At dito na nagtatapos ang walang kwenta at mahabang author's note na nagsayang sa oras ninyo! Gusto ko lang i-share lahat ng pinagdaanan ng story na ito bago ko ma-overcame yung katamaran! (pero tamad pa rin ako.) Once again, salamat sa pagbabasa! Sana masarap ulam niyo ngayon! Adios!
BINABASA MO ANG
Dream of me again. [COMPLETED]
Viễn tưởng"March 10, 2020. This was my dream. Actually, it's a crazy one. Sino ba namang maniniwala dito? Everything happened like its real. So I met this guy named Cedric and he... he, uh... wait... Basta! I met him, and he told me that... Wait, why am I rec...